Beulen hunkeren
naar natuurijs

door Hans Woudstra - HEERENVEEN, woensdag

Het verlangen is oneindig groot. Naar wuivende en door vorst krakende rietkragen. Naar bevroren sloten en meren, naar baanvegers en naar temperaturen dik onder nul. Vandaag en gisteren deelde Koning Winter zijn eerste speldenprikken uit, maar die stelden niet al te veel voor. De marathon-jongens, de beulen van het ijs, zijn voorlopig nog veroordeeld tot het rijden van geestdodende rondjes op overdekte kunstijsbanen.

Ruud Borst is de snelste sprinter in Heerenveen. Zelfs de zesdaagse op kunstijs kan de hunkering naar natuurijs bij de marathonbeulen niet wegnemen.
FOTO. JOOP FENSTRA

Deze week dag-in-dag-uit, want de maandag in Assen begonnen Zesdaagse, kreeg gisteren zijn vervolg in Heerenveen en doet verder nog Den Haag, Eindhoven, Alkmaar en Utrecht aan.

Honderd ronden per dag, in totaal veertig kilometer... Draaien, draaien en nog eens draaien. De sprinters deelden aan de meet de lakens uit, de leider draagt een clownesk spruitjespak, maar van echte heroïek is geen sprake. Die komt pas als het natuurijs zijn intrede doet. Gejaagd door natte sneeuwbuien zochten de verstokte marathon-fans hun weg gisteravond naar de Thialf-hal. Frisia-ploegleider Jos Niesten liet zijn oog goedkeurend over de piste gaan. Niesten: "Dit is een goed alternatief, want anders is er niks. Maar het peloton is toe aan natuurijs. Iedereen hoopt, dat we eindelijk weer eens een goede winter zullen krijgen, want vorig jaar hebben we veel te weinig natuurijs gehad. En ja, Oostenrijk en Finland is allemaal wel aardig, maar er gaat toch niets boven de echte klassiekers als Ankeveen, Maasland, Zevenhuizen en Giethoorn."

Dat vond ook Piet Kleine, de 48-jarige onverslijtbare crack, die nog altijd in staat is om het peloton op sleeptouw te nemen. "Mijn droom is en blijft om ooit nog eens een 200-kilometerwedstrijd te winnen", aldus Kleine en Erik Hulzebosch voegde eraan toe: "Natuurijs is alles! Als het echt gaat vriezen, dan vervalt dit allemaal."

In Heerenveen pakte Peter de Vries voor de ogen van Elfstedenwinnaars Jeen van den Berg (71 jaar en wereldkampioen bij de 70-plussers...) en Evert van Benthem na twintig ronden alleen de koppositie. De plaatselijke favoriet, die ooit bij een auto-ongeluk zijn been totaal verbrijzelde, werd snel weer ingelopen door het peloton, dat zich veel te lang koest hield. Pas na zeventig van de honderd ronden ontbrandde de strijd en maakte een groep van negen man zich los.

Ruud Borst van de Bional-ploeg uit Leimuiden was sterk en reed er in zijn eentje naar toe. Hulzebosch probeerde de kopgroep te achterhalen, maar die poging mislukte. Evenals die van de Friezen Yep Kramer en Bert-Jan van der Veen om uit diezelfde kopgroep te breken.

In de laatste ronde viel zoals zo vaak de beslissing. Ruud Borst, de met zijn 2.01 meter langste man uit het peloton, kwam vanuit vijfde positie buitenom en pakte niet alleen de zege, maar ook het spruitjespak, dat hij van Heideman, die in Assen de eerste wedstrijd had gewonnen, overnam.

De uitslag in Heerenveen: 1. Borst; 2. Groenendal; 3. Lankhaar; 4. Kramer; 5. Van der Veen.