Willem II deelt mokerslag uit

door Yoeri van den Busken - TILBURG, maandag
foto: Van Eijndhoven

Gelijk Barcelona in de Spaanse competitie had Willem II de voorbije weken last van een najaarsdepressie die vorig seizoen ook al de kop had opgestoken. De kwaal waar FC Utrecht momenteel aan lijdt, is daarentegen nog veel erger. Voor de tweede keer binnen vijf dagen werd een riant ogende voorsprong uit handen gegeven. Woensdag deelde Cambuur een forse hamertik uit (4-3 na 0-3) en gisteren deed Willem II het nog eens dunnetjes over. Halverwege leek de vice-kampioen nog strompelend op weg naar een bijna historische klassering in het beruchte rechterrijtje (1-3), een situatie die men in Tilburg lang niet heeft gekend. Maar in de sensationele tweede helft stortte FC Utrecht opnieuw in: 4-3.

De handen konden niet eens de lucht meer in, zo vermoeid stonden de spelers van Willem II elkaar na het laatste fluitsignaal aan te staren. Verbaasd maar voldaan. Acht punten waren verloren gegaan in de laatste drie duels, juist nu de Champions League een gesloten boek, en de competitie het mikpunt is. De ploeg van Co Adriaanse mist (nog) de glans van vorig seizoen, een te groot aantal spelers worstelt met de vorm en de concurrentie in de eredivisie zit niet stil. Zie hier de voornaamste verschillen in een notendop. Vandaar dat Adriaanse ook beseft dat een herhaling van vorig seizoen (tweede) een utopie is. Iedereen kijkt in Tilburg weer gewoon naar de vijfde plaats die recht geeft op Europees voetbal.

De zege op FC Utrecht was dus hard nodig, maar leek een uur lang verder weg dan ooit. Hoewel Mariano Bombarda al na vier minuten de score had geopend, zat FC Utrecht direct weer in het zadel. De aangever voor beide doelpunten was een neutrale aanwezige: scheidsrechter Koopman. Eerst riep hij Mitchell van der Gaag tot de orde na een overtreding ter hoogte van de middenlijn, terwijl Dmitri Shoukov de vrije trap snel nam. Normaal gesproken niets mis mee, maar wel als je de op dat moment belangrijkste verdediger belet zijn positie weer in te nemen. Van der Gaag was immers de bewaker van Bombarda, die nu een vrij veld voor zich had. Pascal Bosschaart stak nog wel over van de linkerkant, maar werd langs zijn zwakke rechterbeen uitgespeeld: 0-1. Koopman, hevig belaagd, maakte meteen zijn fout op een schandalige manier goed. Na de aftrap werd Rodney Cairo weggestuurd, maar Geoffrey Prommayon gleed de bal keurig weg. Strafschop! "Een cadeautje", vond zelfs trainer Mark Wotte. Didier Martel benutte dankbaar het buitenkansje.

De toon voor een krankzinnige wedstrijd, waarin beide teams met vier spitsen speelden, was gezet. Een goed gestructureerd FC Utrecht kwam verdiend op 1-3 via Reinier Robbemond en Rodney Cairo; beide keren ingeleid door de hoogbegaafde Fransman Martel. Willem II speelde zwak, onzuiver en Adriaanse greep in. Raymond Victoria kreeg als gelegenheidsback geen greep op Martel en de rechtsbenige Prommayon voelde zich ontheemd aan de linkerzijde. Delano Hill en Kew Jaliens waren namelijk gepasseerd. "Hill bleef onbegrijpelijke fouten maken. Dan komt er een moment dat hij niet meer mee mag doen", was Adriaanse duidelijk in zijn oordeel. Hij gaf ook ruiterlijk toe dat deze oplossing verkeerd uitpakte en liet Guy Veldeman in de tweede helft debuteren op links. Victoria kon zich omkleden en Prommayon keerde terug op zijn vertrouwde stek.

Met die aanpassingen werd het schier onmogelijke alsnog gerealiseerd. FC Utrecht hield geen bal meer vast en Bombarda (2) en Tomás Galásek bogen de achterstand om. De winnende treffer van de 'Bomber' bal achter het standbeen langs viel enkele minuten voor het einde, na een wervelende actie van invaller Adil Ramzi. Doelman Harold Wapenaar trof geen blaam. Het klinkt gek, maar ondanks de zeven goals wisten beide keepers zich in positieve zin te onderscheiden. Met name in de slotfase, toen FC Utrecht gelijk had kunnen maken, maar Geert de Vlieger zich zijn eerste zege in drie duels niet meer liet ontnemen. "Dit is een moeilijke week voor ons", zuchtte Wotte. Dat noemen ze nou een 'understatement'.