&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

donderdag 18 maart 1999

Poetsvrouw wint tien miljoen Van een onzer verslaggevers - AMBT MONTFORT, donderdag De hoofdprijs van tien miljoen gulden in De Lotto is bij een Limburgse poetsvrouw en haar echtgenoot terechtgekomen. De 32-jarige vrouw, die elke avond met de bus naar haar werk moest, heeft haar baan onmiddellijk opgezegd nu ze multimiljonair is geworden. De dolgelukkige Wiel en Johanna uit Ambt Montfort dachten eerst aan een flauwe grap toen de directeur van De Lotto hen deze week belde met de mededeling dat zij een fortuin hadden gewonnen. Ook gisteren zaten zij nog vol ongeloof voor zich uit te staren in hun eenvoudige hoekwoning in het Limburgse dorp. "Het is een geschenk uit de hemel", zegt echtgenoot Wiel (35). De Limburger, die als fabrieksarbeider in ploegendienst een modaal inkomen genoot, ging dinsdag gewoon naar zijn werk. "We willen per se anoniem blijven", zegt hij. "Als ik daar wegblijf loop ik direct in de gaten. Hoe heeft u ons trouwens kunnen vinden?" Inpakster Het echtpaar liet weten een ellendige tijd achter de rug te hebben. Johanna leed jarenlang aan een spieraandoening die zij opgedaan had in een ijsfabriek waar zij toen nog als inpakster werkte. "We hebben heel wat dokters en specialisten bezocht. Zelfs een gebedsgenezer. Frappant is wel dat diezelfde man een jaar terug voorspelde dat ons veel geluk te wachten stond. Nu krijgt hij nog gelijk ook." Het echtpaar heeft nog geen tijd gehad om een feestje te vieren. Wiel: "Daar staat ons hoofd niet naar. We leven nog in een roes. Bovendien zal er het een en ander gaan veranderen. Zo wilden we altijd dolgraag kinderen maar daar was financieel gezien geen ruimte voor. Ach, we moeten nog zoveel overdenken." Boerderijtje "Wat we met het geld gaan doen? Het klinkt grappig maar we waren aan het sparen om de kelder en het washok te kunnen opknappen. Daar begin ik dus als eerste mee. Vaststaat dat we binnenkort met mijn schoonouders een wereldreis gaan maken. Ook hebben we altijd gedroomd van een leuk boerderijtje met wat paardjes en schaapjes. Lekker een beetje kneuterboeren. Ik hoef geen snelle auto's of dikke villa's; ik blijf mijn kleren gewoon bij de Wibra kopen. Ook zullen we een deel schenken aan een goed doel. Verder kan onze familie straks een leuk verjaarscadeautje verwachten. En we bewaren natuurlijk wat voor later." De ouders van Johanna zijn dolblij voor hun dochter en schoonzoon. "Ik heb al drie nachten geen oog meer dicht gedaan", aldus de vader, chauffeur van beroep. "Maar ik maak me ook veel zorgen. Je bent in een klap zo rijk, dat kan ook verkeerde mensen aantrekken. Maar ik gun het ze natuurlijk van harte. Ik hoop alleen dat ze zich niet gek laten maken." Wiel: "Als je er goed over nadenkt is het waanzinnig. Alles ligt nu voor het grijpen. Ik verwacht wel dat we met beide benen op de grond zullen blijven staan. Maar genieten zullen we."

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.