Handbalsters schokken toplanden

Ook Monique Feijen is niet te stoppen voor de Noorse defensie

Van onze handbalmedewerker - STAVANGER, maandag
foto: EPA

De bondscoach van het Oranje- vrouwenhandbalteam, Bert Bouwer, liet de Noorse sterspeelsters nog een minuut langer pijn lijden. De time-out, veertig seconden voor tijd, leek voor het ruim vierduizend koppige, knotsgekke publiek, wel een uur te duren. Bouwer genot van het stukje machtsvertoon en van de feeststemming in zijn ploeg. Er stond een historische uitslag op het scorebord die nooit voor mogelijk was gehouden: 24-18. En een dag later werd ook Wit-Rusland aan de zegekar gebonden en ds speelt Oranje morgen in de achtste finales van het WK.

Maar mooier dan deze uitslagen was vooral de manier waarop Noorwegen werd geklopt. Oranje deklasseerde de topfavoriete Noorse sterren op alle fronten. Defensief zat het allemaal perfect in elkaar of zoals Bouwer graag zegt: "Alle stukjes van de puzzel vielen in een keer op hun plaats. De Noren hadden geen smoezen, ze kwamen met hun sterkste opstelling. Dit is precies wat we nodig hadden om voor vol te worden aangezien."

Nederland speelde fabuleus. De dekking zat met name in het centrum potdicht terwijl Natasja Burgers de regie binnen de lijnen strak in handen had. Maar de absolute hoofdrollen waren er voor doelvrouw Jokelyn Tienstra en jubilaris Olga Assink. Ze speelde haar 100e en tevens beste interland. Het zelfvertrouwen bleek niet te schenden, zelfs niet bij een 4-7-achterstand na ruim een kwartier spelen. Assink en Tienstra groeiden steeds meer in de wedstrijd, met als toppunt de effectbal van Assink die tot 8-8 leidde.

Dat was voor de Noorse coach Arne Hogdahl het sein het sterkste zevental op te stellen, maar met Tienstra in deze vorm viel er weinig te winnen. Na de pauze (12-9) werd het allemaal nog gekker. Tienstra pakte alles. Frustreerde met name de uitgenaste Kjersti Grini nog meer terwijl Nederland in tegenstelling tot het duel tegen Polen gewoon bleef scoren. De uit Duitsland teruggekeerde Saskia Mulder etaleerde net als tegen Tsjechië het haar toegeschreven talent, terwijl Assink met de haar kenmerkende bravoure en power telkens weer imponeerde.

"Na een kwartier in de tweede helft kreeg ik in de gaten dat de Noorse trein niet meer op gang zou komen.Je zag de onmacht in de houding van de Noorse speelsters", sprak Mulder, in de veronderstelling dat dit haar beste internationale wedstrijd zou zijn. Later bleek dat ze daarmee de plank volledig had mis geslagen. Want gisteren in het duel tegen de stugge Wit-Russen pakte ze evident de hoofdrol.

Nederland geloofde overduidelijk in zichzelf en de goede afloop. De wanhoopsschoten van Grini waren het toonbeeld van de Noorse machteloosheid: "Ik schoot niet omdat het goede kansen waren, iedereen was veel te gespannen en ontliep haar verantwoordelijkheden. En die keepster he, die was onpasseerbaar", sprak Grini haar bewondering uit voor de progressie van Oranje.

Niet Noorwegen dirigeerde de wedstrijd maar Nederland. Ruim voor tijd werden door de wisselspelers op de bank en Assink op het veld al vreugdedansjes gemaakt. De Noorse herrie werd overschaduwd door de feestende Nederlandse toeschouwers. Noorwegen werd bij 24-18 uit zijn lijden verlost, nadat 'woman of the match' Jokelyn Tienstra de laatste gênante strafworp had gestopt.

Totale ontlading volgde er bij de speelsters. "Dit is waarvoor je het doet. We wisten dat het eens mogelijk was, als alles een keer goed viel", aldus de nuchtere Friezin. "We kijken altijd met zoveel respect tegen die Noorsen op, maar als je dit beleeft besef je dat je ook wel aardig kunt handballen", voegde de achtmaal scorende Assink toe. "Maar we kunnen niet te lang feest vieren, de Wit-Russen staan weer voor de deur."

Het duel tegen Wit-Rusland was er een van een heel ander kaliber. Nederland moest de euforistische stemming zien te vergeten en col geconcentreerd voor de winst gaan. Winst zou namelijk de historische poulewinst opleveren en een achtste finale tegen de nummer vier uit poule B. Een nederlaag betekende positie vier en spelen tegen een topland uit diezelfde poule.

Oranje werd andermaal geteisterd door een blessure, ditmaal van Natasja Burgers, die voor het duel tegen de Noren al last had van wat meniscus-irritatie. Ze werd gespaard en dat bleek een goede zet van Bouwer. Het duel van dinsdag is belangrijker en hij heeft zijn ploeg laten ervaren dat het ook zonder de twee toppers Burgers en de nog steeds geblesseerde Razdorov kan spelen. Bouwer kreeg zijn gelijk. Saskia Mulder en Nicole Heuwekemeijer ontpopten zich als voortrekkers. "Ik was door het wegvallen van Natasja zo nerveus voor de wedstrijd maar door mijn flitsende start op de door mij niet vaak bezette opbouwplaats was ik de nervositeit gauw kwijt. Ik kreeg gelukkig veel ruimte omdat ze door de uitblinkende rol van Olga gisteren tegen Noorwegen vooral op haar gefocust waren", verklaarde Mulder haar prominente rol met maar liefst veertien treffers, de halve productie van Oranje (29-24).

Nederland besliste de wedstrijd in de tweede helft door de betere fysieke gesteldheid en de opkrabbelende Tienstra die in het begin nogal ondersteboven was van het schotgeweld van de Wit-Russen. "In het begin zag ik geen bal. Zelfs als ik wist waar ze schoten, hoorde ik ze alleen maar. Gelukkig ging het de tweede helft beter."

De handbalsters hebben voorlopig bewezen dat de ingeslagen weg de goede is en in handballand een cultuurschok veroorzaakt. Oranje heeft gespot met alle critici en logica. Het duel van morgen in de achtste finale tegen Roemenië, de gewenste tegenstander van Bouwer, moet bewijzen wat deze topprestatie werkelijk waard is. Een ding is zeker, de reis naar Sydney duurt voort. De Noren zijn al verder, zij zien Nederland zelfs als medaillekandidaat op dit WK.