|
Feyenoord krabbelt omhoog
ROTTERDAM, donderdag
Soepel loopt het allemaal nog niet bij Feyenoord, maar de Rotterdammers
beginnen wel weer te doen waar ze vorig seizoen zo goed in waren: winnen.
Na de gelukkige 1-0 tegen PSV boekten de Rotterdammers eenzelfde resultaat
tegen Willem II. Het ging moeizaam, maar de zege was zeker op basis van
de kansenverhouding meer dan verdiend. Dankzij de drie punten klimt Feyenoord
naar de zevende plaats op de ranglijst, waar de negen verliespunten meer
dan koploper Ajax opeens een best nog aardig perspectief weergeven.
Alle hens aan dek voor het doel van Geert de Vlieger. De Belgische
keeper werd vorige week door Willem II ingelijfd, maar kent geen gelukkig
debuut.
Foto : Hans van Tilburg
De enige goal van Feyenoord kwam net als tegen PSV uit een dood moment.
De Rotterdammers, die wel vaker net voor rust of net voor tijd toeslaan,
brachten de 1-0 deze keer in de 45e minuut op het bord via een kopbal
van Kalou. Het was de enige keer, dat doelman De Vlieger moest buigen.
De Belg, koud overgenomen van Anderlecht, deed het gisteravond meer dan
uitstekend. Hij verwerkte zeker vijf doelrijpe kansen voor Feyenoord,
waarvan tweemaal toen Cruz helemaal alleen voor hem kwam en hield zijn
ploeg daarmee nog lang in de race.
Aan de tegentreffer kon hij niet al teveel doen. Bert Konterman had zich naar de laatste ontwikkelingen voor de doelwachter geposteerd, toen Paauwe de cornerbal nam. De Belg kwam eruit, maar vond de Rotterdamse verdediger op zijn weg. Omdat die stokstijf bleef staan, beging hij geen overtreding en vervolgens kon Kalou de winnende goal binnenkoppen. "Een organisatiefout. We hadden een verdediger bij Konterman moeten zetten", wilde ook Adriaanse de zwartepiet niet aan De Vlieger toekennen.
De drie punten vormden een aardige opluchting voor Feyenoord, dat nu met twee 1-0 zeges op rij de weg naar boven weer heeft gevonden. Op de ranglijst tenminste. Qua veldspel viel er weinig te genieten in de Kuip. Beenhakker moest Tomasson langs de kant laten en bracht Paauwe in. Co Adriaanse haalde zijn hele elftal door de mixer na de 4-0 schrobbering bij FC Twente en zette met Bombarda en Ramzi twee opvallende krachten op de bank. Willem II, dat tot nu toe opvallend weinig last had van de Champions League-besognes, kon deze keer helemaal geen tegenwicht bieden en maakte duidelijk dat ook in Tilburg de vorm weg is. De ploeg van Adriaanse was vorig jaar nog sensationeel bezig, toen het in eigen huis met 4-1 gehakt maakte van de Rotterdammers. In de Kuip eindigde het nipt in 3-2 voor Feyenoord, dat de laatste jaren toch al de nodige moeite had met de Tricolores. Maar gisteravond konden de gasten niet één doelrijpe kans afdwingen.
Feyenoord daarentegen wel. Het begon met een schot van Paauwe, dat verwerkt werd door De Vlieger. Na een halfuurtje, waarin verder weinig gebeurde, zette Cruz Kalou in kansrijke positie, maar de spits uit Ivoorkust raakte de paal. Net voor rust bouwde de aanvaller uit Ivoorkust zijn status als Rotterdams topscorer uit door de zesde binnen te werken.
Maar ook Kalou is zijn grote vorm van een paar weken terug kwijt. Net als bijna heel Feyenoord overigens. De Rotterdammers hebben wel elke week te maken met blessures, nu in de vorm van De Visser, Van Gobbel en Tomasson. "De laatste zorgt bij ons normaal voor diepgang. Dat hebben we nu geprobeerd te compenseren met Paauwe en Bosvelt, maar daar kwam weinig van terecht", aldus Beenhakker.
Het probleem in de defensie ligt vooral op links, waar Feyenoord geen echte back heeft. Tomasz Rzasa is dat net zo min als Jan de Visser. Het kon gisteravond niet veel kwaad. Op rechts was een lichtpunt te vinden, want daar vervangt Gyan good old Ulli van Gobbel prima. Maar het Rotterdamse spel verloopt verder moeizaam en mist inderdaad elke diepgang. Omdat de Feyenoorders vergaten de confrontatie snel te beslissen, bleef het na rust zelfs nog spannend. Willem II wisselde om het offensief te openen, maar kon nauwelijks gevaarlijk worden. Feyenoord verspeelde meer kracht dan nodig en kwam goed weg toen Arts kort voor tijd uit het niets zomaar een kans kreeg. "Het belangrijkste is, dat we de inhaalrace naar boven hebben doorgezet", luidde de eindconclusie van Beenhakker.
Matig spelen en toch winnen is weer even een kunst, die ze in Rotterdam
verstaan. En, verzuchtte het legioen, het kan alleen nog maar beter gaan.
Krijgt de ploeg van Beenhakker eindelijk eens echt de geest, dan is er
nog niets verloren.
|
|