Addy Engels wil schitteren
Van onze wielermedewerker - BUSSOLENGO, donderdag
Zijn armen hangen stil langs zijn lichaam, over zijn
trainingsbroek hangt nonchalant een gitzwart T-shirt. De blik van Addy
Engels verraadt geen enkele bezieling. En dat terwijl op het terrein
van Hotel Centro Turistico Gardesano in het Italiaanse Bussolengo
wielrenners uit Frankrijk, Polen, Zweden, België en Nederland door
elkaar heen krioelen, een riant zwembad in de tuin uitnodigend op de
eerste waterliefhebbers ligt te wachten, aan de linkerhand het
schilderachtige Verona ligt en aan de andere kant het azuurblauwe Lago
di Garda.
"Ik heb het wel hoor, het WK-gevoel,"
glimlacht de 22-jarige coureur uit het Drentse Zwartemeer. "Ik
laat me alleen niet gek maken. Een nuchtere noorderling: in mijn geval
is dat zo. Ik ben hier nu eenmaal niet gekomen om te zwemmen."
Toch is Addy Engels met zijn maatje Marcel Duijn de gangmaker van de
ingetogen beloftenequipe van bondscoach Herman Snoeijink. "We
maken graag wat cabaret", vertelt hij op zijn slaapkamer. "De
meeste teksten kennen we wel. Hans Teeuwen en Bert Visser zijn
favoriet, Youp van 't Hek is een goeie derde." Met een lach:
"Zij slepen ons er wel doorheen."
Hoewel de Nederlandse amateurs op de grote
internationale kampioenschappen al jaren genoegen moeten nemen met de
bijrol, heeft Engels er vertrouwen in morgen een van de hoofdpersonen
te kunnen spelen. "De voorbereiding verliep op rolletjes. In de
Tour de l'Avenir eindigde ik in de twee bergritten tussen allemaal
beroepsrenners op de negende en tiende plaats. In het eindklassement
werd ik dertiende. Waarom zou ik nu ineens aan mezelf gaan twijfelen?
Ik ben er gewoon klaar voor. Bovendien ligt het parcours me goed: een
stratenparcours met een lastige klim."
|