Criminele informant ooggetuige bij cokesmokkel
"Rechercheurs haalden
bij mij tassen vol drugs"
Het rapport van de commissie Kalsbeek, 'Opsporing in
Uitvoering', sloeg dit voorjaar in als een bom. De conclusie dat met
medewerking van justitie 15.000 kilo coke ons land werd
binnengesmokkeld zorgde voor grote politieke opschudding. Na een verhit
Kamerdebat zegde minister Korthals (Justitie) in juni toe dat het
Landelijk Rechercheteam (LRT) de bevindingen van Kalsbeek cs. zou
onderzoeken.
In dit onderzoek deed zich deze week een spectaculaire
ontwikkeling voor. Bij het LRT meldde zich via tussenkomst van deze
krant een criminele informant, die zegt zelf nauw betrokken te zijn
geweest bij invoer van coke door politie en douane.
De tipgever een voormalig havenarbeider die weleens kan
uitgroeien tot de 'kroongetuige van Kalsbeek' doet vandaag uitvoerig
verslag van schimmige politie-activiteiten in het Westelijk Havengebied
in Amsterdam: "Ik kreeg keer op keer opdracht grote sporttassen
met cocaïne uit containers te halen."
door JOHN VAN DEN HEUVEL - AMSTERDAM,
zaterdag
Het containeropslagterrein in het Westelijk
Havengebied in Amsterdam oogt vanuit de lucht als een warrige,
bedrijvige mierenhoop. Stalen zeecontainers uit alle delen van de
wereld vinden via dit uitgestrekte terrein van het voormalige
havenopslagbedrijf Combined Terminal Amsterdam (CTA) aan de Corsicaweg
met tientallen tegelijk hun weg naar bestemmingen elders in Europa.
Enorme internationale containerschepen lossen 24 uur per
dag hun lading of nemen nieuwe containers aan boord, op weg naar
vreemde havens in verre oorden.
Dit met een metershoog hekwerk hermetisch voor de
buitenwereld afgesloten domein, is volgens voormalig havenarbeider en
ex-CTA-werknemer Karel Zegers* al jaren dé plek waar
megapartijen cocaïne ons land binnenkomen. In een recent verleden
vaak met medeweten én hulp van politie en justitie.
"Ik moest bepaalde containers voor de politie apart
zetten. Dan kwamen twee rechercheurs van een Criminele
Inlichtingendienst buiten Amsterdam (van wie de namen bij deze krant
bekend zijn, jvdh) 's avonds met een dienstauto het terrein op. Op hun
verzoek verbrak ik het zegel van de container en opende een van de
deuren. Pal achter de toegang stonden dan één of twee
sporttassen gevuld met bruine pakketten. Ik overhandigde deze tassen
aan de rechercheurs, die ze in de kofferbak of op de achterbank van hun
auto plaatsten. Er werd een nieuw zegel aangebracht en vervolgens
gingen ze weer weg. Ik heb dat zeker tien keer voor ze gedaan."
Illegaal
Het relaas van Zegers met wie deze krant
vorige maand voor het eerst in contact kwam klinkt in eerste instantie
bizar. Maar na urenlange gesprekken, waarin heel veel (controleerbare)
details de revue passeren, staat één ding vast: zijn
verhaal lijkt naadloos aan te sluiten op de opzienbarende bevindingen
van de commissie Kalsbeek, die in mei van dit jaar nog door velen in
twijfel werden getrokken: douane en politie hebben illegaal meegewerkt
aan de invoer van tenminste 15.000 kilo cocaïne.
Ook justitie neemt de verklaringen van Zegers vooralsnog
hoogst serieus. Deze week werd de Amsterdammer, op eigen initiatief en
na tussenkomst van deze krant, uitvoerig als getuige gehoord door
rechercheurs van de criminele inlichtingendienst van het Landelijk
Rechercheteam (LRT), die sinds enkele maanden onderzoek doen naar de
bevindingen van de commissie Kalsbeek.
Het rapport van de 'tijdelijke commissie evaluatie
opsporingsmethoden' sloeg dit voorjaar in als een bom. De parlementaire
commissie onder leiding van Ella Kalsbeek stuitte tijdens haar
onderzoek op documenten, bestaande uit verklaringen en analyses,
waaruit bleek dat jarenlang sprake is (geweest) van parallel-importen
cocaïne. Containers met slechte weed werden via de 'Deltamethode'
aangevoerd en daarna in beslag genomen of doorgelaten. Daarnaast werden
volgens Kalsbeek cs. containers met kwalitatief goede weed en
cocaïne ingevoerd. Deze containers kwamen op de vrije markt
terecht. Vastgesteld werd dat het ging om minimaal acht
parallel-importen, waarbij cocaïne (minstens 15.000 kilo) werd
ingevoerd naast de ladingen slechte weed.
