De Telegraaf-i [] Commentaar

&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

woensdag
10 november 1999

Droevig

Het is een uiterst droevig beeld dat de Arnhemse korpschef Daniel schetst. Kinderen van 10, 11 jaar oud zijn steeds vaker verslaafd.Het gaat om verslaving aan de zogeheten softdrugs die makkelijk verkrijgbaar zijn in ons land.De term 'softdrug' is versluierend. Toen in de jaren '60 deze middelen in zwang kwamen, betrof het import. Nu wordt in de coffeeshops Nederlands fabrikaat verkocht en de Nederlandse neder-wiet is door verbetering in de kweekmethoden veel sterker geworden.De neder-wiet is zo krachtig dat het bijna harddrugs zijn; net zo gevaarlijk en net zo verslavend.De alarmkreet van de Arnhemse korpschef moet beantwoord worden met maatregelen. De problematiek van verslaafde kinderen is een drama voor onze samenleving.Korpschef Daniel heeft ook alarm geslagen over het idiote plan van een aantal burgemeesters om de teelt van wiet te legaliseren. Eén van de smoesjes die werd gebruikt om dit onzalige idee goed te praten, was de redenering dat het alleen maar gaat om 'onschuldige' softdrugs.De feiten die korpschef Daniel weergeeft, geven aan dat legalisering van de softdrugs-teelt nooít mag. Bestrijding van drugs en verslaving moet voorop staan. Laat de burgemeesters daar voorrang aan geven in plaats van domme plannen als legalisering te bepleiten.

Het dagblad De Telegraaf geeft onpartijdig nieuws, zonder gebonden te zijn aan enige staatkundige partij, kerkelijke richting of belangen- gemeenschap, uitsluitend in dienst van 's lands belang.

Artikel 3 der Statuten

Spreekkoren

In de politiek is de discussie los gebartsen over wat te doen tegen de kwetsende en uiterste grove spreekkoren die regelmatig in voetbalstadions worden aangeheven tegen scheidsrechters en voetballers.

Die scheldkanonnades zijn terecht velen steeds meer een doorn in het oog. Zij overschrijden niet alleen het betamelijke, maar zijn ook strijdig met het discriminatieverbod.

Er moet nu hard worden ingegrepen om de betrokken raddraaiers de mond te snoeren door hen op de tribunes te isoleren, in de kraag te pakken en te vervolgen. Te lang hebben ze de vrije hand gekregen. De KNVB en de voetbalclubs moeten ook niet verbaasd zijn dat de politiek nu om ingrijpen vraagt. Ze hebben dat over zichzelf afgeroepen door niet eerder op te treden.

Bij maatregelen moet zoveel als mogelijk is worden voorkomen dat de voetbalcompetitie zelf en de meeste goedwillende toeschouwers daarvan de dupe worden. Dat zou te veel eer zijn voor de kleine groep ophitsers die er op uit zijn elk voetbalfeest te verzieken.

Maar als het de eerst verantwoordelijke voor een normale gang van zaken in de voetbalstadions niet lukt de scheldkanonnades te stoppen, dan zijn hardere maatregelen zoals het beëindigen en het laten overspelen van een wedstrijd zonder publiek, onvermijdelijk.