&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

dinsdag 20 april 1999

Afscheid van Boris Becker in Monte Carlo opnieuw uitgesteld door Jon Visbeen - MONTE CARLO, dinsdag Boris Becker heeft net zo weinig met gravel als Prins Albert met een tennisracket. Toch mochten beiden zich op de openingsdag van het Super Nine-tennisevenement in het miniatuur-vorstendom aan de Franse Rivièra koesteren in de aandacht van het in groten getale opgekomen publiek. Becker omdat hij tegen alle verwachtingen in Franse haan nummer één en Oranje-doder in de Davis Cup Cedric Pioline aan de kant zette, en Prins Albert omdat hij zich bij zijn zoveelste verplichting, nu aan de zijde van Andre Agassi, probeerde niet belachelijk te maken. Niets ten nadele van Prins Albert, maar de aandacht ging op de openingsdag van dit prestigieuze tennistoernooi toch naar de Duitse routinier, die in zijn nadagen nog één keer aantoonde veel met een tennisracket in zijn handen te kunnen. "Ik ben de beste speler die nog nooit een toernooi op gravel heeft gewonnen", keek Becker terug op een roemrijke loopbaan. De noodzaak om de last van de Duitse tennisnatie met zich mee te torsen is overigens verdwenen. Becker kiest zijn toernooitjes nog uit, maar als hij geen zin heeft, zegt hij net zo gemakkelijk af. Nee, de gloriedagen van de drievoudige Wimbledon-winnaar zijn voorgoed voorbij. Hoewel hij zich in de Davis Cup niet alleen opwerpt als coach, maar nog steeds als dubbelspecialist op de proppen komt. Hij moet echter ook erkennen dat zijn taak is overgenomen door een nieuwe generatie. Tommy Haas maakt daar deel van uit. De bij Nick Bollettierri in Amerika opgevoede Duitser maakt al enige weken deel uit van de top-twintig. Nikolas Kiefer, een ander groot Duits talent, won afgelopen weekeinde het toernooi in Tokio en klopt op de deur van de top-twintig van de wereld. Voeg daarbij de ontwikkeling van ene Rainer Schüttler en Duitsland begint weer op de tenniskaart te komen. • In drie sets wist Boris Becker van de Franse favoriet Cedric Pioline te winnen. Het tijdperk van de Duitser, die nog nooit een graveltoernooi in zijn carrière won, is nog niet voorbij. Ook in Monte Carlo jaagt hij nog op de ontbrekende prijs. FOTO: EPA Daar werd na het tijdperk Becker/Stich voor gevreesd. Inherent aan de sportieve resultaten van dit tweetal waren de commerciële activiteiten die in Duitsland werden ontplooid. Toernooien groeiden als paddestoelen uit de grond, de sponsors stonden in de rij, ook al omdat de 'Fussball Mannschaft' het hier en daar liet afweten. Becker werd tot nationale held gebombardeerd en het is een utopie om te geloven dat of Haas of Kiefer zijn populariteit ook maar kan benaderen. Het neemt niet weg dat de gemiddelde Duitser zal moeten wennen aan het tijdperk na Boris Becker. Geen van de huidige Duitse talenten kan echter qua charisma ook maar in zijn schaduw staan. Daar weet Michael Stich alles van. Bij afwezigheid van Becker was hij de geschiedenis ingegaan als een van de grootste Duitse tennisspelers aller tijden, die ook Wimbledon een keer won. Maar hij werd voortdurend overschaduwd door de roodharige volksheld, die zijn tennisracket gebruikte om ook het 'gewone' volk in Duitsland aan zich te binden. Typerend voor die uitstraling was de reactie van het overwegend Franse publiek aan de boorden van de helblauwe Middellandse Zee. Niet 'landgenoot' Pioline mocht zich verheugen in hartstochtelijke aanmoedigingen, maar de bejaarde Duitser, die ernstig met zijn lichaamsgewicht kampt, maar die niet echt werd getest op loopvermogen. Hoe anders acteerde Pioline dan tijdens de Davis Cup-ontmoeting tegen Nederland in Nîmes, enkele weken geleden, waarin hij praktisch in zijn eentje het vonnis over Oranje velde. De Franse haan had nog een break voorsprong in de derde set, maar liet zich die onmiddellijk ontfutselen. Daarna bleek het tij niet meer te keren: 6-4, 5-7, 6-4. Vandaag mogen de Nederlanders aan de bak. Jan Siemerink was de enige die rechtstreeks tot het hoofdtoernooi werd toegelaten; John van Lottum, zijn tegenstander in de eerste ronde, worstelde zich met succes door de kwalificaties en Sjeng Schalken kwam als lucky loser in het hoofdtoernooi. Richard Krajicek liet Monte Carlo schieten omdat hij in te korte tijd te veel moest reizen. Monte Carlo. Mannen, 4,9 miljoen gulden. Eerste ronde:Becker (Dui) - Pioline (Fra/17) 6-4 5-7 6-4, Golmard (Fra) - Sanguinetti (Ita) 6-1 6-2, Spadea (VSt) - Federer (Zwi) 7-6 6-0, Ulihrach (Tsj) - Vicente (Spa) 6-2 6-2, Haas (Dui/14) - Safin (Rus) 6-4 6-2, Di Pasquale (Fra) - Berasategui (Spa) 7-6 5-7 6-4, Pavel (Roe) - El Aynaoui (Mar) 6-4 7-5. Puerta (Arg) - Clement (Fra) 6-4 6-2. Meligeni Bra - Ilie Aus 6-4 5-7 6-2, Arazi Mar - Ivanisevic Kro 6-1 6-4.

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.