"Medewerking van de douane en van de politie is bij
de parallel-importen noodzakelijk geweest, aangezien in een aantal
gevallen gebruik is gemaakt, blijkens de bill of lading/cognossement,
van door de politie opgerichte frontstores (nepfirma's, jvdh). De
douane heeft ook meegewerkt om de containers of ongecontroleerd of
voorzien van een onjuist nummer te importeren", aldus het rapport
'Opsporing in Uitvoering' van de commissie Kalsbeek.
Belachelijk
De bevindingen leidden in mei van dit jaar tot
heftige, maar verdeelde reacties. De conclusies van Kalsbeek werden in
justitiekringen openlijk in twijfel getrokken of zelfs belachelijk
gemaakt. Het rapport was onvoldoende onderbouwd en zou zijn opgehangen
aan de verklaringen van de op een zijspoor gezette Haarlemse officier
van justitie mr. Snijders. Ook minister Korthals (Justitie) liet
tijdens een pittig debat in de Tweede Kamer blijken sceptisch te zijn
over een aantal conclusies uit het rapport. Maar de bewindsman gaf mede
onder druk van de Kamer wel groen licht voor een uitgebreid
recherche-onderzoek onder leiding van de Haagse officieren van justitie
mr. Haverkate en Don. Een speciale eenheid van het Landelijk
Rechercheteam (LRT) is sindsdien bezig de mysteries uit het rapport te
ontrafelen en lijkt daarbij nu hulp uit onverwachte hoek te krijgen;
van ooggetuige Karel Zegers.
"De commissie Kalsbeek had het volkomen bij het
rechte eind", stelt Zegers, een joviale Amsterdammer van begin
veertig , behangen met gouden kettingen en een peperduur
Breitling-horloge om zijn pols, deze week in een hotelbar in de buurt
van Schiphol. Zegers werkte tot eind '94 als arbeider bij het
havenopslagterrein CTA (inmiddels ter ziele) aan de Corsicaweg in
Amsterdam, waar hij werd ingezet voor alle dagelijkse werkzaamheden als
het verplaatsen van containers en het laden en lossen van
containerschepen. "Ik heb vooral in de laatste jaren dat ik bij
CTA werkte de vreemdste dingen meegemaakt. Het was daar een grote
bende. Iedereen deed maar wat. Op papier was het terrein niet
toegankelijk voor onbevoegden. In de praktijk liep iedereen in een uit,
inclusief politie en douane."
Zegers wist als geen ander wat er allemaal mis was op
het opslagterrein. In 1990 werd hij door een criminele organisatie
benaderd om bepaalde containers, die via het CTA-terrein ons land
binnenkwamen, te ontdoen van drugs. "Dat ging heel makkelijk en
verdiende goed", vertelt Zegers. "Ik kreeg van een
contactpersoon een nummer van een container met drugs door. De
container moest ik openen en er een tas met drugs uit halen. Die
verborg ik bij een zij-ingang van het terrein. De volgende dag was de
tas verdwenen en lag er voor mij op dezelfde plek een plastic zak, met
daarin een flink bedrag variërend van 35.000 tot 50.000 gulden,
klaar. Omdat ik al meer dan vijftien jaar op het terrein werkte had
niemand argwaan."
Meerdere keren sluisde Zegers volgens eigen zeggen
cocaïne weg voor de drugsbende, tot hij in 1993 in beeld raakte
bij de politie. "Het was in de periode dat er een enorme partij
coke in beslag was genomen in Zeewolde. Ik was aan het werk op het
opslagterrein, toen er plotseling twee rechercheurs voor mijn neus
stonden. Ik moest in hun auto gaan zitten. Het gesprek werd direct heel
intimiderend van hun kant. 'We weten precies waar je mee bezig bent, je
riskeert een gevangenisstraf van veertien jaar,' werd me voorgehouden.
Ze maakten in woord en gebaar duidelijk dat ik grote problemen zou
krijgen als ik niet met de politie zou meewerken", aldus Zegers.
Tralies
Het was de recherche volgens Zegers onder
meer te doen om twee Amsterdamse verdachten, Rob A., alias de
'Bingokoning', en Cok H. "Ze hadden het vermoeden dat die twee,
met wie ik weleens contact had, in drugs handelden en ik moest
meewerken om ze achter de tralies te krijgen. Omdat ik voor m'n gevoel
geen kant op kon stemde ik in, waarbij ik me toen overigens nog totaal
niet realiseerde in wat voor een wespennest ik me stak."
