Theo Sijthoff aan bedelstaf
door Cees Janssen - ESSEN, maandag
FOTO: Cor Viveen
Jarenlang was hij een van de modekoningen van ons
land, Theo Sijthoff (61). Hij ontwierp jurken voor koningin Beatrix en
voor veel Nederlandse en buitenlandse topartiesten. Hij had 38 mensen
in dienst, nu is hij straatarm.

Twee legen broekzakken, dat is alles wat voormalig modekoning Theo
Sijthoff nog heeft. Ooit ontwierp hij prachtige japonnen, nu handelt
hij in tweedehands spullen.
Sijthoff schaamt zich daar niet voor. Hij leeft van een
bescheiden uitkering en op zondag heeft hij een gedeelte van een hal
afgehuurd in het Belgische Essen, waar hij wat een allegaartje aan
spullen aan de man probeert te brengen.
Theo Sijthoff is bereid om voor deze krant eenmalig zijn
verhaal te doen, want het is natuurlijk niet leuk om te praten over
zijn financiële dal. Maar een ding weet hij zeker en dat herhaalt
hij veelvuldig: "Ik ben nu zonder geld heel gelukkig."
Theo Sijthoff was in zijn jonge jaren een van de
toonaangevende wielrenners en hij won talrijke grote wedstrijden.
"De leukste herinnering aan die tijd is dat ik de grote Peter Post
klopte in Elsloo. Ik verdiende in de Ronde van Nederland 37 gulden,
tegenover de Fransman Jacques Anquetil tweeënveertig gulden. Ik
werd er niet rijk van, maar hield er wel contacten aan over."
Hij kwam in de mode terecht als ontwerper. Hij had veel
succes. "Ik was een vakman en had een vooraanstaande rol in de
wereld van de glitter en de glamour. Heel de artiestenwereld kwam naar
me toe. De zaken gingen geweldig. We gingen heel de wereld door, de
naam Sijthoff was een begrip geworden in de mode.
We haalden een miljoenenomzet. Zelf woonde ik in een
schitterde woning in Mijnsherenland naast acteur Gerard Cox. Hij in een
bescheiden woning, ik als modekoning in een kast. Ik had daar plezier,
geld speelde geen enkele rol.
Maar ik was te eerlijk hier in Holland voor de
belastingdienst. Daardoor is het bergafwaarts gegaan. Van die
modekoning met veel geld is nu dan ook niets meer over. Alleen, ik ben
nu zeker zo gelukkig in mijn bescheiden huisje in Brasschaat. Ik hou
veel van mijn vrouw en kinderen", vertelt Sijthoff.
Nu is hij elke zondag terug te vinden in De
Quarantainestallen in Essen, juist over de grens bij Roosendaal. Daar
probeert hij een nieuwe kennissenkring op te bouwen en samen met zijn
vrouw wat spullen te verkopen.
|