Vitesse lijkt weer op topclub

HEERENVEEN, maandag

Omdat het publiek in Heerenveen uit respect voor een overleden vakman een minuut ijzig stil kan zijn, mocht Vitesse zaterdag op indrukwekkende wijze Bert Jacobs de laatste eer bewijzen. Vervolgens had de wedstrijd veel weg van hots-knots-begonia-voetbal, een ooit door Jacobs geïntroduceerde typering. Gezeten op zijn roze wolk zou de oud-trainer van Vitesse ongetwijfeld geglimlacht hebben. Want het duel tegen de Friese subtopper mocht dan niet zo hoogstaand zijn, de geplaagde Arnhemse formatie won wel. Verrassend eenvoudig zelfs: 1-3.

Slecht spelen en toch winnen. Vitesse begint zowaar weer trekjes van een topclub te vertonen. Interim-trainer Edward Sturing was zo realistisch om toe te geven "niet erg warm" te zijn geworden van het speltechnische niveau van zijn ploeg. Maar: "De trainingen worden gekenmerkt door veel scherpte en beleving. Dat zag ik hier terug. De basis is zo hard mogelijk werken, duels winnen. Daaruit moet het goede voetbal ontstaan. Naar mijn mening groeit er weer iets moois bij Vitesse."

Over het 'tijdperk Herbert Neumann' liet Sturing niets meer los. Het zegt echter alles dat de helft van de huidige kern bestaat uit spelers die onder de Duitser niet in beeld waren. "Jan Jongbloed en ik denken dat we met deze spelers wedstrijden kunnen winnen." Waarmee Sturing indirect aangaf dat de meningen in de technische staf dus behoorlijk uiteen liepen en Neumann mensen afschreef die in de ogen van Sturing en Jongbloed nog waardevol konden zijn voor Vitesse.

Lichtend voorbeeld is John van den Brom. Hij was tegen Heerenveen de beste speler van Vitesse die de snelheid in het spel hield door bijna alle ballen links en rechts 'weg te leggen' voor opkomende medespelers. Bovendien zorgde hij na de snelle achterstand binnen een minuut voor 1-1 en bereidde hij de derde treffer van Louis Laros voor. Alleen de tweede goal was een privé-productie van Nenad Grozdic.

Pierre van Hooijdonk spande ditmaal niet de schutterskroon. Hij speelde voor zijn doen uitermate pover, maar dat had een oorzaak. Door een buikspierblessure kon de international vrijdag pas weer met de bal trainen. Vandaar dat Sturing A-junior Christof Aelbrecht uit voorzorg al bij de selectie had gehaald. "We hebben tot het laatste moment gewacht. Ik heb voor hem een uitzondering gemaakt omdat het erg belangrijk is voor Vitesse dat Pierre speelt." Van Hooijdonk hield het toch nog 88 minuten vol en was met een spaarzaam moment van klasse (prachtige pass binnendoor) betrokken bij de derde goal.

Eenmaal op achterstand kon Heerenveen geen vuist maken. "Te weinig evenwicht, te besluiteloos", vond Foppe de Haan. Vooral spits Romano Denneboom had de gebreken kunnen verbergen door beter om te springen met de mogelijkheden. De Haan verloste het talent in de tweede helft uit zijn lijden en schoof Harris Huizingh door naar de punt van de aanval. Rechterspits Mika Nurmela werd eveneens vervangen (Anthony Lurling). Het beoogde effect de zijkanten benutten bleef uit omdat Heerenveen alle ballen van achteruit op de kruin van Huizingh bleef mikken. De spits verloor echter de meeste kopduels van Dejan Stevanovic, de niet erg elegante doch zeer effectief spelende voorstopper.

Ook Heerenveen moet zoals altijd eigenlijk nog groeien. Met Jeffrey Talan en Dennis de Nooijer (beiden geblesseerd) levert De Haan natuurlijk wel wat in. De trainer nam Denneboom als voorbeeld. "Hij is pas achttien jaar, moet rustig gebracht worden, maar wordt nu al noodgedwongen voor de leeuwen geworpen. Ondanks dat-ie progressie toont, is Romano nog niet toe aan een basisplaats. Die jonge knapen doen het soms fantastisch, maar zakken ook wel eens door het ijs."