Zomaar

Een van de twee mannen die ervan worden verdacht vorig weekeinde een jongeman in diens huis in Groningen te hebben vermoord, blijkt een tbs-patiënt te zijn die eerder wegens een ernstig geweldsdelict is veroordeeld.

Afgelopen zomer is hij voorwaardelijk vrijgelaten uit de gesloten kliniek waar hij was behandeld.

Om privacy-redenen weigert Justitie te zeggen welke kliniek dat was (vermoedelijk de Van Mesdagkliniek) en eveneens om privacy-redenen weigert Justitie te zeggen voor welk geweldsdelict de man indertijd werd veroordeeld.

Veel privacy dus, rond het doodsteken van een Groninger die het ongeluk had de deur open te doen toen er bij hem werd aangebeld.

Volgens de spaarzame informatie die de burgers in dit land wèl mogen weten, was het slachtoffer willekeurig uitgekozen om zomaar te worden vermoord.

Zomaar.

Het zoveelste dodelijke slachtoffer van lukraak geweld.

En ook het zoveelste slachtoffer van een tot behandeling door psychiaters en psychologen veroordeelde misdadiger die van deze deskundigen weer de straat op mocht, zonder dat voldoende duidelijk was dat er geen gevaar meer voor anderen bestond.

Is dat de justitiële aanpak van zinloos geweld?

Artikel 3 der Statuten

Tekort

Het personeelstekort begint steeds nijpender te worden. Eind juni waren er in het bedrijfsleven 182.000 vacatures, ruim 40.000 meer dan een jaar geleden. Bovendien heeft de overheid veel mensen nodig. Statistisch is sprake van volledige werkgelegenheid. Er dreigt een overspannen arbeidsmarkt, met alle prijsopdrukkende effecten van dien.

Maar intussen staan meer dan miljoen Nederlanders jonger dan 65 jaar aan de kant. Honderdduizenden allochtonen hebben geen baan, evenals veel gedeeltelijke wao'ers, vutters en bijstandsgerechtigden.

Om problemen als oplopende inflatie, hogere arbeidskosten, minder winsten en minder investeringen te voorkomen, moeten overheid en sociale partners vraagstukken rond vacatures en inactiviteit snel hoog op hun agenda te zetten.

Er zijn maatregelen te bedenken zoals meer scholing, onder meer via uitbreiding van het aantal Melkertbanen en verbetering van de doorstromingsmogelijkheden. Ook zijn betere financiële prikkels en strengere naleving van de sociale zekerheid nodig om inactieven tot werk te brengen. Ook kan niet worden ontkomen aan minder soepele regels voor uittredende oudere werknemers.

Alle hens aan dek is nu geboden. De tijd van steeds minder werken ligt achter ons.