&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

woensdag 17 maart 1999

Met afdankertjes geen goed Europees team door Ruud Kreutzer - BRUSSEL, woensdag "Er wordt een beeld geschapen alsof alles hier mis is gelopen. Geen woord over de departementen waar de zaken wel goed zijn geregeld. Dat is niet eerlijk". Zo klaagt de Belgische (demissionaire) commissaris voor Concurrentiezaken, Karel van Miert, over het rapport van het Comité van Wijzen, dat maandagnacht tot de val van de Europese Commissie leidde. Inderdaad is Van Miert een goede commissaris geweest, tenminste voor zover het aankomt op het runnen van zijn eigen koninkrijkje. Maar daar gaat het in het rapport niet om. Want ook hij doet precies wat de vijf onafhankelijke deskundigen het hele Brusselse apparaat verwijten: men schermt het eigen territoriumpje af en kijkt niet over de heg van de buurman. Van Miert had zich als lid van het college van commissarissen ook moeten bekommeren om het werk van de commissie als geheel. Hij was er net zo goed bij als er weer een nieuwe taak of ambitieus programma werd opgezet zonder dat er de nodige middelen voor waren om het goed uit te voeren en vooral om de uitgaven te controleren. Ambtenaren Als je de kritiek van het rapport in één zin zou moeten samenvatten dan is het dat de commissarissen zich hebben gedragen als ambtenaren in plaats van als politici. Dat de ambtenaren van de commissie van hoog tot laag hun verantwoordelijkheid proberen af te schuiven op anderen is nog wel te begrijpen, maar dat hun politieke bazen hetzelfde doen is natuurlijk onverdedigbaar. Toch is het niet helemaal verwonderlijk. Eurocommissarissen zijn geen gekozen politici, zij worden benoemd door de lidstaten. Soms gebruiken die Brussel om afdankertjes uit de nationale politiek te lozen. Voor een half miljoen per jaar plus chauffeur wil iedereen wel weggepromoveerd worden. Maar zo krijg je een heel wisselend gezelschap, met een arrogante miskleun als Cresson èn bevlogen werkers als Van Miert. Probeer daar maar eens een team van te smeden. In de meeste Europese hoofdsteden wil men geen sterke commissie. Die zou zich maar bemoeien met hun onderlinge koehandel. De lidstaten willen wel graag dat er in Brussel af en toe leuke compromissen worden bedacht, zoals nu bij de complexe discussie over Agenda 2000, maar grote initiatieven bedenken ze liever zelf. Tegelijk hebben de lidstaten verwachtingen, zegt de onomstreden Britse commissaris Leon Brittan, die ver buiten de bevoegdheden en mogelijkheden van de Commissie liggen. Brave man De lidstaten hebben Santer tot voorzitter benoemd, juist omdat hij een brave man is zonder een al te grote mond. Omdat hij de ambtenaar is die hij de afgelopen jaren heeft getoond te zijn. Santer opperde wel steeds voorzichtig dat er meer geld moest komen als de lidstaten weer een nieuw ideetje lanceerden, maar er werd niet met de vuist op tafel geslagen. Santer was er de man niet naar om de regeringsleiders zonodig een halt toe te roepen, laat staan om ze op sleeptouw te nemen zoals zijn voorganger Delors. Voor de europarlementariërs, die in juni herkozen willen worden, komt de Europese bestuurscrisis deze week als een geschenk uit de hemel. Een half jaar geleden gingen de meeste berichten uit het parlement nog over al te vorstelijke beloningen en gesjoemel met onkosten. Intussen zijn daarvoor betere regelingen gekomen. Aandacht Sinds begin dit jaar is de aandacht verschoven naar de commissie. Het parlement heeft toen voor het eerst in zijn geschiedenis de tanden laten zien, en deze week hebben ze die voor het eerst ook gebruikt. En dat voor een goede zaak, namelijk het democratischer maken van Europa. Er blijft nog heel wat te doen, omdat het EP nog altijd minder bevoegdheden heeft dan een nationaal parlement. Voor een deel is dat onvermijdelijk omdat de EU een club is van soevereine staten. Er zetelt geen Europese regering in Brussel. Maar het parlement kan wel degelijk uitgroeien tot een effectief democratisch controle-orgaan op het werk van de commissie. Dat is een belangrijke taak, omdat er in Brussel per slot van rekening miljarden aan belastinggeld worden beheerd. Alsof hij het ontslag voelt aankomen, opent de Britse Eurocommissaris Leon Brittan de envelop met het rapport van het Comité van Wijzen over wanbeheer en nepotisme in de Europese Commissie. Naast hem staat ex-voorzitter van de EC, Jacques Santer. FOTO: REUTERS

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.