&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

donderdag 7 oktober 1999

Willie van Wessel wil crosstitel winnen voor overleden vader VARSSEVELD, donderdag Vanaf de allereerste meters die Willie van Wessel als knulletje op zijn crossmotor aflegde, wist hij zijn vader aan zijn zijde. Onafscheidelijk was het duo dat tijdens de vele duizenden sleuteluurtjes, trainingen en races een vader-zoon-verhouding zag uitgroeien tot boezemvriend-relatie. Maar als de inmiddels 27-jarige Van Wessel zich komende zondag voor het eerst in zijn loopbaan tot Nederlands kampioen laat kronen, is uitgerekend die allerbeste vriend er niet meer bij. Professioneel motorcrosser Willie van Wessel heeft door het overlijden van zijn vader heel wat extra verantwoordelijkheden. Zo is de leiding van het bedrijf op zijn schouders terecht gekomen. FOTO: MARTIN HOLLERING Vader Van Wessel overleed enkele maanden geleden aan de gevolgen van een hartaanval, die hem op de terugweg van de Britse Grand Prix velde. De eerste 'echte' titel van zijn zoon maakt hij niet meer mee, al heeft zoonlief daar zo zijn eigen mening over: "Sinds zijn dood zit mijn vader bij mij achterop. Lichamelijk mag hij dan afwezig zijn, geestelijk is hij dichter bij me dan ooit." Ergens tussen de planeten 'Vreugde' en 'Verdriet' zweeft Willie van Wessel op zijn eigen hemellichaam. De crosser wordt komende zondag tijdens de laatste NK-races van het seizoen vrijwel zeker Nederlands kampioen in de 500cc-klasse Van Wessel heeft een voorsprong van 42 punten op naaste concurrent Jef Janssen maar van een jubelstemming zal na die primeur zeker geen sprake zijn. "Mijn vader is altijd mijn grootste steun en toeverlaat geweest, we waren altijd samen. Negentig procent van wat ik met mijn sport heb bereikt, heb ik aan hem te danken. Dan is het erg zuur dat hij er, uitgerekend op het moment dat ik voor het eerst in mijn carrière een hoofdprijs verover, niet meer bij is." De finale-races van het Nederlands kampioenschap motorcross gaan zondag om 13.00 uur op circuit 'De Witte Ruysheuvel' in Oss van start. Vanaf 09.30 's ochtends wordt er getraind. Zaterdag wordt op hetzelfde circuit de laatste race om de Suzuki RM-Cup verreden. Deze door Nimag-Suzuki ondersteunde klasse is speciaal in het leven geroepen om jeugdig talent tot achttien jaar op betaalbare wijze te laten crossen. De RM-Cup-race begint om 13.00 uur. En dus hoeft niemand zondag in Oss een uitbundige Van Wessel te verwachten. "Eerlijk gezegd kan ik me geen voorstelling maken van de gevoelens die me straks gaan bekruipen, maar dat het heel emotioneel wordt, staat wel vast. Die titel is natuurlijk voor hem, dat hoef ik niemand uit te leggen. Hij wist dat ik de top kon halen, zondag kan ik zijn gelijk bewijzen." Dat de in Doetinchem woonachtige coureur na een professionele loopbaan van ruim tien jaar nu eindelijk de smaak van het succes proeft, dankt hij volgens eigen zeggen voor een flink deel aan Jacky Martens. De Belgische voormalig wereldkampioen nam de Nederlander dit seizoen op in het JM Loomans Husqvarna-racingteam en wist van de doorgaans 'te lieve' Van Wessel een keiharde kampioen te maken. "Het klikte direct tussen Jacky en mij. Vraag me niet waarom, ik roep altijd dat het vooral komt omdat Jacky, net als ik, een gewone boerenlul is. Beter kan ik het niet uitleggen, maar ik weet wel dat ik onder zijn vleugels een compleet andere coureur ben geworden." En dat heeft niet alleen te maken met het feit dat Van Wessel dit seizoen voor het eerst in zijn loopbaan de overstap van de tweetakten naar de viertakt-Husqvarna heeft gemaakt. "Er is meer veranderd, vooral aan mijzelf. Ik merk dat ik egoïstischer ben geworden, ik wil tegenwoordig alleen nog maar winnen. Hoe lief en vriendelijk je buiten de baan ook bent, op de motorfiets moet je een klootzak zijn; dat is de enige manier om de echte top te bereiken." Het zijn woorden die meneer de pastoor waarschijnlijk niet echt graag hoort uit de mond van de coureur die in diezelfde pastoor een enorme steun en toeverlaat heeft gevonden. "Motorcrossers hebben de naam echte rauwdouwers te zijn, maar ik ben beslist geen stoere bink. Daar durf ik voor uit te komen, net zoals ik me totaal niet schaam voor het feit dat ik erg gelovig ben. Integendeel, ik ben zelfs blij met mijn geloof en heb daar, zeker in de afgelopen moeilijke tijd, heel veel steun aan gehad." Steun die hij ook vond bij zijn vrouw Diana en zoontje Donny, dat vernoemd is naar voormalig wereldkampioen Donny Schmit. "Als ik al iets geleerd heb van de periode na mijn vaders dood, dan is het wel op wie je echt kunt rekenen in moeilijke tijden. En ik vrees dat er nog wel wat moeilijke tijden aankomen. Het echte verwerkingsproces moet nog beginnen. Als na zondag het seizoen voorbij is, komt de echte klap. Ik merk dat langzaam maar zeker pas echt begint door te dringen wat er allemaal is gebeurd. Ik krijg ook steeds meer behoefte om tegen mijn vader aan te praten, ook al is hij niet meer lijfelijk aanwezig. Ik ga vaak naar zijn graf toe, gewoon 'lekker op visite'. Maar zondag komt hij naar mij toe, zit hij bij mij achterop. Wat die titel betreft kan het dus nauwelijks nog misgaan, want ik heb zondag wel de beste bijrijder van allemaal.."

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.