&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

vrijdag 5 maart 1999

'Vossenjacht' blijkt vooral tragikomedie door Sieb Oostindie - ZEIST, vrijdag Precies een maand na dato diende De Zaak. Peter van Vossen trok gisteravond zijn beste pak aan en werd in Zeist ter verantwoording geroepen voor zijn 'wandaden' in het bekerduel FC Utrecht-Feyenoord. De aanklager van de KNVB had de spits een schikking gestuurd van drie wedstrijden schorsing plus één voorwaardelijk, omdat hij in het bekerduel een 'trappende beweging' zou hebben gemaakt naar tegenstander Jean Paul de Jong van FC Utrecht. Een afwijzing daarvan volgde, want de Zeeuw moest de beelden erop nakijken om te weten over welk moment het nu eigenlijk ging. Een zaal vol wijze mannen bestudeerde daarom in de Zeister bossen aandachtig de tv-beelden van Het Moment, die overigens nooit zijn uitgezonden. "Wie", vroeg voorzitter Wooldrik van de tuchtcommissie bij het starten van de video, "is eigenlijk Feyenoord?" Of het een luchtig grapje was of een serieuze onwetendheid, werd niet duidelijk. Wel, dat het incident, mede door het hele circus eromheen, werd opgeblazen tot onevenredige proporties. "Ik heb het gevoel, dat ze zelf ook wel een beetje moesten lachen. Maar ik ben hier wel afhankelijk van", reageerde de beschuldigde Van Vossen na afloop. "Zo'n affaire heb ik nog nooit meegemaakt, maar ik heb het allemaal met open mond en verbazing gevolgd. Als ik hier al voor moet voorkomen, wat krijg je dan wel bij een doodschop? Twaalf wedstrijden? Ik hoop op een vrijspraak, maar denk niet dat het erin zit. Mij bekruipt zo het gevoel, dat hier hetzelfde vonnis wordt geveld voor iemand, die een steekpartij op zijn geweten heeft als voor de man die door rood licht is gereden." Het Tikje van Peter van Vossen werd gisteravond breed uitgemeten bij de tuchtcommissie van de KNVB. De Zaak werkte vooral op de lachspieren. Desondanks was de hele vaderlandse pers uitgelopen om maar niets van het schouwspel te missen. Foto: Oscar Flos Daar had de Zeeuw best gelijk in. De videovertoning gaf Een Tikje tegen de onderbenen van JP de Jong weer. "Geen doodschop, zoals de aanklager zelf ook al heeft vermeld", aldus raadsman Van Megen van de Feyenoord-spits. Dus waarom zijn we hier eigenlijk, luidde het vervolg. De aanklager komt namelijk alleen in actie bij gewelddadig handelen of ernstig gemeen spel, dat niet door de arbiter is waargenomen. Bovendien had de vierde official Van Beek het incident al in de rust van het duel gemeld aan arbiter Bossen. Maar beiden hadden het niet op het wedstrijdformulier vermeld. "Peter werd in de rust in een ontspannen, lacherige sfeer door Bossen duidelijk gemaakt, dat hij zoiets niet meer moest doen. De scheidsrechter had het zelf niet gezien, maar vernomen van Van Beek. De tweede, derde en vierde official zijn de extra ogen en oren van de arbiter, dus zo ernstig was het in hun waarneming dus kennelijk niet geweest", aldus Van Megen, die verder sprak van een klassiek geval van pootje haken, dat tot vrijspraak diende te leiden of maximaal tot één duel voorwaardelijk. De aanklager, mr. Hofstee, bleef na de uitleg van Van Vossen niettemin bij zijn oorspronkelijke eis van drie duels schorsing plus één voorwaardelijk. "Ik ben van nature iemand die met zijn krachten smijt. Dat ziet er misschien een beetje onbeholpen uit, maar zo ben ik nu eenmaal", zei Van Vossen. Het Tikje was, zo betoogde hij, niet bewust. "Ik moet mijn been toch naar voren doen als ik vooruit wil." De Getuige, die pas tien minuten na het begin van de zitting werd binnengelaten, was waarnemer Van Walbeek. Hij verklaarde plechtig een bewuste trap, geen doodschop, te hebben gezien, die voortkwam uit geïrriteerdheid. Het verslag klopte feitelijk niet helemaal, omdat Van Vossen de bal niet langs de lijn speelde zoals verklaard, maar dat was slechts een detail. "Het duurt allemaal nog geen halve seconde, maar wij weten hier wel heel veel tijd in te steken", zei tuchtcommissievoorzitter Wooldrik bij het doornemen van alle verklaringen in het dossier luchtig. Wooldrik vroeg de Waarnemer ook nog, welk cijfer op de schaal van Richter hij deze Trap zou geven. Het bleef bij een 'korte trap' zonder rapportcijfer. Het mooiste en alleszeggende moment was echter, toen de video draaide en Het Moment net voorbij was. Achterin de nauwelijks reagerende zaal had De Waarnemer plaatsgenomen en met een zacht stemmetje zei hij voor de duidelijkheid en zekerheid: "Het is al gebeurd." Dat zei feitelijk alles over de ernst van De Overtreding. Uitspraak: vandaag.

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.