&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

woensdag 22 september 1999

Financieringsbehoefte Rijk daalt tot ƒ57,2 miljard Van een onzer verslaggevers - DEN HAAG, woensdag De financieringsbehoefte van het Rijk daalt volgend jaar met ruim ƒ20 miljard tot ƒ57,2 miljard. De daling is voor het grootste deel te verklaren uit de vervroegde aflossingen die dit jaar werden gedaan in het kader van de omruil van staatsleningen. Daardoor komt de financieringsbehoefte in 1999 uit op maar liefst ƒ78,8 miljard. Gecorrigeerd voor de omruil is sprake van een geringe afname van de financieringsbehoefte: van ƒ58,7 miljard (1999) tot ƒ57,2 miljard. Eén en ander blijkt uit de Miljoenennota die gisteren is gepresenteerd. Het kabinet hanteert als uitgangspunt dat de gehele financieringsbehoefte op de kapitaalmarkt wordt gedekt. De reguliere aflossingen op de staatsschuld lopen dit en volgend jaar ook niet al te ver uiteen: ƒ43 miljard in 1999 en ƒ40,4 miljard in 2000. Het ministerie van Financiën beschouwt dit als een 'normaal niveau', nadat in de jaren 1996 en '97 relatief weinig werd afgelost. In het laatstgenoemde jaar bedroeg de financieringsbehoefte 'slechts' ƒ30,1 miljard. Girale euro De omruil van de staatsleningen heeft alles te maken met de invoering van de girale euro, per begin dit jaar. Daardoor is één Europese kapitaalmarkt zonder valutarisico's ontstaan, die groter is dan de Amerikaanse obligatiemarkt. Met als gevolg dat de Nederlandse Staat niet langer een dominante geldnemer is op de eigen kapitaalmarkt, maar binnen de eurozone moet concurreren met bijvoorbeeld de Spaanse of de Italiaanse overheid. In die strijd is het van groot belang dat de Dutch State Loans zo goed mogelijk verhandelbaar zijn. Ter vergroting van de liquiditeit worden oude staatsleningen omgewisseld in een geringer aantal grotere leningen. Overigens werd in 1998 al een begin gemaakt met deze herstructurering van de staatsschuld. Staatsleningen met een volume van minimaal EUR10 miljard (ruim ƒ22 miljard) worden volgens Financiën door beleggers het hoogst gewaardeerd. Het is dan ook de bedoeling dat de jaarlijkse kapitaalmarktbehoefte van meer dan ƒ55 miljard over niet meer dan twee à drie leningen wordt gespreid. Dit beleid heeft er inmiddels al toe geleid dat het aantal staatsleningen eind dit jaar zal zijn afgenomen tot 33, om volgend jaar verder te dalen tot 27. In 1994 waren er nog 50 staatsleningen. Volgend jaar zullen er zes leningen uitstaan met de op de eurokapitaalmarkt gewenste grootte van ongeveer EUR10 miljard. In 1997 waren die er nog niet. Daarnaast is in samenwerking met de banken die de staatsleningen plaatsen (de primary dealers) onder de naam MTS Amsterdam een elektronisch handelssysteem voor Nederlandse Staatsleningen opgericht. Moeite waard Op termijn moet dit er toe leiden dat de financieringskosten dalen. Volgens minister G. Zalm (Financiën) gaat het daarbij om "honderdsten van procenten". "Maar dat is bij de bedragen waar we het over hebben de moeite waard. Ieder miljoen dat je verdient, is meegenomen." Het feitelijk te financieren tekort (dus zonder aflossingen op de staatsschuld, waarvoor weer opnieuw geld moet worden geleend) komt volgend jaar uit op ƒ16,8 miljard. Daardoor stijgt de staatsschuld per eind 2000 naar verwachting tot ƒ440 miljard. Omdat de economie harder groeit dan de staatsschuld, daalt deze als percentage van het BBP (bruto binnenlands product) van 64,3 dit jaar tot 62,2 volgend jaar. Daarmee komt Nederland steeds dichter bij de 60% die door het Verdrag van Maastricht wordt voorgeschreven. Het begrotingstekort (eveneens uitgedrukt in procenten van het BBP) voldeed al veel eerder ruim aan de eisen van het stabiliteitspact (maximaal 3%), dat de eurolanden overeen zijn gekomen. Dit jaar zal het zogenoemde EMU-tekort uitkomen op 0,6%. In 1998 werd met 0,8% al het laagste tekort in de afgelopen 25 jaar bereikt. Volgend jaar zal een verdere afname tot een half procent plaatsvinden. Ter vergelijking: bij het aantreden van het eerste kabinet-Kok in 1994 bedroeg het tekort nog 3,8%. Bij een hoger dan verwachte economische groei kan zelfs begrotingsevenwicht worden bereikt. Overschotsituatie "Maar zelfs als we in 2000 per ongeluk in een overschotsituatie waarbij de staatsschuld niet alleen relatief, maar ook absoluut daalt, red. terecht zouden komen, dan kun je ervan uitgaan dat we in 2001 weer in de rode cijfers belanden", dempt minister Zalm de feestvreugde. Zowel in 2001 als in 2002 komt het tekort naar verwachting weer boven de 1%, als gevolg van de lastenverlichting van ƒ5 miljard die gepaard gaat met de ingrijpende herziening van het belastingstelsel. Over de staatsschuld wordt dit jaar een slordige ƒ30 miljard aan rente betaald. In de eerste helft van dit jaar kon nog worden geprofiteerd van een dalende kapitaalmarktrente. Het ministerie van Financiën hanteert voor 2000 een zogenaamde 'rekenrente' van 5,25%, tegenover 4,6% dit jaar. De rekenrente over 2001 en 2002 is vastgesteld op 6,17%, om pas in 2003 licht te dalen, naar 6%.

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.