&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

donderdag 27 mei 1999

Onverschillige arts berispt voor aandeel in overlijden meisje door Timoteus Waarsenburg - DEN HAAG, donderdag Het Regionaal Medisch Tuchtcollege in Den Haag heeft een huisarts uit Delft officieel berispt wegens zijn aandeel in de dood van een 19-jarige patiënte. Het echtpaar Van der Lugt uit Delft sleepte de huisarts, die falen als arts en als mens verweten wordt, voor het tuchtcollege omdat hun dochter Cécile op 6 januari vorig jaar na een verkeerde diagnose van de huisarts overleed. Op 22 december 1997 meldde de altijd kerngezonde Cécile, toen eerstejaars student aan de Pabo, zich met hevige keelpijn en opgezette klieren bij haar arts. De dokter stuurde haar zonder medicijnen weer naar huis. Twee dagen later, op 24 december, werd de arts aan huis ontboden, omdat Cécile te ziek was om haar bed uit te komen. Nu had ze erge pijn aan haar borst en haar schouder en was ze erg kortademig. Na een vluchtig onderzoekje constateerde de arts dat het hier om een griepje ging. En omdat griepjes vanzelf overgaan, schreef hij weer niets voor. Maar op tweede kerstdag verslechterde de situatie. Cécile was doodziek. Haar ouders belden een andere arts met het verzoek langs te komen. Na een kort onderzoekje, trommelde zij direct een longarts op en liet het doodzieke meisje opnemen. Cécile bleek een dubbele pneumococcen longontsteking te hebben. Haar lichaam was door deze slopende ontsteking al zó ernstig verzwakt, dat ze niet eens meer koorts kon ontwikkelen. Tien dagen later overleed ze. De tuchtrechters oordeelden dan ook dat de huisarts in medisch opzicht laakbaar tekort was geschoten. Na het overlijden van hun dochter stuurden de in rouw gedompelde ouders een briefje aan de huisarts. Een reactie hebben zij echter nooit mogen ontvangen. En ook tijdens de zitting van het tuchtcollege kwam de arts niet opdagen "wegens verblijf in het buitenland", zo sprak hij in op het antwoordapparaat van de familie Van der Lugt. "Maar toen wij na de zitting naar huis reden, stond hij op z'n oprijlaan", aldus de verontwaardigde vader. Ook deze ongeïnteresseerde houding rekende het college de arts aan. De uitspraak bracht gistermiddag zowel vreugde als verdriet bij de ouders van Cécile. "Vreugde om de erkenning. Maar een intense droefheid, omdat deze uitspraak betekent dat onze Cécile niet dood had hoeven gaan."

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.