&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

dinsdag 5 oktober 1999

'Week van de waarheid' op financiële markten Van onze verslaggevers - AMSTERDAM/FRANKFURT, dinsdag 'De week van de waarheid', zo typeerde een beurshandelaar gisteren met gevoel voor drama de komende dagen, waarin de monetaire autoriteiten in zowel de eurozone als de Verenigde Staten zich zullen uitspreken over de rente. De meeste market watchers denken dat een verhoging zal uitblijven, maar verrassingen zijn centrale banken niet vreemd. Vandaag is het Amerikaanse stelsel van centrale banken (de Fed) aan de beurt, donderdag volgt de Europese Centrale Bank. "In de korte contracten op de Europese termijnmarkt is een renteverhoging van 0,25 procentpunt maar voor eenvijfde ingecalculeerd", stelt Kirst Kuipers, rentespecialist bij ING Barings. "Dat betekent dat van de vijf handelaren er maar één op een verhoging rekent." Kuipers zelf behoort tot die minderheid, al waakt hij voor een al te grote stelligheid. "Zeker in de VS sluit ik een renteverhoging niet uit. De timing is het grote vraagstuk. Als je er vanuit gaat dat een renteverhoging sowieso noodzakelijk is om de Amerikaanse economie af te koelen, dan kan Fed-voorzitter Greenspan dat het beste zo snel mogelijk doen. En niet vlak voor de jaarwisseling, wanneer het millenniumprobleem toch al voor onzekerheid zorgt." Daarnaast ziet de econoom een duidelijk signaal in de monetaire beslissingen die recent buiten de VS en de EMU zijn genomen. "Zowel de Bank of England als de Noorse centrale bank heeft met hun renteverhogingen voor grote verrassingen gezorgd. En met een derde renteverhoging zou de Fed de drie verlagingen die vorig jaar werden doorgevoerd (om de Azië-crisis te bezweren, red.) weer helemaal hebben teruggedraaid." Gaat de rente aan beide zijden van de oceaan omhoog dan wacht de effectenbeurzen een zware klap, meent Ben Jacobsen, docent beleggingstheorie aan de Universiteit van Amsterdam. "De markt verwacht immers geen beleidswijziging. De rente-angst lijkt nu redelijk weggeëbd." De meeste handelaren en analisten zien echter voldoende redenen om de renteniveaus ongemoeid te laten. De economische groei in de VS zet weliswaar door, maar de inflatie is onder controle. In de eurozone waarschuwt ECB-president Duisenberg in steeds hardere toonzettingen voor een loon- en prijsspiraal. Maar de economische ontwikkelingen tussen de verschillende EMU-landen lopen sterk uiteen, terwijl er nog slechts één monetair beleid kan worden gevoerd. Zo behoort Nederland zowel qua economische groei als inflatie tot de koplopers. "Een Europese renteverhoging zou nu aan de vroege kant zijn", stelt een handelaar bij Rabo Securities. "Het zou het broze herstel in EMU-landen als Duitsland frustreren, terwijl de gemiddelde inflatie in de eurozone nog aan de lage kant is. Laten we eerst maar eens echte groei afwachten." Uiteindelijk zal een monetaire verkrapping niet uit kunnen blijven, menen de meeste analisten. Herstel in de kwakkelende EMU-landen gecombineerd met stijgende lonen en hoge olieprijzen maken dat onontkoombaar. De meeste nzien eind 1999/begin 2000 een renteverhoging door de ECB van een kwart tot een half procentpunt, terwijl men eerder van mening was dat de huidige rentevoet van 2,5% tot in het late voorjaar van 2000 gehandhaafd zou kunnen blijven. Het monetaire vraagstuk in vooral de Verenigde Staten (hoe remmen we voortdenderende economie af zonder een recessie te veroorzaken) staat in schril contrast met dat in Japan. Aan de vooravond van de IMF-jaarvergadering vorige maand deed het land de magere concessie om 'ruim voldoende' geld in de economie te blijven pompen, zodat het voorzichtige herstel zich ondanks de sterke opmars van de yen kan voortzetten. Aangezien de rente in Japan vrijwel op het nulpunt is aanbeland heeft de Japanse centrale bank niet de beschikking over het rentewapen. "En de Japanners kunnen niet tot in lengte van dagen miljardenverslindende infrastructurele projecten aankondigen", aldus Onno Steenbeek, Azië-specialist aan de economische faculteit van de Erasmus Universiteit. "Er zit voor de autoriteiten nu weinig anders op dan staatsobligaties terug te kopen, zodat het publiek meer geld in handen krijgt. In de veronderstelling dat de bestedingen die daarmee worden gedaan de inflatie aanwakkeren. Nu dreigt het gevaar van deflatie (dalende prijzen); een situatie waarin consumenten hun aankopen uitstellen omdat het volgende week weer goedkoper is. Met als gevolg dat de prijzen nog verder dalen. Een heuse val." Daarmee is de Japanse situatie het spiegelbeeld van die in de Verenigde Staten en (delen van) Europa. Steenbeek: "Misschien zitten wij nu wel in de speculatieve zeepbel waar Japan tien jaar geleden in zat, met torenhoge aandelenkoersen en onroerendgoedprijzen. Ik hoop dat de overeenkomsten niet al te sterk zullen blijken te zijn." De rente zorgt voor spanning in de dealingrooms FOTO: FRANS JONGEN

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.