Duiventil

Gaat ze of blijft ze? Politiek Den Haag houdt bij gebrek aan ander nieuws de adem in als het gaat om de vraag of het PvdA-Kamerlid Van Zuijlen nu wel of niet uit de Kamer vertrekt. Alsof het om een wereldgebeurtenis gaat. Met alle respect voor het ijverige Kamerlid, maar dat is het niet.

Ze ontkent inmiddels dat zij weggaat, maar zegt zich al wel te hebben willen oriënteren op een eventuele andere baan na afloop van de lopende parlementaire zittingsperiode, uiterlijk in 2002. Daartoe heeft ze contacten gehad met onder meer het departement van Economische Zaken.

Dat laatste kan natuurlijk niet. Een Kamerlid kan niet met een ministerie over een baan in contact treden, terwijl ze tegelijkertijd wordt geacht als parlementariër dat departement en zijn minister te controleren. Dan worden verhoudingen uit het oog verloren.

Bovendien is ze pas vorig jaar als Kamerlid herkozen. Als zij nu al bezig is zich op ander werk te richten, ook al is dat nog ver weg, dan heeft zij niet meer de juiste instelling om zich voor de volle honderd procent in te zetten voor het werk waarvoor zij is gekozen.

Een kandidaat-Kamerlid vraagt voor vier jaar het vertrouwen van de kiezers. Wie dat krijgt, behoort dat niet halverwege de rit te beschamen. De Kamer is geen duiventil. Zo eenvoudig is dat.

Artikel 3 der Statuten

Keurslijf

Na de metaal en de zorg gaat ook de bedrijfstak-cao voor de financiële wereld op de helling. Grote concerns willen eigen cao's en de bonden gaan akkoord.

De trend is duidelijk. Bedrijven willen vrijer zijn om met hun werknemers afspraken over arbeidsvoorwaarden te maken.

Dit past in de maatschappelijke tendens naar individualisering. De bedrijfstak-cao's worden als een te knellend keurslijf ervaren; niet alleen door bedrijven, maar ook door werknemers.

Door het loslaten van de bedrijfstak-cao kunnen bedrijven meer met arbeidsvoorwaarden concurreren. In de toekomst zal er onderscheid komen tussen de arbeidsvoorwaarden voor sterke bedrijven en voor minder goed presterende firma's.

Die concurrentie is gezond. De centralistische cao was tot een keurslijf verworden. Natuurlijk moeten wel op centraal niveau afspraken over minimale arbeidsvoorwaarden worden gemaakt. Daar blijft een taak voor de vakbeweging.

Bij de invulling van de arbeidsvoorwaarden per bedrijf gaan de ondernemingsraden een belangrijke rol spelen. De ondernemingsraden zullen daarbij zwaar op de kennis van de vakbeweging willen leunen.

Nu de vakbeweging met de afschaffing van de bedrijfstak-cao's instemt, zullen de bonden die nieuwe rol van de ondernemingsraden ook moeten accepteren.