Bizar slotakkoord PSV
door Sieb Oostindie - UTRECHT, dinsdag
Soms is logica ver te zoeken. Zoals zondag in Utrecht, waar PSV in
werkelijk de allerlaatste seconde van de vier minuten blessuretijd de
winnende treffer binnenfrommelde: 2-3. De Brabanders vierden de goal
van Arnold Bruggink zonder grote ontlading, want ze dachten dat ze
'alleen maar' gewonnen hadden.
Een krankzinnige zaak met een krankzinnig vervolg, want pas later
werden de Eindhovenaren op de hoogte gesteld van de gang van zaken in
Waalwijk en Rotterdam. Toen duidelijk werd dat PSV de voorronden van de
Champions League had bereikt, werd de ploeg gek van geluk. "Het
was een bizar einde van de wedstrijd en van de competitie. Maar gezien
wat wij allemaal hebben meegemaakt ook een passend einde", vond
topscorer Ruud van Nistelrooy, die tegen FC Utrecht zijn totaalscore op
een verbluffend aantal van 31 bracht.
In Nieuw Galgenwaard was de Michael-Mols-mania uitgebroken en alles
stond dan ook in het teken van zijn afscheid. Zanger Henk Westbroek
vergat als stadionspeaker dat er nog grote belangen op het spel stonden
en voor het gemak werd de opstelling van PSV niet eens opgelezen. FC
Utrecht knalde uit de startblokken en stond via de nieuwe Rangers-spits
snel 1-0 voor na een karakteristiek misverstand in de Brabantse
defensie. De nieuwe PSV-aanwinst John de Jong gaf de volstrekt
onherkenbaar spelende Eindhovenaren meteen nog een klap (2-0) en
niemand ging er meer vanuit dat dit dramatisch zwakke PSV nog voor een
mooie prijs in aanmerking kon komen.
Want bij PSV kon je niets ontdekken dat ook maar wat weg had van een
systeem. Er was geen spirit, geen kwaliteit, geen geloof. Pas toen de
verrassend goed spelende Gakhokidze en Nikiforov in het veld kwamen
(55e minuut) voor het middenveldduo Fuchs/Van der Doelen, ging het wat
beter en kwamen de speeltuinkwaliteiten van Khoklov in de as ook wat
beter tot hun recht. Pas in de 70e minuut gloorde er weer hoop voor
PSV, toen Bosschaart spits Van Nistelrooy abusievelijk licht aantikte
en de topscorer van Nederland voor aansluiting zorgde: 2-1 uit een
penalty.
Met de zeer fortuinlijke klutsgoal van de Georgiër Gakhokidze (hij
sloeg de bal in de rebound onopzettelijk met zijn arm) kon PSV weer
gaan hopen op drie punten. De spelers hadden het idee, dat dat ook
alles was wat er te halen viel. Want in de rust was er weinig reden tot
vreugde over de tussenstand bij Feyenoord-Vitesse (0-1) geweest. Het
was beschamend om te constateren, dat de Eindhovense bank niet eens op
de hoogte was van de tussenstanden elders. Sterker, op gegeven moment
leefde zelfs de gedachte dat Roda JC met 4-1 voorstond bij RKC.
De enige die het allemaal goed kon volgen was Luc Nilis. De Belg had
arbiter Jol tien minuten voor tijd een duw gegeven uit irritatie over
diens leiding en frustratie over het foutenfestival in de eigen ploeg.
"Ik volgde het via teletekst. Zat vol spanning en weet nu zeker
dat ik nooit trainer wil worden", zei de spits. PSV-trainer Robson
kwam er pas kort voor tijd achter dat het bij Feyenoord 2-1 stond en
dat ook Roda JC dik op verlies stond. Pas toen begon hij met zijn
vingers zwaaiend de stand aan zijn eigen elftal door te geven.
Dat was allemaal vergeefs van deze enorme geluksvogel. Het was een
pure blunder geweest om geen radio op de bank mee te nemen bij de
Eindhovenaren, nota bene gesponsored door een electronica-gigant.
Alleen voor de winst spelen is namelijk nog heel wat anders dan de
enorme adrenaline-kick, die spelers krijgen als ze uit totaal geslagen
positie alsnog een prachtige hoofdprijs kunnen winnen. Het kan het
verschil zijn tussen een zakradio van twee tientjes en een startpremie
van twee miljoen voor de Champions League.
Terwijl bijna elke toeschouwer van de gang van zaken op de hoogte was,
leek het er eindelijk op dat de informatie ook bij de PSV-ploeg was
doorgedrongen. De opmars van doelman Ronald Waterreus naar de
middencirkel deed een siddering door de Galgenwaard gaan. Zouden ze het
opeens toch hebben beseft? "Nee hoor", zei de goalie na
afloop. "Maar kun jij nog een zinnig woord over deze wedstrijd
zeggen? Met de rust heb ik helemaal nergens meer aan gedacht. 'het is
over', luidde mijn overtuiging. Langs de kant bleef het ook vrij
rustig. Kort voor tijd stuurde ik Skerla en Van der Weerden naar voren
en zei dat ik Mols wel zou vastpakken als hij in balbezit kwam. Ik
wilde die wedstrijd gewoon nog winnen, al was het alleen maar voor al
die trouwe supporters die ons het hele, matige seizoen door dik en dun
gesteund hebben. Ook al twijfelen ze bij PSV weleens over mijn
professionele instelling, nu heb ik toch wat laten zien, hè?
Maar eigenlijk mogen we hier niet eens blij over zijn. Sommige mensen
hebben dit niet verdiend. We hebben deze ontlading aan de spelers te
danken. Ik heb ze één keer denigrerend beschreven maar ze
hebben er nu geweldig voor geknokt en ik mag ze wel extra
bedanken".
En dan met name invaller Arnold Bruggink. Eerder scoorde hij in de
voorronde van de Champions League tegen Maribor al de cruciale treffer.
Tegen FC Utrecht was de Tukker weer het goudhaantje met z'n winnende
treffer. "Ik kreeg de bal helemaal verkeerd op mijn hoofd en via
een rare boog verdween hij in het doel. Eerst wilde ik er voor de
zekerheid nog achteraan lopen. Ik vierde de winnende goal en kreeg pas
later door dat het kwalificatie voor de voorronde van de Champions
League betekende. Dat was toen ik reserve Theo Lucius het veld in zag
rennen. Hij vertelde de andere tussenstanden en dan weet je heel even
niet wat je met de situatie aanmoet. De echte ontlading kwam dan ook
pas later. Zoals het vandaag gegaan is, daar zijn eigenlijk geen
woorden voor".
En zo is het maar net.
FC Utrecht - PSV 2-3 (2-0). 4. Mols 1-0, 34. John de Jong 2-0,
71. Van Nistelrooy 2-1 (strafschop), 79. Gakhokidze 2-2, 90. Bruggink
2-3. Scheidsrechter: Jol. Toeschouwers: 14.000. Rode
kaart: 81. Nilis (PSV). Gele kaart: Costa (Utrecht),
Bruggink en Nikiforov (PSV).
|