Samas heeft in de eerste helft van het gebroken boekjaar de nettowinst zien stijgen met 15,9% naar ƒ25 miljoen. De omzet klom licht met 1,9% tot ƒ941 miljoen. Het bedrijfsresultaat steeg met 5,5% naar ƒ60 miljoen. Voor het hele boekjaar rekent de kantoorinrichter op een "belangrijke stijging" (12% tot 20%) van de nettowinst.

Bij de divisie kantoorinrichting daalde de omzet door desinvesteringen met 1,1% naar ƒ586 miljoen. Autonoom klom de omzet licht met 1%. In alle landen waar Samas actief is liet de markt "weinig of geen groei" zien. In Nederland kampte het concern zelfs met een lichte omzetdaling. Over het hele boekjaar gemeten verwacht bestuursvoorzitter J. C. De Mos op de thuismarkt wel een "beperkte groei".

Bij de kantoorbenodigdheden klom de omzet met 7,3% tot ƒ355 miljoen. Vooral de afzet in Groot-Brittannië liet een versnelling in de omzetgroei zien.

Samas gaat de groepsmaatschappijen sterker aan elkaar knopen. De kantoorinrichter denkt daarmee aanzienlijke kosten te kunnen besparen en de klanten beter te bedienen. "Onze klanten worden steeds groter en internationaler. Wij moeten mee", aldus De Mos.

Het voorheen sterk decentraal opererende Samas is nu bezig de landenactiviteiten te integreren. In Duitsland worden de groepsmaatschappijen ondergebracht in een viertal divisies: stoelen, meubilair, handel en Oost-Europa.

Na Duitsland zullen de Franse activiteiten eenzelfde 'opknapbeurt' ondergaan. De activiteiten in de Benelux zijn al geïntegreerd, in Groot-Brittannië heeft Samas maar één groepsmaatschappij.

Als de integratie van de groepsmaatschappijen is voltooid, kan het Baarnse concern de activiteiten beter aansturen, verwacht De Mos. "Wij willen onder andere op groepsniveau inkopen. De vrijheid bij de dochters moet eruit."

Het vanuit Baarn aangestuurde concern wil met de integratie de operationele marge verder opkrikken. Voor kantoorinrichting, de grootste divisie, moet deze marge van de huidige 6,9% naar 10% omhoog; bij kantoorbenodigdheden streeft Samas naar een margegroei van 6,1% nu naar 8%. De Mos hamert op de kostenbesparingen in Nederland om onder andere stijgende loonkosten door de krappe arbeidsmarkt op te vangen.