Gus Dur wars van
alle ceremonieel
Van onze correspondent - JAKARTA, zaterdag
Toen woensdag bij het tellen van de stemmen
duidelijk werd wie de nieuwe Indonesische president zou zijn, riep
iemand in het parlementsgebouw, waar de verkiezing gaande was: "We
hebben een nieuwe president, we hebben een nieuwe president. Hij heet
Stevie Wonder!"
Luid gelach bij de talloze omstanders die alle
gespannen de gebeurtenissen elders in het gebouw via een monitor
volgden. In Indonesië is een dergelijke opmerking niet
kwaadaardig. Integendeel. De nieuwe president, Abdurrahman Wahid, is
weliswaar zo goed als blind, maar hij is vooral een alom geliefde en
gerespecteerde man over wie niemand boosaardige grappen zal maken.
Voorlopig niet tenminste.
In het presidentiële paleis in Jakarta waait na het
vertrek van B.J. Habibie een frisse wind. Wie de nieuwe bewoner
aanspreekt met 'Meneer' of 'Meneer de President' wordt terechtgewezen.
"Zeg gewoon Gus Dur. Het hoeft niet te worden vervangen door
'Bapak (meneer) Gus Dur' of 'Pak (meneer) President'. Noem me maar Mas
(broeder) Gus Dur of gewoon Gus Dur. Dat hoeft niet te
veranderen." Zo luidde de instructies die de eerste bezoekers
kregen van de kersverse president Wahid, bij het volk beter bekend als
Gus Dur (aardige jongen).
Het nieuwe staatshoofd, dat trouwens het liefst in
zijn eigen huis wil blijven wonen maar nu om veiligheidsredenen
tijdelijk het Merdeka Paleis heeft betrokken, staat bekend als een man
die warm en vriendelijk is in de omgang. Ook dat lijkt niet te
veranderen. Gus Dur is iemand die het protocol aan de laars lapt, het
liefste informeel met mensen praat en als het zo uitkomt zijn gasten op
blote voeten ontvangt. Zo is hij dat namelijk gewend en zo deed hij het
ook op zijn eerste werkdag als president.
|