&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

donderdag 7 oktober 1999

Ronaldo slaat met Brazilië tenten op in Amsterdam AMSTERDAM, woensdag Het reizend circus is in de stad. De première duurde gisteren ruim vier uur. Wegens doorslaand succes vandaag en morgen geprolongeerd. Het complex van de KNVB-burelen in Amsterdam is drie dagen een speeltuin. Niet de amateurs van KBV of Chabab, maar de artiesten van de Braziliaanse selectie hebben hier hun tent opgeslagen en bereiden zich voor op de vriendschappelijke wedstrijd tegen Nederland. De sfeer is hoogst ontspannen. En zelfs Ronaldo lijkt weer op een mens. Ronaldo (links) en Vampeta hebben de grootste lol tijdens de training van Brazilie. Een training die werd gekenmerkt door een uiterst ontspannen sfeer. "Dat is nu eenmaal onze stijl", aldus de superster van Inter Milaan. FOTO: HANS VAN TILBURG De 'goudgele kanaries' slaan grote ogen van verbazing op. Vergeleken met de WK-gekte trainingen werden bezocht door duizenden fans en eindigden in een enorme chaos is sportpark Riekerhaven een oase van rust. Terwijl de glazenwasser stoïcijns tegen de gevel van het bondsbureau klimt, jongleren de miljonairs ontspannen met een bal. Ze zullen straks wel beginnen, denken de aanwezigen, gewend aan de Nederlandse trainingsarbeid die de aanloop naar een interland kenmerkt. Maar dit is Brazilië. Een babbeltje hier, rondootje daar. Rivaldo, de beste Braziliaanse voetballer van dit moment, nipt al lopende aan een koffiebekertje en trapt zonder ook maar één rekbeweging de eerste bal die hij voor zijn voeten krijgt effectvol richting kruising. Verder staat hij, de benen gekromd en hand in de zij, hoofdzakelijk lekker lui toe te kijken. Pas tijdens een korte partij demonstreert de vedette van Barcelona bijna stiekem zijn meesterlijke inzicht en dito traptechniek. Ook de late middagsessie loopt uit. Vier lange uren training (totaal), vier uur spielerei. Er is simpelweg geen tactische link te leggen in de oefenvormen van Wanderley Luxemburgo, maar het plezier druipt van de spelers af. Braziliaan en bal: bondgenoten voor het leven. Het zijn stuk voor stuk pure liefhebbers die lijken te spotten met de strakke richtlijnen van gediplomeerde oefenmeesters, maar wel heel erg kunnen pieken op het juiste moment. Dus zullen ze er zaterdag ook wel weer staan, in de ArenA. "Dit is nu eenmaal de stijl van Brazilië. Ontspannen. Zo gaat het altijd. Daarom vind ik het zo prettig om met mijn vrienden op stap te zijn", legt Ronaldo later uit. Het boegbeeld van de 'seleçao' is weer opgepoetst en dat laat hij weten ook. Ronaldo lacht vaak en uitbundig, trapt nonchalant een bal van veertig meter in een doeltje van amper anderhalve meter en dolt met Vampeta, zijn oude strijdmakker uit het PSV-tijdperk die in Brazilië is uitgegroeid tot een volwaardige international. Rampjaar Eenmaal binnen de lijnen van het voetbalveld lijkt de net 23 geworden superster een klein, nieuwsgierig jongetje in een snoepwinkel. Die zich vooral wel raad weet met toverballen. Aan niets is te merken dat Ronaldo (57 interland/37 goals) een rampjaar achter de rug heeft; dat hij grotendeels wordt geleefd door de krioelende massa om hem heen, puur uit winstbejag bedelend om een fictieve vriendschap bij de man die per week drie ton verdient. Die massa werd alleen maar groter sinds hij kort voor de WK-finale in Frankrijk een epilepsie-aanval kreeg, geblesseerd raakte aan zijn knie, een soort society-relatie had met het Duitse topmodel Suzana Werner en voor duizend-en-één doeleinden werd gestrikt: variërend van een eigen horloge-lijn tot een persoonlijke steunbetuiging in Kosovo. Een foto van 'ambassadeur' Ronaldo met een somber kijkend oorlogsslachtoffer doet het immers altijd goed. Niettemin heeft de buitenwacht nog geen robot van hem kunnen maken. Als de strenge perschef even niet oplet, geeft hij vriendelijk en geduldig antwoord. "Hoe moeilijk het is om mezelf te blijven? Mijn grootste zorg nu is weer terug te komen op mijn oude niveau. Dat is de enige druk die ik op mezelf leg. Het leven zoals ik dat leid brengt vele, vaak vervelende bijzaken met zich mee. Maar de hoofdzaak is en blijft voetbal. En nog steeds kan ik me heel goed afsluiten van de buitenwereld. Op het veld denk ik alleen maar aan het spel." In Italië, het land waar Dennis Bergkamp minder goede herinneringen aan bewaart, werd de laatste weken een nieuwe Tarzanbocht op het roddelcircuit aangebracht. Ronaldo heette fit te zijn maar speelde niet naast 's werelds duurste speler Christian Vieri, terwijl juist dít superduo Internazionale eindelijk eens naar de 'scudetto' moet loodsen. En dus was er stront aan de knikker. Het lijdend voorwerp legde gisteren echter rustig uit waarom hij pas jongstleden zondag weer eens van zich deed spreken. Hij viel in tegen Perugia (2-1) en scoorde de tweede treffer. "Ik heb de eerste wedstrijden bewust laten lopen na overleg met de medische staf van Inter. De doktoren vonden het beter dat ik eerst een aangepast programma volgde. Dat heeft goed gewerkt. Ik heb twee weken alleen maar hard getraind en voel me lichamelijk en geestelijk erg goed. Ja, 1998 was een slecht jaar waarin Inter niets heeft gewonnen. Maar inmiddels staan we bovenaan. Dit seizoen moeten we een hoofdprijs winnen. Daar wil ik me helemaal op richten. Vandaar dat ik honderd procent fit moet zijn en in het begin nog geen risico's wilde nemen", aldus het wonderkind, dat alvast liet doorschemeren dat een optreden van negentig minuten nog te vroeg komt. "Ik denk dat ik zaterdag een uurtje kan spelen. Ik wil het graag. Ik wil namelijk graag winnen van Nederland, want ik ken hier iedereen. Maar ik wil vooral mooi spelen." Bij Brazilië betekent dat gewoon de training in praktijk brengen. Maar dan wel in een iets hoger tempo.

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.