&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

woensdag 14 juli 1999

Ploegen weigeren verbond tegen Armstrong op te zetten door Raymond Kerckhoffs - SESTRIÈRES, woensdag De reuzendoders werden gezegend. Slechts één met heilig water. Apocalyps in een Italiaans bergdorp. Vooraf grapte Michael Boogerd nog dat hij hoog in de cols Petrus de hand zou schudden, maar het werd Pluvius. Donker en bliksem verlichtten de Alpen, wegen veranderden in snelstromende bergrivieren. Regen, wind, bergen en tegenstanders kregen Lance Armstrong niet klein. Machteloos werden de stoute plannen van de andere favorieten door de Texaan naar het rijk der fabelen verwezen. Is de Tour op twaalf dagen voor het einde al beslist? Armstrong gaat alleen over de finish. Alleen een ongeluk zou hem nog van de eindzege in Parijs kunnen afhouden. FOTO: EPA De weinige vraagtekens die er nog waren, werden resoluut omgebogen. Grijs en grauw kleurden Sestrières triest. Overeenkomstig met de blik op de vele machteloze gezichten. Het Amerikaanse pak slaag was hard aangekomen. Wat rest de concurrentie nog? "Als Armstrong zo blijft fietsen, kunnen we niets meer," gaf de altijd strijdlustige Manolo Saiz van ONCE aan. Zijn kopman Abraham Olano staat tweede in het klassement, maar het verschil is al tot meer dan zes minuten opgelopen. Saiz: "Dit was een ongelooflijke demonstratie. Chapeau! We kunnen er alleen op hopen dat alle inspanningen hem nog gaan opbreken. Natuurlijk gaat mijn ploeg nog iets proberen. Naar Alpe d'Huez hebben we tussen de klimmers niets te zoeken, maar in het Centraal Massief zijn zeker nog mogelijkheden." Saiz is een geslepen vos, een tacticus pur sang. Tussen de Alpen en Pyreneeën staan drie verraderlijke etappes op het programma. Geen heuse cols, maar wel slopende bergen en glooiende parcoursen van start tot finish. Daar is de wedstrijd moeilijk te controleren en kan de Amerikaanse US Postal-formatie van Armstrong nog massaal bestookt worden. "Onze mentaliteit is om altijd in de aanval te gaan," geeft Saiz aan. "Olano heeft dan wel al een grote achterstand, maar enkele jaren geleden hebben we met Laurent Jalabert in een tussenetappe ook nog een coup tegen Miguel Indurain opgezet. In Mende pakte hij zeven minuten terug, terwijl de voorsprong in de rit tot bijna een kwartier was opgelopen. We blijven in onze kansen geloven, alleen moet Armstrong dan wel verzwakken." Een doorweekte Olano onderstreepte dat: "Stiekem reken ik op de dag dat Armstrong door het ijs zakt. Ik ga me voorlopig nog niet het podium op rekenen, maar blijf in het geel geloven." Aan een monsterverbond tegen Armstrong werkt Saiz niet mee. "Mijn renners mogen alleen meerijden als ze kans zien om een rit te winnen of tijd terug te pakken in het klassement. Puur contra Armstrong rijden komt niet aan de orde." In het andere rijke Spaanse kamp, Banesto, geloven ze weer in de kansen om Alex Zülle op het podium te krijgen. De gebrilde Zwitser, die in dit hondenweer gehandicapt is wegens zijn slechte gezichtsvermogen, eindigde als tweede tussen de skiliften. "Als Armstrong iets later de beslissende aanval had ingezet, had hij me er niet af gereden," zei hij zelfverzekerd. "Met dit resultaat ben ik tevreden. Ik kom steeds beter in vorm. Ik weet echter niet of er nog kansen komen om Armstrong aan te vallen. Het zal moeilijk worden." "Aangeslagen, maar niet KO," verwoordde Mapei-manager Patrick Lefevere de Amerikaanse klapper. "Met Pavel Tonkov hadden we gehoopt in de aanval te gaan, maar hij had veel last van zijn knie en buik. We zullen hem nog laten onderzoeken in het ziekenhuis. Dat is een fikse tegenvaller. Daniele Nardello reed daarentegen zeer sterk. Hij moet de komende dagen proberen aan te vallen." Voor het Italiaanse uitstapje had Laurent Dufaux zich dat doel ook al gesteld. Zijn geplande aanval viel letterlijk in het water. "In de kou verkrampten de spieren," legde hij uit. "Ondanks een off-day heb ik de schade kunnen beperken. Ik weet niet waarom ik zo slecht was. Misschien is het wel het verstoorde ritme na de rustdag. Toch zal ik de komende dagen de goede vorm terug vinden." In de luwte van het geel deed ook de Polti-formatie goede zaken. Giro-winnaar Ivan Gotti en de stoïcijns dove Richard Virenque, de nieuwe leider in het bergklassement, dansten in de regen. Manager Gianluigi Stanga: "De Tour is vandaag begonnen. Er zijn nog genoeg kansen om in de aanval te gaan. Nu moeten we het hoofd niet laten hangen. We hebben de Ronde van Italië met Gotti in het slotweekeinde gewonnen. Je weet nooit wat er kan gebeuren, daarom moet je altijd in je kansen blijven geloven."

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.