&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

maandag 8 maart 1999

Schrobbering voor MVV MAASTRICHT, maandag De spelersbus van FC Twente moet zowat halverwege Maastricht-Enschede zijn geweest toen MVV-coach Wim Koevermans nog steeds voor zich uit zat te staren. Soms hoofdschuddend, alsof hij het allemaal nog niet kon geloven of bevatten wat zich in De Geusselt eerder op die avond had afgespeeld. Zijn ploeg had een schrobbering (2-5) gekregen; een gevoelige les in effectiviteit en vooral professionaliteit. Al te groot zal desondanks de feeststemming in de Twente-bus niet zijn geweest, want nadrukkelijk stond tenminste bij coach Hans Meyer het gemodder van zijn ploeg uit het eerste uur van de ontmoeting voor ogen. MVV dicteerde het spel en de Tukkers zondigden zowat tegen alles dat een resultaat gunstig zou kunnen beïnvloeden. Vandaar ook dat de 2-0-voorsprong voor de thuisclub eigenlijk een logische ontwikkeling was. FC Twente was niet consequent genoeg in de persoonlijke duels, had geen aansluiting in de linies, terwijl ook de organisatie in defensief opzicht te wensen overliet. Omstandigheden voor de Maastrichtse aanwinst, Edick Kortchagin, om zijn nieuwe omgeving kennis te laten maken met zijn kwaliteiten. En dat zijn er voldoende. Enkel de effectiviteit liet op zich wachten. Tot vijf minuten na de pauze. Kortchagin kwam in balbezit, Twente protesteerde nog vanwege hands, soleerde langs enkele tegenstanders en leverde Anton Vriesde een niet te missen voorzet af. Amper twee minuten later profiteerde de Rus van het zoveelste misverstand in de Twente-defensie en maakte oog in oog met doelman Boschker geen fout. "Één uur lang hebben we alles laten zien en in plaats van 3-0 is het binnen twee minuten 2-2. Dat is het verschil tussen de subtop en de onderste helft van de competitie. Twente scoort uit de eerste vier schoten op doel vier keer." Wim Koevermans had moeite met het vinden van de juiste woorden. "Dit heeft de ploeg niet verdiend. Ik kan het niet verklaren. Mijn spelers liepen opeens zwalkend over het veld." Toch was een verklaring niet zo moeilijk. Met overdreven veel enthousiasme rende MVV richting de 3-0, die Anton Vriesde op zijn schoen had liggen. Op dat moment hadden routiniers als De Jong, Vriesde en Volmer aan de handrem kunnen en moeten trekken. Te argeloos werd alle ruimte aan de tegenstander overgelaten. Een tegenstander, die net tevoren reservist De Witte had opgeroepen. De Belg genoot van alle vrijheid en met zijn treffer verlamde hij MVV en zette Jan Vennegoor of Hesselink op het juiste spoor. Toen de in de belangstelling van Ajax staande spits klaar was met zijn optreden, stonden er drie treffers achter zijn naam en had FC Twente een kostbare 2-5 (ook Kurt van de Paar nam nog deel aan de productie) op zak in plaats van de nederlaag waar het een uur lang naar had uitgezien. MVV - FC Twente 2-5 (0-0). 51. Vriesde 1-0, 53. Kortchaguine 2-0, 61. De Witte 2-1, 62. Vennegoor of Hesselink 2-2, 71. Vennegoor of Hesselink 2-3, 81. Van de Paar 2-4, 90. Vennegoor of Hesselink 2-5. Scheidsrechter: Jol. Toeschouwers: 4500. Gele kaart: De Jong (MVV), Karnebeek, Bosman (Twente).

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.