Kort na de eerste ontmoeting werd Zegers door de politie
ingezet om verdachte containers naar plekken op het terrein te
transporteren waar ze makkelijk geobserveerd konden worden. "Vanaf
dat moment heb ik het zeker tien keer meegemaakt dat twee bepaalde
rechercheurs bij me kwamen met de opdracht dat er een container geopend
moest worden. Ik ken deze rechercheurs nog precies. Het ging tamelijk
eenvoudig. Ze meldden zich gewoon bij de poort van het opslagterrein en
op vertoon van politielegitimaties kregen ze toegang."
"Het was in die periode overigens een komen en gaan
van politie en douane op het CTA-terrein. Ik ging met ze mee naar de
betreffende container, die altijd op dezelfde plaats aan een kade was
geplaatst. Het zegel werd verbroken en achter de deur stonden dan een
of twee forse sporttassen. Ik heb niet áltijd gezien wat er in
zat, maar soms nam ik er wel met bruin tape omwikkelde pakketten waar.
Het ging duidelijk niet om snoepgoed, de tassen wogen naar schatting 30
à 35 kilogram per stuk. De tassen werden in de auto gezet en de
rechercheurs verdwenen weer."
Doorleveren
"Wat er mee gebeurde weet ik niet. Neen,
dat heb ik ook nooit gevraagd. In die positie was ik niet. Er was
verder nooit iemand bij. Ik vond het wel vreemd dat ik nooit in de
krant las dat er op het CTA-terrein grote partijen coke in beslag waren
genomen. Pas na alle verhalen over de Delta-methode, het doorleveren
van drugs en de commissie Kalsbeek begreep ik wat er al die jaren aan
de hand is geweest."
In december 1994 kwam Zegers steeds meer onder druk te
staan. Hij was de politie behulpzaam, maar bleef intussen ook in
contact met criminelen. Karel Zegers speelde, vermoedelijk zonder dat
de politie het wist, een gevaarlijk dubbelspel dat hem fataal werd toen
hij op 19 december 1994 betrokken raakte bij het laten verdwijnen van
een door de douane inbeslaggenomen container met 15.000 kilogram weed.
De container was door de douanerecherche reeds apart gezet, zodat de
drugs vernietigd konden worden. Maar Zegers gebruikte zijn
vertrouwenspositie op het CTA-terrein om de container buiten de poort
te rijden en in handen van zijn criminele contacten te spelen. Een
groot onderzoek van de Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst (FIOD)
naar deze brutale roof was het gevolg.
Dit onderzoek onder de codenaam TaCo omdat de betrokken
drugsbende tassen (Ta) en containers (Co) gebruikte voor de invoer van
verdovende middelen leidde in december 1995 tot de arrestatie van
vijftien verdachten en 24 huiszoekingen. Ook Karel Zegers werd
ingerekend. Hij vertelt: "Na twee dagen kreeg ik in de cel bezoek
van een Amsterdamse officier van justitie. Met hem en mijn advocaat
sprak ik af dat ik te allen tijde zou zwijgen over mijn eerdere hulp
aan de politie. Als ik verklaringen zou afleggen over de
hoofdverdachten Rob A. en Cok H. zou het openbaar ministerie een
uiterst lichte straf eisen. Ik zou bovendien in een gevangenis met een
mild regiem terechtkomen en snel gratie krijgen. Ik ging na overleg met
mijn advocaat akkoord met deze deal en legde vervolgens een volkomen
onjuiste verklaring af, die echter wel zeer belastend was voor Rob A.
en Cok H. Zij werden mede door mijn leugens veroordeeld tot acht jaar
cel, ik hoefde nog geen twee jaar de cel in. Conform de toezegging van
justitie kreeg ik al snel gratie.
Zegers zegt nu spijt te hebben als haren op zijn
hoofd zich ooit met de drugsconnectie bij CTA te hebben ingelaten.
"De échte waarheid moet maar eens boven tafel komen. Dat
wordt hoog tijd. Sommige politiediensten hebben op het CTA-terrein een
hele dubieuze rol gespeeld. En als ik dan hoor dat de commissie
Kalsbeek in feite belachelijk wordt gemaakt als ze zegt dat de politie
en douane zélf meehielpen coke in te voeren, geef ik graag mijn
medewerking dat te bewijzen. Deze beerput moet nú maar helemaal
open."
Hangende het onderzoek van het Landelijk Rechercheteam
wil geen van de betrokken opsporingsdiensten op dit moment nader
commentaar op de lezing van Zegers geven. (commentaar Kalsbeek volgt
nog)
Het voormalige CTA waar volgens de getuige in het
verleden volop strafbare feiten zijn gepleegd, heeft geen enkele
relatie met het havenopslagbedrijf dat nu op hetzelfde terrein aan de
Corsicaweg in Amsterdam is gevestigd.
*de naam Karel Zegers is om privacy-redenen gefingeerd.
|