Al voor de officiële bekendmaking van het vertrek van IMF-topman Michel Camdessus werd reeds druk gespeculeerd over diens opvolging. Camdessus had de laatste maanden herhaaldelijk door laten schemeren ermee op te willen houden en de EU-lidstaten breken zich sindsdien het hoofd over de vraag wie hem moet opvolgen. Traditioneel levert Europa de IMF-topman, terwijl de VS de Wereldbank-president leveren.

Camdessus heeft nu zijn termijn genoemd, medio februari wil hij om gezondheidsredenen na dertien woelige financiële crisisjaren het bijltje erbij neerleggen, twee jaar voor het verstrijken van zijn huidige ambtstermijn. De Luxemburgse premier Juncker zei deze week al dat de grootste fout die Europa nu kan maken is om niet met een unanieme kandidaat te komen. Tamelijk vers ligt het geharrewar nog in het geheugen toen in 1986 Europa zowel de toenmalige Nederlandse minister van Financiën Onno Ruding kandideerde als de Fransman Camdessus. Toen moest er een stemming plaatsvinden onder de 182 lidstaten en de Franse lobbymachine werkte beter dan de Nederlandse.

De Europese regeringsleiders hebben dus nu nog maar weinig tijd om zich te verenigen rondom één kandidaat. De eurotop medio december in Helsinki is zo ongeveer het laatste station.

Aan namen is geen gebrek, waarbij veel Britten opduiken en weinig Fransen. De Fransen hebben nu al twee maal een IMF-directeur geleverd (Delarosiere en Camdessus) en de rest van Europa vindt dat wel genoeg. De Fransen menen echter inmiddels het alleenrecht op de post te hebben.

De meestgenoemde kandidaat is nu de Brit Andrew Crockett, directeur van de Bank voor Internationale Betalingen (BIB, de centrale bank der centrale banken) in Bazel. Andere kanshebbers zijn vice-president Mervyn King van de Bank of England, en minister van Financiën Gordon Brown, nu voorzitter van de G-7.

De Franse ijzers in het vuur bestaan uit de bankier Philippe Lagayette, die vorig jaar in de race was voor de post van directeur van de Oosteuropabank. Die baan ging naar de Duitse bankier Horst Köhler, die nu ook voor het IMF wordt genoemd. Ook de Duitse staatssecretaris voor Financiën Caio Koch-Weser is een kandidaat.

De directeur van de Banque de France, Jean-Claude Trichet, werd maanden geleden al getipt als de meest veelbelovende Franse kandidaat, maar hij staat ook op de nominatie om over drie jaar Wim Duisenberg op te volgen als president van de Europese Centrale Bank. Alhoewel er niets is vastgelegd en Duisenberg een mandaat heeft voor acht jaar hebben de Fransen bij zijn benoeming veel vuurwerk gemaakt over een tussentijds aftreden van Duisenberg ergens in 2002 ten gunste van Trichet. Als de Fransen nu Trichet voor het IMF kandideren maken ze zichzelf belachelijk na alle moeite die ze hebben gedaan om Duisenberg eerder weg te krijgen.

Als de drie grote Europese staten er onderling niet uitkomen gloort de Italiaan Mario Draghi als compromis-kandidaat. Hij is de hoogste ambtenaar op het ministerie van Financiën en wordt in de internationale financiële wereld gerespecteerd.