Een deel van de staatssteun aan de partij dreigt te worden ingetrokken. Bovendien hangt de CDU een boete boven het hoofd van minimaal hetzelfde bedrag dat is ontvangen aan 'oneigenlijke' middelen.

Kohl trachtte met geheven hoofd zijn toehoorders toch nog van zijn oprechtheid te overtuigen. "Ik wijs nadrukkelijk ieder verwijt van de hand, in welke vorm dan ook, dat door mij getroffen politieke besluiten te koop zouden zijn geweest. Een ieder die mij kent, weet dat ik uitsluitend het belang van mijn land heb gediend."

De erevoorzitter van de CDU weigerde echter bekend te maken hoeveel geld er op de geheime rekeningen is gestort en door wie. Over het aantal rekeningen en de hoogte van de bedragen deden gisteren nieuwe speculaties de ronde. Het totaalbedrag zou gaan om zes cijfers.

"Het hebben van afzonderlijke rekeningen naast de nationale partijkas leek mij uit het oogpunt van vrij handelen verdedigbaar", aldus Kohl, die verklaarde dat het nooit zijn bedoeling was geweest om wetten te schenden op het gebied van partij-financiering.

Het voormalig boegbeeld van de Duitse christen-democratie betuigde zijn spijt over de toenmalige onduidelijkheid en de afwezigheid van controle.

Kohl kreeg voor zijn boetedoening de handen van de eigen parlementaire achterban op elkaar. Partijvoorzitter Wolfgang Schäuble was van mening dat alle twijfel nu uit de lucht is dat beslissingen onder Kohl 'niet te koop' waren.

"We hebben er vertrouwen in dat het geld niet bij de partij is weggehouden. Niemand heeft zichzelf verrijkt", sprak hij. Feitelijk moet dat echter nog door het aangekondigde parlementaire onderzoek worden vastgesteld, en ook de CDU wil de geheime geldstroom nog tegen het licht houden.

Vanuit de SPD kwam kritiek op de verklaring van Kohl. Algemeen secretaris Franz Müntefering stelde dat Kohl zichzelf boven de wet heeft geplaatst. "Ontoereikend, dun en schraal", waren de kwalificaties.

De zaak rond de geheime bankrekeningen van de CDU kwam aan het rollen door een gift van één miljoen mark afkomstig van de Canadees-Duitse wapenhandelaar Schreiber.

Het geld werd in 1991 in een koffertje door een onbekende in Zwitserland op een parkeerplaats aan een ex-penningmeester van de CDU overhandigd, maar is niet terug te vinden in de boeken van de partij. Vermoed wordt dat het bedrag een politiek besluit moest 'masseren' ten gunste van wapenverkopen aan Saoedi-Arabië en Canada.