&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

maandag 29 maart 1999

Spanje verplettert Oostenrijk: 9-0 BARCELONA, maandag In de EK-kwalificatie zorgde Spanje dit weekeinde voor een grote sensatie door de op twee na grootste overwinning uit zijn hele voetbalgeschiedenis te behalen. Het arme Oostenrijk werd door de ontketende Spaanse furie volledig onder de voet gelopen en met maar liefst 9-0 afgeslacht. Raul was met vier goals de absolute 'matador'. Alleen in de voetbalprehistorie (1933, 13-1 tegen Bulgarije) en met de memorabele 12-1 winst op Malta in 1983 (die destijds leidde tot de uitschakeling van Nederland voor het EK van 1984) was de Spaanse selectie nog productiever. Met Spanje blijft het hollen of stilstaan. Na een ontstellend slecht WK, waar de ploeg er al na de eerste ronde uit lag, leken de Spanjaarden amper twee wedstrijden terug na de blamerende 3-2 nederlaag tegen Cyprus nog af te stevenen op een vroegtijdige eliminatie voor het EK. Maar na de wisseling van Camacho voor angsthaas Clemente heeft Spanje een ware metamorfose ondergaan. In plaats van robuuste verdedigers, waar Clemente uit lafheid steeds zijn toevlucht toe nam, heeft José Antonio Camacho de creativiteit een ruime kans gegeven. Met Guardiola (die na anderhalf jaar zijn rentree in de selectie maakte) en de aanstormende vedette Valeron (Atletico Madrid) heeft Camacho het ideale koppel op het middenveld gevonden, de pionnen waar alles om draait. Maar ook voorin overheerst met Raul, Fran (terug na een afwezigheid van bijna drie jaar) en Etxeberria ook de inventiviteit en de techniek, waarbij de bonkig ogende, typisch Britse spits Urzaiz (Athletic Bilbao) als fysiek sterke stormram fungeert. In de wetenschap dat het zich na het debacle van Cyprus geen nieuwe nederlaag kon permitteren, speelde de thuisploeg één van zijn beste wedstrijden uit het laatste decennium. De Spanjaarden speelden uiterst geconcentreerd, kaatsten naar hartelust, hielden het tempo krankzinnig hoog en trakteerden de 40.000 toeschouwers op een ongekend voetbalspektakel. Al na zes minuten zorgde Raul op aangeven van Urzaiz voor 1-0. De snelle goal gaf Spanje vleugels en binnen het kwartier schoot de Real Madrid-spits zijn team ook naar 2-0. En nog was de koek niet op in de eerste helft. Eerst kopte Urzaiz een voorzet van Fran snoeihard langs de steeds kwader wordende doelman Wohlfahrt. Vervolgens tikte Hierro van de stip nummer vier in. En op slag van rust greep Wohlfahrt volledig mis op een inzet van opnieuw Urzaiz (5-0). Vijf goals binnen 45 minuten, het Spaanse publiek wreef zich van ongeloof de ogen uit. Na rust zette Spanje tegen het gedemoraliseerde Oostenrijk de kruistocht onverdroten voort. Tot ontreddering van bondscoach Prohaska, die net als Hiddink beloofd had zijn snor af te scheren als zijn ploeg zou winnen of gelijkspelen, voerde Raul in korte tijd de score verder op tot 7-0. In de slotfase knalde verdediger Wetl tot overmaat van ramp nog in eigen doel ook (8-0). De arme Wolhlfahrt slenterde als een zombie door zijn eigen strafschopgebied, maar moest lijdzaam toezien hoe Fran kort voor tijd nummer negen inknalde. De totale vernedering van tien goals tegen bleef de arme Wohlfahrt bespaard, al waren de twee debutanten Munitis (Racing Santander) en Mendieta (Valencia) daar slechts enkele millimeters van verwijderd. "Ik heb genoten als een kabouter", glunderde bondscoach Camacho na afloop. Een dag later schreeuwde heel Oostenrijk om het ontslag van Prohaska. "Een terugkeer naar het stenen tijdperk", oordeelde de krant Kronen Zeitung. "De zwartste dag in de geschiedenis van het Oostenrijkse voetbal", schreef de Kurier. De coach wil eerst met bondsvoorzitter Mauhart overleggen. Boos op de spelers is Prohaska niet. "Ze hebben een blackout gehad."

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.