&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

zaterdag 13 februari 1999

Amerika opgelucht na vrijspraak president door Joost de Haas - NEW YORK, zaterdag FOTO'S: AP Met een diepe zucht van verlichting reageert Amerika op de vrijspraak van president Bill Clinton. Dertien maanden lang was Clintons relatie met Monica Lewinsky inzet van een juridisch en politiek pokerspel dat uitmondde in het eerste impeachment-proces tegen een president sinds 1868. Terwijl Washington de wonden likt lijkt de kloof tussen politici en het volk groter dan ooit. "Ik schaamde me het afgelopen jaar voor mijn eigen land", bekent bankier Andy Hyer uit New York. "Die obsessie met het privéleven van Clinton, het was te gek voor woorden. Natuurlijk, hij heeft gelogen maar wie zou dat niet hebben gedaan in zijn positie. Het was geen moment een afzettingsprocedure waard." Dit beeld, van een videoband, waarop Monica Lewinsky de president hartstochtelijk gelukwenst met zijn herverkiezing in november 1996 kreeg wereldwijd vermaardheid toen bekend werd dat Clinton een relatie had met de stagiaire. "De heksenjacht op Clinton valt niet goed te praten", vindt ook accountant Martin Solzman. "Hij pleegde meineed, maar het ging om seks. De Republikeinen hebben hun hand overspeeld en dit gaat ze ongelooflijk veel stemmen kosten." Hyer en Solzman verwoorden het gezonde verstand van de meeste Amerikanen die zich in de loop van de affaire met een mengeling van walging en apathie afkeerden van de schandaal-politiek. Hysterie Thomas Patterson, politicoloog aan de universiteit van Harvard, meent dat de publieke opinie de wijsheid in pacht had. "Al in een zeer vroeg stadium hebben de meeste mensen de Lewinsky-affaire in de juiste context geplaatst. En zij lieten zich vervolgens niet meer van hun stuk brengen. De hysterie in Washington en op de nieuwszenders liet de mensen koud. Dat is het enige lichtpuntje in deze donkere periode." In de nasleep van het impeachment-proces dreigt echter een bittere guerrilla-strijd los te barsten tussen de voor- en tegenstanders van de vrijgesproken president. Aartsconservatieve Clinton-haters kunnen hun verlies niet verkroppen en zullen naar verwachting uit pure frustratie met modder blijven gooien. En in het Witte Huis zouden de messen al worden geslepen om de politieke doodsteek toe te brengen aan de Republikeinen. De als uitermate rancuneus bekend staande Clinton zou gezworen hebben wraak te nemen op de Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden die eind vorig jaar massaal voor zijn impeachment stemden wegens meineed en belemmering van de rechtsgang in het Lewinsky-schandaal. De vernedering dat hij als tweede president in de geschiedenis van de VS in staat van beschuldiging werd gesteld en terecht moest staan in de Senaat, doet het bloed van de president nog steeds koken. De president heeft nog een kleine twee jaar de tijd om zijn behoorlijk beschadigde persoonlijke reputatie op te vijzelen. Die periode wil hij ook gebruiken om de Democraten in 2000 weer aan een meerderheid te helpen in het Huis van Afgevaardigden. Doelwit Onafhankelijk aanklager Kenneth Starr is ondertussen zelf doelwit van een justitieel onderzoek. Hij zou de minister van Justitie, Janet Reno, hebben misleid bij het verzoek, begin vorig jaar, om het Lewinsky-schandaal te betrekken in zijn al jaren lopende Whitewater-onderzoek. Starr zou doelbewust hebben verzwegen dat zijn kantoor onder een hoedje speelde met de advocaten van Paula Jones, die de president wilde aanklagen wegens seksuele intimidatie. Clinton en Lewinsky ontkenden in de Jones-zaak onder ede hun seksuele relatie en dat leidde tot het onderzoek van Starr. Als komt vast te staan dat Starr over de schreef ging hangt de aanklager ontslag boven het hoofd. "Ontsla hem, Janet, ontsla hem! Hij is een loser en een stalker", zo schreef columniste Maureen Dowd van de krant The New York Times deze week. Maar het ontslag van Starr kan politiek desastreuze gevolgen voor de president hebben, omdat het herinneringen oproept aan het beruchte 'Saturday Night Massacre' waarbij op bevel van president Nixon in 1973 onder andere speciaal Watergate-aanklager Archibald Cox de laan werd uitgestuurd. Het afzetten van Starr zou des te meer verdacht worden gevonden, nu de aanklager overweegt Clinton nog tijdens zijn ambtstermijn strafrechtelijk te laten aanklagen voor dezelfde feiten waarvoor de Senaat hem vrijsprak. Een strafzaak tegen een zittende president zou opnieuw een historische en tegelijk slepende affaire worden. Amerika lijkt pas echt opgelucht adem te kunnen halen wanneer Clinton begin 2001 voorgoed het Witte Huis verlaat.

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.