Philippoussis brengt
Australië Davis Cup

Van onze Telesportredactie - AMSTERDAM, maandag
foto: AP

Uiterlijk leek hij onbewogen. Totdat de laatste klap in de partij tegen Cédric Pioline in zijn voordeel was beslist. Eerst wilde Mark Philippoussis (foto) door zijn knieën zakken, maar hij besefte in een flits dat een Björn-Borg-imitatie niet aan hem was besteed. In plaats daarvan stak de Australische reus de armen in de lucht en keek hij naar zijn captain John Newcombe. De 27e Davis-Cup-eindzege was bereikt. In dik een jaar tijd kan er veel veranderen.

Tijdens de zomer in 1998 leefden Newcombe, de levende Australische tennislegende, en Philippoussis in onmin. De destijds 22-jarige hardhitter weigerde tegen Zimbabwe in het strijdperk te treden. Maar de ruzie werd bijgelegd en Philippoussis stelde zich wederom beschikbaar voor het Davis-Cupteam. Dit jaar miste hij wegens de naweeën van een knie-operatie de halve finale tegen Rusland, maar in de eindstrijd stond een tot in de tenen geladen tennisprof.

Pioline heeft het geweten. Slechts even kon de Franse haan profiteren van een onzekere periode van zijn verder heersende opponent. Pioline werkte op 4-5 in de tweede set, nadat hij de eerste met 6-3 had ingeleverd, een setpunt weg en won alsnog de tweede set (7-5). Het betekende echter slechts uitstel van executie. In de navolgende sets kreeg Pioline, voor 10.000 teleurgestelde Fransozen, nog maar drie games: 6-1, 6-2. Australië kwam daardoor op een onoverbrugbare voorsprong van 3-1. Philippoussis' transformatie van schlemiel tot held van de natie was een feit.

Pioline was vrijdag al murw gespeeld door Lleyton Hewitt. De Franse kopman zegevierde, maar moest tot de bodem gaan om zich het nieuwste Australische talent van het lijf te houden (7-6, 7-6, 7-5). Dat wreekte zich gisteren tegen Philippoussis. In de laatste twee sets werd Pioline gewoonweg overklast. En dat door een man, van wie tot voor kort werd gezegd, dat hij alleen hard kon serveren en die zeker niet op gravel uit de voeten zou kunnen. De uitbundige Newcombe: "Dit is de beste partij, die Philippoussis ooit heeft gespeeld. Hij kende geen hoogte- en dieptepunten, maar een constant hoog niveau. Let op, deze man kan zelfs Roland Garros winnen."

De 27e victorie (vier minder dan koploper Verenigde Staten) van de 'Aussies' mocht overigens niet alleen op het conto van de beul uit Melbourne worden geschreven. Todd Woodbridge en Mark Woodforde, alias de Woodies, zorgden zaterdag voor een psychologisch sterk punt door het dubbelspel naar zich toe te trekken. Santoro en Delaitre, die de voorgaande twee duels met de Woodies in hun voordeel hadden beslist, begonnen goed (6-2), maar na verlies van de tweede set (5-7) was de nederlaag niet meer af te wenden: 2-6, 2-6.

Philippoussis ronde het karwei gisteren op professionele wijze af. Dat Hewitt de slotpartij tegen Sebastien Grosjean verloor (4-6, 3-6) was slechts van statistisch belang. De buit was voor de Australiërs binnen. Ze vierden hun triomf tot in den treure. Aan de andere kant zeeg Pioline op het bankje ineen. De tranen stonden in zijn ogen. Captain Guy Forget ontfermde zich over zijn kopman, die zich even later hervond en de Franse toeschouwers vervolgens bedankte voor de steun.

Australië pakte de felbegeerde doch wanstaltige beker voor het eerst sinds 1986. Een groter teken van de wederopstanding van het Australische tennis was niet te geven. Want in alle euforie werd vergeten, dat de mannen van 'Down Under' de sterkste speler van de afgelopen drie jaar, Pat Rafter, niet eens tot hun beschikking hadden gehad. De tweevoudige US-Openkampioen ('97 en '98) is herstellende van een schouderoperatie. Philippoussis deed hem in twee dagen toptennis in Nice heel snel vergeten.

• Nice. Davis Cup, finale. Frankrijk - Australië 2-3. Grosjean - Philippoussis 4-6 2-6 4-6, Pioline - Hewitt 7-6 7-6 7-5, Santoro/Delaitre - Woodbridge/Woodforde 6-2 5-7 2-6 2-6, Pioline - Philippoussis 3-6 7-5 1-6 2-6, Grosjean - Hewitt 6-4 6-3.