&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

woensdag 18 augustus 1999

Nederlands gezin ongedeerd maar geschrokken in Istanboel door Ernst Nordholt - ISTANBOEL, woensdag "We lagen te schudden in ons bed. Je bent onmiddellijk klaarwakker maar je beseft je niet wat er gebeurt. De schilderijen vielen van de muur, stoelen en tafels begonnen een eigen leven te leiden en het servies kwam uit de kast. Al met al moet het 45 seconden geduurd hebben maar het leek wel een eeuwigheid", aldus een nog hevig geschrokken Debbie Plug gisteravond vanuit het door natuurgeweld getroffen Istanboel. Debbie Plug ..."paniek groot"... Hoewel het epicentrum van de beving met een kracht van 6,7 op de schaal van Richter ruim 80 kilometer verwijderd is van de Istanboelse buitenwijk Bebek waar de Nederlandse samen met haar man Thierry en zoontje Felix (1,5) woont, leek het volgens haar alsof de wereld verging. Terwijl de telefoonlijn voortdurend gestoord wordt door de overbelasting van het net en het lijkt alsof er op de achtergrond tientallen gesprekken tegelijk worden gevoerd, vervolgt zij haar relaas. "Het eerste wat we deden was naar de kinderkamer rennen om de kleine Felix uit bed te halen. Daarna zijn we de straat op gerend. Als Nederlander die niet op dit soort zaken is ingesteld weet je niet wat je ziet. Het leek wel alsof heel Istanboel op straat stond. Mensen waren als de dood om weer naar binnen te gaan, bang als ze waren dat er een naschok zou komen. Daar werd op de radio voortdurend voor gewaarschuwd." "Na een uur besloten Thierry en ik weer met de kleine naar binnen te gaan. We lagen echter nog geen vijf minuten in bed toen de voorspelde naschok kwam. Die duurde korter maar was voor ons gevoel minstens zo heftig. We zijn toen opnieuw de straat opgegaan om daar maar eens een paar uur te blijven. Pas in de loop van de ochtend durfden we weer naar binnen." Volgens de hoogzwangere Debbie die eind volgende maand haar tweede kind verwacht is de paniek in Istanboel groot. "Ze zijn hier wel wat gewend in Turkije als het om aardbevingen gaat maar dit kwam wel heel hard aan. In de wijk waar wij wonen valt de schade nog wel mee, maar een paar kilometer verderop is het één grote puinhoop. daar is een compleet flatgebouw als een kaartenhuis in elkaar gestort: minimaal honderd doden volgens de laatste opgave. Verder hapert de stroomvoorziening en ligt het telefoonsysteem nagenoeg op zijn gat. Laat daarom de familie langs deze weg maar weten dat het goed met ons gaat." •

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.