Russische politie beticht
van systematische marteling
MOSKOU, donderdag
De Russische politie onderwerpt verdachten
stelselmatig aan marteling om bekentenissen te verkrijgen die
vervolgens door rechters worden geaccepteerd als grond voor
veroordeling.
De Amerikaanse mensenrechtenorganisatie Human Rights
Watch heeft hier gisteren in een uitvoerig rapport aandacht voor
gevraagd. De directeur van de organisatie, Kenneth Roth, vertelde op
een persconferentie in Moskou dat het niet gaat om enkele rotte appels.
"Het is een systematisch probleem dat een
systematische oplossing vereist." Marteling is volgens Roth op
politiebureaus in Rusland ,,een epidemie''. Volgens sommige Russische
deskundigen wordt een op de twee arrestanten gemarteld, zei hij.
Het verslag is gebaseerd op twee jaar van onderzoek,
meest in de vorm van interviews met slachtoffers, familieleden,
advocaten, voormalige politiemannen, rechters en aanklagers.
De rapporteurs onderscheiden verschillende vormen van
marteling, zoals: 'slonik' (kleine olifant), waarbij het slachtoffer
een gasmasker op krijgt waarna de zuurstoftoevoer wordt uitgeschakeld;
'lastosjka' (zwaluw), waarbij de handen achter de rug worden
samengebonden en het slachtoffer wordt opgehangen; en 'konvertik'
(enveloppe), waarbij het slachtoffer urenlang met aan de voeten
gebonden handen en het hoofd tussen de benen moet zitten en wordt
afgeranseld.
Ook komt het voor dat agenten niet zelf hun handen vuil
willen maken en de arrestant uitleveren aan enkele gevangenen met wie
zij een bepaalde vertrouwensrelatie hebben opgebouwd. De gevangenen
nemen in zo'n geval het slaan en verkrachten voor hun rekening.
Volgens Roth is de voornaamste oorzaak van het
verschijnsel ,,een cultuur van onschendbaarheid'': de politie weet dat
zij straffeloos kan folteren en doet dat dus. Hier komt bij dat sinds
de ineenstorting van de Sovjet-Unie in 1991 de criminaliteit de pan is
uitgerezen en de politie het martelen gebruikt als een makkelijke
methode om zaken op te lossen en successen te kunnen presenteren.
Hoewel wettelijk is vastgelegd dat arrestanten recht
hebben op bijstand door een advocaat, krijgen ze die maar zelden.
Meestal wordt een advocaat pas toegelaten nadat een arrestant is
gemarteld en heeft bekend. De advocaat mag vervolgens de bekentenis
,,legitimeren'', aldus Roth.
Russische rechtbanken plaatsen zelden of nooit
vraagtekens bij bekentenissen die door marteling zijn verkregen en
gebruiken die stelselmatig als grond voor veroordeling. Diederik
Lohman, hoofd van de afdeling Moskou van Human Rights Watch, zei dat
zijn groep niet in staat was geweest één enkel geval te
documenteren van een rechter die een bekentenis had verworpen omdat zij
door marteling was verkregen.
De Russische regering en de politie erkennen dat er
zo nu en dan op politiebureaus klappen vallen, maar spreken tegen dat
er sprake is van een groot probleem. (AP)
|