Timman wint van Karpov

door Lex Jongsma

De ontmoetingen tussen Timman en Karpov zijn er vele geweest en in het algemeen zijn het zeer spannende duels. Niet dat Timman zoveel te juichen heeft over de stand, maar ondanks een duidelijk deficit in de totaalscore heeft hij zijn grote tegenstander ook menigmaal weten te vloeren. Gisteren was daar een voorbeeld van, zoals we zelden gezien hebben. Karpov leek afgebluft.

In de opening had hij eerst met de van de hem bekende gewiekstheid de zaken geloodst naar een betrekkelijk ongevaarlijke stelling, maar toen Timman de druk op ging voeren en Karpov weer eens eindeloos na ging zitten denken, werd de zaak al ernstiger. Timman stond na de 20e zet (die hij afsloot met de opsluitende manoeuvre 21. b5) beter en in het vervolg wist Karpov geen enkel actief tegenspel te genereren. De afruil van de loper tegen het paard op de 23e zet was een zwaktebod en daarna werd het van kwaad tot erger.

Karpov zat met een nerveus gezicht naar zijn klok te kijken, dacht na en wist niets beter te verzinnen dan te volharden in zetjes langs de achterste rij. De beslissende fout was 37. ..., Ph8. Beter was Pf8, waarna het nog steeds niet eenvoudig was. Op de 40e zet speelde Timman het beslissende Lxf5. Toen Karpov met de pion terugsloeg, volgde niet 41. Dd5 (schaak), Pf7 en was het nog niet geheel duidelijk, maar 40. e6 en zwart kon het eveneens schudden. In de slotstelling bleef Karpov nog zeer lang turen naar de ruïnes van zijn positie en gaf het uiteindelijk gelaten op.

Op het bord daarnaast zagen we iets soortgelijks. Judit Polgar had in de opening meer vernuft gelegd dan haar tegenstander Darmen Sadvakasov, die overigens voortreffelijk voorbereid was. Het leek erop, alsof hij in een Siciliaanse opstelling niet slechts bevredigend spel had, maar zelfs een uitstekende positie.

Met een fraaie manoeuvre toonde Judit haar gelijk en zijn ongelijk aan. Het verschafte haar een eindspel met een pluspion, dat zij bekwaam en uiterst beheerst naar winst schoof. Ook hier bleef de zwartspeler erg lang naar zijn verloren stelling zitten kijken, voordat het verlossende handgebaar eraf kon.