Duister

De orkaan in Rotterdam is voorlopig uitgewoed; de bestuurders van die stad vragen zich af of de vernielzucht had kunnen worden voorkomen.

Hun antwoord is ontkennend, omdat niet bekend was tegen wie de politie had moeten optreden.

Overal in Nederland zijn groepen hooligans, maar vooral in Rotterdam en omgeving. Het beeld van die groepen is diffuus, zegt de politie. Met andere woorden, de politie weet niet wat er gaande is.

Dat is uitermate teleurstellend. Het relschoppende tuig manifesteert zich steeds meer met geweld. Dat de inlichtingendiensten niet in staat zijn voldoende informatie te verschaffen over wat er te gebeuren staat en wie dat gaan doen, is een veeg teken.

Vooral met het oog op de Europese voetbalkampioenschappen in 2000 in Nederland en België.

Er is toch al twijfel of ons land in staat is voor afdoende beveiliging zorg te dragen. Die twijfel wordt gevoed door de gebeurtenis in Rotterdam.

Op zichzelf valt het te prijzen dat nu spoed wordt gemaakt met het creëren van wettelijke mogelijkheden om groepen van wie wordt verwacht dat ze geweld gaan gebruiken preventief op te pakken en enige tijd vast te zetten.

Maar als de politie in het duister tast over de identiteit van mogelijke relschoppers, is zo'n wet een wapen dat slechts met losse flodders is geladen.

Artikel 3 der Statuten

Bijbanen

Algemeen wordt de stelling verdedigd dat het goed is dat Kamerleden naast hun normale werk bijbanen hebben mits deze hun hoofdfunctie niet in de weg staan. Bijbanen kunnen hen in aanraking brengen met de maatschappelijke werkelijkheid, waar zij in politiek Den Haag meestal met de werkelijkheid op papier van doen hebben.

Tot op heden wordt een deel van die inkomsten vervolgens op hun schadeloosstelling in mindering gebracht. Een Kamercommissie heeft geadviseerd dat te schrappen om het Kamerlidmaatschap aantrekkelijker te maken, wat vervolgens weer door een Kamermeerderheid is afgewezen, kennelijk uit angst als geldwolven te worden gezien.

Dat was niet nodig. Niet valt in te zien waarom extra inkomsten van Kamerleden anders behandeld moeten worden dan die van 'gewone' mensen wier inkomens ook niet worden gekort als zij er in de vrije uren iets bijverdienen als zij daar tijd voor hebben.

Maar er zijn wel een aantal voorwaarden. Zo moeten bijbanen van Kamerleden natuurlijk publiek worden gemaakt opdat controle op vermenging van belangen mogelijk is. Om dezelfde reden dient ook bekend te zijn wat precies wordt bijverdiend. Dan kan ook het beeld worden voorkomen dat parlementariërs zakkenvullers zijn.