&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

dinsdag 31 augustus 1999

IRA jaagt Noord-Ieren bij honderden land uit. door Petra Janbroers - LONDEN, dinsdag Zeker 800 mensen zijn sinds het Noord-Ierse vredesakkoord in Noord-Ierland vorig jaar april werd gesloten door paramilitaire groeperingen onder doodsbedreiging de Britse provincie 'uitgezet'. De bannelingen, van jong tot oud, zowel katholiek als protestant, kregen van de IRA (Ierse Republikeinse Leger) of loyalistische organisaties als de UDA (Ulster Defence Association) en LVF (Loyalist Volunteer Force) steevast de waarschuwing dat zij bij het negeren van het 'uitwijzingsbevel' de kogel zouden krijgen. Nu de spanning in Noord-Ierland weer oploopt aan de vooravond van nieuwe pogingen om de onderhandelingen over de vorming van een protestants-katholieke regering uit het slop te halen, vluchten volgens mensenrechtenorganisaties maandelijks gemiddeld 50 mensen uit angst voor hun leven. Deze vorm van eigen rechter spelen is niet nieuw in Ulster, maar is sinds het vredesakkoord sterk toegenomen. Hoewel de terreurorganisaties officieel een wapenstilstand in acht nemen, zaaien ze zonder pardon angst en verderf binnen eigen gelederen. Verbanning wordt, na executie, beschouwd als de zwaarste straf. Velen durven nooit meer terug te komen. Vincent McKenna, een oud-IRA-man die nu het Northern Ireland Human Rights Bureau in Belfast leidt en zich het afgelopen weekeinde over twee van de vijf door de IRA 'uitgewezen' tieners ontfermde, weet van 384 republikeinse en 372 loyalistische bannelingen de afgelopen 16 maanden. Precieze cijfers zijn niet bekend, maar de schattingen lopen op tot 1000 slachtoffers alleen al dit jaar. Volgens McKenna staat uitwijzing gelijk aan "een langzame dood". De betrokkenen worden weggerukt uit hun vertrouwde omgeving. De enkelingen die het bevel trotseren, eindigen voortijdig in het graf. Zoals Andrew Kearney, die onlangs in Belfast voor de ogen van zijn vrouw en baby werd neergeschoten, omdat hij zich had bemoeid met een IRA-afranseling van een 17-jarige jongen in een bar. De slachtoffers worden om uiteenlopende redenen verstoten, na een diefstal, een vechtpartij, omdat ze schulden hebben of weigeren beschermgeld te betalen aan de paramilitaire organisatie. Of omdat ze met iemand van het andere geloof zijn getrouwd, of simpelweg 'ongehoorzaam' zijn. Vorige maand werd een echtpaar met twee jonge kinderen uit Zuid-Armagh verstoten. Hun wandaad: de één was protestant, de ander katholiek. Een 15-jarige jongen uit West-Belfast moest twee dagen later vertrekken, omdat hij met de zoon van een vooraanstaand republikein had gevochten. Een 20-jarig meisje kon haar koffers pakken nadat ze haar vriendje, een paramilitair, aan de kant had gezet. Vincent McKenna geeft toe dat veel van de verstotelingen geen lieverdjes zijn. "Maar dat rechtvaardigt nog geen moord of uitwijzing."

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.