Voorpagina
Nieuwsarchief
Xtra
El Cheapo
NieuwsFocus
Reiswereld
Vacatures
Auto
Weer
QuickLink
Reageer!
QuickAlert
NetMail
ChatWeb
Interman
Autovisie
Privé
Mijn TelegraafNet
 &referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT=""> [Nederland]
[Buitenland]
[Telesport]
[De Financiële Telegraaf]
[Nederland]
 

 


zaterdag
2 oktober 1999

 


[CMG]
[Prive Roddelbox]
[Tele2]
[Eurocard MasterCard]

Coach verjaagt speelsters
NUVA/Den Helder

DEN HELDER, zaterdag

De basketbalkampioen bij de vrouwen, NUVA/Den Helder, is in één klap de helft van zijn ploeg kwijtgeraakt. Nadat eerst Carla Maas haar teamgenoten had gemeld dat ze ermee ophield, besloten een dag later ook tweelingzus Lia, Sonija Raaijmakers, Moniek Kortman en Cynthia Bijl niet meer voor de landskampioen uit te komen. De reden die de vijf dissidenten waaronder vier internationals opgaven, was de verstoorde werkverhouding met coach Meindert van Veen.

Van Veen, tevens bondscoach van Oranje, is al jaren een zeer controversieel figuur binnen de basketbalwereld . Enerzijds heeft hij zich enorm ingezet voor het vrouwenbasketbal, anderzijds deed hij dit op een manier die velen afstootte. Zijn ontegenzeggelijke kennis van het spel probeerde hij op een soms stuitende manier over te brengen op de veelal jonge meisjes die voor zijn teams uitkwamen. Hij eiste het uiterste van hen en schroomde niet om de fouten, die daarbij onvermijdelijk werden gemaakt, op brute wijze in te peperen. Zijn scheldkanonnades tijdens wedstrijden en trainingen waren voor de fans legendarisch en zorgden bij de onpartijdige toeschouwers voor samengeknepen billen van plaatsvervangende schaamte.

Maar mede hierdoor was Van Veen succesvol. En aangezien Den Helder doorgaans de enige club was waar min of meer professioneel werd gewerkt durfde niemand weg te lopen en kwam er geregeld versterking van buiten. Daardoor grossiert Den Helder sinds mensenheugenis in landstitels.

Deze vicieuze cirkel is nu voor het eerst doorbroken. De 29-jarige Carla Maas: "Ik kon het niet meer opbrengen. We werden voortdurend vernederd. Om het minste werden we, voor de training begon, uitgefoeterd. Hij liep soms dagen langs je heen zonder je te groeten, en we werden regelmatig grof uitgescholden. De schrik zat er daarom goed in. We durfden nauwelijks af te bellen als we niet konden trainen, zelfs bij blessures. Ik werd depressief, ging met tegenzin naar de trainingen en wedstrijden. Dat gold voor iedereen. Ik moest wat doen, voor mezelf opkomen. Ik wilde me weer gelukkig voelen. Sinds ik gestopt ben, voel ik me weer heerlijk. Ik ben dolblij met deze beslissing."






[Voorpagina]

[Nederland]

[Buitenland]

[Telesport]

[De Financiële Telegraaf]

[Xtra]




Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam
De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.