Marion Jones viert ingetogen feest

door Ellen van Langen - SEVILLA, maandag
foto: AP

Natuurlijk heeft ze gewonnen. Niemand die daar vooraf aan twijfelde. Ook voor manlief C.J. Hunter, zelf wereldkampioen bij het kogelstoten, was dat niet al te verrassend, want hij draaide zich na de finish direct om en verdween van de tribune. Jones zelf genoot nog even na. Ingetogen als ze is liep ze geen ereronde, maar wel vierde ze haar overwinning samen met de nummers twee en drie: Inger Miller en Ekaterini Thanou.

Dat de finale van de 100 meter geen zware dobber zou worden voor Marion Jones leek voorspelbaar. Ze stelde dan ook niemand teleur en won in 10.70, de beste tijd van het seizoen. Dat er hier in dit nieuwe stadion in Sevilla een snelle baan ligt werd al duidelijk in de voorrondes. Al in de kwartfinales liep ze met 10.76 de snelste tijd tot dan toe van het seizoen. Ook Miller en Thanou liepen in de halve finale beiden persoonlijke records.

Jones leek in de eerste meters van de finale minder oppermachtig dan in de meeste wedstrijden dit seizoen, want de concurrentie in de vorm van Miller en Thanou bleven nog gevaarlijk dichtbij. Maar zij konden absoluut geen tegenstand geven op de laatste 20 meter. Dan is Jones sterker en sneller dan wie ook. In totaal bleven er zes vrouwen onder de 11 seconden. Anders was daar misschien ook nog Merlene Ottey bij geweest. Maar zij heeft zich een paar dagen geleden terug getrokken vanwege de dopingzaak rond haar persoon. De voorzitter van de Internationale Atletiekfederatie, Primo Nebiolo, liet eerder weinig respectvol weten dat ze niet gemist zou worden: "Atleten van haar leeftijd hebben we in Sevilla niet meer nodig."

Tot Marion Jones een paar jaar geleden ten tonele verscheen was er niemand die in de buurt kon komen van de prestaties en tijden van Florence Griffith. Laat staan iemand die kans maakte ooit het wereldrecord van 10.49 te verbeteren. Maar Jones werd wereldkampioene in 1997, won sindsdien zo'n beetje alles en vorig jaar liep ze bij de World Cup in Johannesburg al de vierde tijd ooit: 10.65.

Voor Jones waren de vier ronden over 100 meter die ze moest lopen om de overwinning te behalen slechts de eerste stap in haar poging om 4 gouden medailles te veroveren tijdens dit wereldkampioenschap. Het verspringen en de 200 meter zijn de eerstvolgende doelen en na de finale van de 200 meter beslist haar coach Trevor Graham aan welke estafette ze gaat deelnemen: de 4x100 meter of de 4x400 meter. Haar dominantie op de loopnummers is overduidelijk. Maar bij het verspringen ligt dat een beetje anders. Al twee keer verslagen op dit onderdeel is ze tijdens dit seizoen een paar keer voor korte tijd teruggekeerd naar de Verenigde Staten (met de Concorde) om specifiek te trainen op haar techniek bij het verspringen.

In Sydney gaat ze voor de gouden medailles op al deze onderdelen. Ze zegt dat niet om de aandacht te trekken en het is volgens haar ook absoluut geen grootspraak. Samen met haar coach, manager en man is ze ervan overtuigd dat vijf overwinningen in Sydney realistisch zijn. Het programma tijdens de Olympische Spelen in Sydney zit in ieder geval zo in elkaar dat alle onderdelen naast elkaar uitgeoefend kunnen worden.

Toch moet dat een heleboel concentratie vergen van de atlete. In een kort tijdsbestek moet ze toch kunnen wisselen van onderdeel, niet alleen fysiek maar uiteraard ook mentaal. De voorrondes van de 100 meter hier in Sevilla hadden bijvoorbeeld bijna gelijktijdig plaats met de kwalificatie voor het verspringen. Maar zelf gaf ze aan er niet zoveel problemen mee te hebben. Uiteraard hoefde ze nog geen 10.70 te lopen om naar de volgende ronde te gaan en bij het verspringen had ze slechts 2 pogingen (wel eentje meer dan verwacht) nodig voor plaatsing voor de finale.

Daarbij werd in de tussentijd haar man C.J. Hunter wereldkampioen bij het kogelstoten. Direct na haar kwartfinale installeerde Jones zich op de atletentribune om Hunter aan te moedigen in zijn strijd om de eerste plaats. Toen hij in z'n laatste poging alle concurrenten achter zich liet was het Jones die op en neer sprong van blijdschap en helemaal uit d'r dak ging.

Ook financieel doet het echtpaar op deze manier natuurlijk goede zaken. Een overwinning tijdens dit wereldkampioenschap levert $ 60000 op. In de geschiedenis van de atletiek is Jones zelf tot dusver de best betaalde atlete ooit.

In de zevenkamp ging de gouden medaille naar de Française Eunice Barber. Tweede werd Denise Lewis uit Engeland, getraind door de Nederlander Charles van Commenee.