Het NIPO deed in de tweede helft van 1999 "grootschalig onderzoek" onder 2.453 financiële beslissers die volgens het onderzoeksbureau representatief zijn voor 6,8 miljoen huishoudens in Nederland. Uit het onderzoek blijkt dat 2 miljoen huishoudens hun geld via de bank beleggen en 1,1 miljoen huishoudens via levensverzekeringen (hypotheken, spaarverzekeringen en koopsommen/lijfrentes).

2,6 miljoen huishoudens beleggen op dit ogenblik (op één of beide bovenstaande manieren), aldus het NIPO. De belangrijkste motieven die men hanteert om aandelen te kopen, zijn: een verwacht hoog rendement (42 procent noemt dit als argument), het feit dat de koers heel laag is (31 procent), dat een bedrijf goede producten heeft (25 procent), dat een fonds goed verhandelbaar is (23 procent) en dat een bedrijf een goed management heeft (20 procent), aldus het onderzoeksbureau. Favoriete sectoren zijn: Telecom, IT & Automatisering en financiële dienstverlening. Transport en bouw worden beschouwd als onaantrekkelijk.

Die relatieve (on)aantrekkelijk van bepaalde sectoren is terug te zien in wat het NIPO de modelportefeuille van Piet en Truus Aandeel noemt. Deze portefeuille ooit aangekocht voor ƒ52.000 en nu ƒ91.000 waard bestaat voor 22 procent uit financiële waarden. 20 procent wordt gevormd door IT- en IT-gerelateerde fondsen en 12 procent door telecomaandelen. Voeding (10 procent), Industrie (9 procent), Handel (5 procent), Chemie (5 procent), Transport (4 procent), Energie (3 procent) en Bouw (2 procent) sluiten de rij.

Viervijfde van de mensen belegt met zelf gespaard geld, aldus het NIPO nog. Bij eenvijfde vormt een erfenis of schenking de bron van het beleggen. Eén op de vijftien gebruikt de hypothecaire lening als financiering. Een spaarloonregeling en gouden handdruk (of andere afvloeiingsregeling) is voor één op de 20 mensen de manier om beleggingen te financieren.