&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

dinsdag 27 april 1999

Amsterdam klampt weer aan Van onze basketbalmedewerker - AMSTERDAM, dinsdag De fascinerende finaleserie tussen verdedigend kampioen Hans Verkerk Keukens/Den Helder en Ricoh/Amsterdam krijgt een vervolg. Nadat de Amsterdamse basketballers aanvankelijk door een diep dal waren gegaan in de vijfde ontmoeting, toonden ze in de tweede helft hun ware gezicht. Door een 63-49 thuisoverwinning brachten ze hun achterstand in de best-of-seven serie terug tot 3-2. Zelden zullen er in één en dezelfde wedstrijd zoveel pieken en dalen hebben gezeten. Een subliem begin van zowel Amsterdam als Den Helder werd gevolgd door de slechtste vijftien minuten die we dit seizoen van deze topteams hebben gezien. Zowel Amsterdam als Den Helder lie twee gezichten zien tijdens de vierde play offs-wedstrijd om het landskampioenschap. Hele goede momenten werden afgewisseld met bijzonder matige. FOTO: HANS VAN TILBURG De eerste minuten deden het publiek naar adem snakken. Eerst leek het duel een dramatische wending te krijgen, toen de Helderse held van de vorige ontmoeting, Nii Nelson Richards, zich verstapte en met een enkelblessure uitviel. Daarna werd er, bij 14-13 in de 8e minuut, ondanks de strakke verdedigingen nauwelijks gemist. Amsterdam leunde sterk op zijn inside-spelers Milko Lieverst en Shawn Gray, Den Helder werd gestuwd door spelverdeler Tony Miller, die vooral John Duggan van assists voorzag. Daarna zakte het peil naar een bedenkelijk niveau. In zeven minuten voegden beide teams slechts vier punten aan hun score toe. Het leek of de aanvallers bij elk nieuw balbezit nog meer verkrampten. Aangezien beide teams daar evenveel last van hadden, ging de rust in met een stand van 28-28. Amsterdammer Mario Bennes: "We maakten in die fase dezelfde fout als in de tweede helft in Den Helder. Er werd te snel geschoten en te weinig tijd genomen voor de aanval. Daardoor creëerden we geen goede schoten. In de tweede helft ging het veel beter." Daar waar Den Helder er niet in slaagde uit het dal te klimmen, herstelde Amsterdam zich. De personificatie van deze gedaanteverandering was, wie anders dan, de Amsterdamse Amerikaan Joe Spinks. Gedurende de eerste dertig minuten leek er groene zeep aan de bal te zitten en had Spinks voortdurend ruzie met de basket. Daarna herstelde hij zich en speelde een perfecte laatste tien minuten. Zonder te missen loodste hij zijn ploeg in veilige haven. Hij begreep dat hij niet meer van afstand moest schieten en ging uitsluitend op de lage-postpositie opereren. Vanaf dat moment was het duel gespeeld: Amsterdam liep van 43-39 naar 59-44 en keek niet meer om. Een gelukkige Spinks na afloop: "Dat is het resultaat van een jaar werken met coach Ton Boot. Hij leert je dat mentaliteit eigenlijk het enige is dat er echt toe doet. Het ging verder vanzelf. Ik ging inside spelen, de ballen gingen erin en Chris McGuthrie en de anderen bleven me zoeken." Het hoogtepunt van de eindfase kwam van de andere Amsterdamse uitblinker, Rolf Franke, die een drive naar de basket besloot met een blinde pass over zijn hoofd naar de door hem vrijgespeelde Shawn Gray. Toen de donkere Canadees zijn base line jumper raak schoot en de stand op 54-42 bracht, ontplofte de Apollohal en ging de wedstrijd definitief op slot. Na afloop werden de statistieken erbij gepakt: Den Helder eindigde slechts met een schotpercentage van 32 procent. Coach Bob Gonnen: "Je krijgt tegen Amsterdam natuurlijk lang niet altijd de schoten die je wilt. We speelden goede aanvallen, maar vergaten die bal erin te schieten." Topscorers bij Amsterdam: Joe Spinks (21 punten en 11 rebounds), Shawn Gray (11 punten) en Rolf Franke (10 punten en 10 rebounds). Den Helder:John Duggan (11), Erwin Hageman (10 punten en 13 rebounds) en Chris Mims (10 punten).

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.