&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT=""> |
12 november 1999 |
|
Emotioneel Een zeer grote meerderheid van de Tweede Kamer heeft de regering gisteren de pas afgesneden. Ze mag niet verder kijken of het mogelijk is om zonder blijvende schade voor de natuur gas te winnen onder de Waddenzee. De Kamer minus de VVD-fractie, wil in feite dat het denken daarover op nul wordt gezet. Ze baseert zich daarbij vooral op emotionele, zo niet demagogische gronden. Het staat immers lang niet vast dat boringen zonder grote schade niet kunnen. Er liggen genoeg rapporten waaruit blijkt dat dat wel goed mogelijk is. De Kamermeerderheid lapt die aan haar laars. Het parlement zadelt de regering zo op met een schadeclaim van honderden miljoenen van de NAM. Bovendien zal duur gas uit het buitenland moeten worden geïmporteerd, wat een extra kostenpost oplevert. Doordat de Kamer de regering dwingt terug te komen op eerder goedgekeurd beleid, doet ze afbreuk aan wat van de overheid verlangd mag worden, namelijk dat ze een betrouwbare partner is. Dat had het parlement nooit mogen doen. Het kabinet heeft deze nederlaag wel ook grotendeels aan zichzelf te wijten. Door zelf onzekerheid te scheppen over de boringen, gaf het de tegenstanders daarvan een handvat hun zin door te drijven. Die hebben daar dankbaar gebruik van gemaakt, ten koste van de belangen van het land. |
Artikel 3 der Statuten |
Fileberaad Het geheime overleg van de belangrijkste verkeers- en werkgeversorganisaties met minister Netelenbos (Verkeer) over een gezamenlijke aanpak van het fileprobleem, spreekt aangenaam tot de verbeelding. Niet speciaal omdat dit 'Noordzee-beraad' een vertrouwelijk karakter heeft en ook niet omdat het automatisch tot een gouden oplossing van de problemen zou leiden. Het overleg geeft vooral reden tot hoop, omdat overheid, bedrijfsleven en belangenorganisaties hiermee de vaste wil tonen er samen de schouders onder te zetten. Dat kan zonder meer vergeleken worden met de gezamenlijke afspraken van de sociale partners begin jaren tachtig, over onder meer de loonmatiging. Dat was de wedergeboorte van het economische poldermodel, dat ons land bepaald geen windeieren heeft gelegd. Alles bespreekbaar houden en met alle partijen erbij compromissen bereiken. Dat model moet ook bij het oplossen van het fileprobleem tot resultaten kunnen leiden. Strijdig met zulk een gezonde resultaatgerichte aanpak is helaas nog even, dat minister Netelenbos koppig vasthoudt aan het rekeningrijden. Zodra zij dat stokpaardje wegzet, kunnen er spijkers met koppen worden geslagen. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|