Martin Hersman heeft
buik vol van discussie
door Frank Woestenburg - HAMAR, vrijdag
Toen Martin Hersman laatst voor een hamer en een paar boortjes naar
de Gamma moest, begon zelfs de man achter de kassa er over. De
invulling van de tweede startplaats voor Nederland op het WK
allroundschaatsen in het Noorse Hamar groeide de afgelopen drie weken
uit tot een nationale discussie. Moest Hersman zijn zelf afgedwongen
startbewijs wel of niet afstaan aan titelhouder Ids Postma, die zich
door zijn onfortuinlijke valpartij op het EK in Heerenveen niet
kwalificeerde voor de wereldtitelstrijd? Hersman heeft zijn buik vol
van het politieke steekspel dat zelfs aan de vooravond van het toernooi
nog altijd voortduurt.
"Het is vooral veel gewauwel in de ruimte. Ik zou
mezelf een grote zak vinden als ik mijn plek beschikbaar had gesteld.
Dat heb ik ook absoluut geen moment overwogen. Zoiets mag ook niet van
mij verwacht worden."
Martin Hersman: "Ik zou mezelf een grote zak
vinden als ik mijn plaats beschikbaar had gesteld."
FOTO: GLENN WASSENBERGH
De 24-jarige Sassenheimer vormt met zijn
Sanex-ploeggenoot Rintje Ritsma de voltallige Nederlandse afvaardiging.
Afgelopen maandag keerde hij met lichte last aan zijn luchtwegen (een
gevolg van de winterse koude) terug uit het Zuid-Duitse Inzell, waar
het tweetal met hun coach Geert Kuiper zich in relatieve rust
voorbereidde op het WK. Het wanhoopsoffensief van Postma om via de
geschillencommissie alsnog in Hamar aan de start te komen, werd in
Inzell nauwlettend gevolgd en toen vorige week de uitspraak langer dan
verwacht op zich liet wachten, groeide bij Hersman de onrust. "Het
was kielekiele, natuurlijk was ik bevreesd. Nu doet iedereen het
voorkomen alsof ik in de plaats van Ids ga, maar zo is het niet. Het EK
allround is niet langer een toernooi op zich, maar tevens een
kwalificatiewedstrijd voor het WK. Dat is een wereld van verschil. Ids
is daar gevallen. In principe was dat niet mijn probleem, maar dat werd
het wel gemaakt. Door alle heisa was het onmogelijk me volledig op het
WK te concentreren."
Zelfs woensdagavond werd hem, direct na aankomst in het
hotel in Hamar, door de Oostenrijkse Nederlander Marnix ten Kortenaar
nog een inderhaast opgestelde petitie voorgehouden, bedoeld om de ISU
over de streep te trekken en Postma als regerend kampioen alsnog een
wildcard te bezorgen. Hersman: "Ik heb het formulier direct
teruggegegeven. Ik ben nu in Hamar, sta vlak voor een WK en wil me nu
alleen nog daarmee bezighouden. Voor de rest is het even mooi
geweest."
De komende dagen zullen meer dan ooit alle ogen gericht
zijn op Martin Hersman, voor wie het toernooi weleens zijn laatste
wedstrijd van het seizoen kan zijn aangezien hij nog niet zeker is van
deelname aan de wereldbekerwedstrijd in Inzell (6 en 7 maart) en het WK
afstanden, een week later in Heerenveen. De miler pur sang kan het in
het Vikingskipet van Hamar eigenlijk nooit goed doen, realiseert hij
zich. "Op welke plaats ik ook eindig, je zal na afloop
ongetwijfeld weer een discussie krijgen. Extra druk voel ik niet. Ik
doe mee aan een WK en wil maximaal presteren, dat is vanzelfsprekend.
Rancune ten opzichte van de bond of wie dan ook speelt bij mij echter
geen rol. Vrouwen zijn er over het algemeen beter in om uit negativisme
extra energie te halen, bij mij werkt het anders. Ik ben af en toe wel
heetgebakerd, maar daar ga ik niet harder door schaatsen. Voor mij is
het belangrijk dat ik me gewoon op mijn gemak voel."
Hersman beschouwt morgen de 500 meter, de
openingsafstand van het tweedaagse evenement, als de sleutelafstand.
"Rintje Ritsma is de beste allrounder, maar daarachter zit een
breed veld dicht bij elkaar. Als ik een 36,5 op de 500 meter laat
noteren, wat ik in principe moet kunnen, dan kan ik meedoen om de
medailles. Het niveau is tegenwoordig zo hoog dat het uitgesloten is
dat iemand, zoals in de tijd van Hein Vergeer of Johann Olav Koss, met
een 38'er op de 500 meter nog wereldkampioen kan worden. Zelfs iemand
als Ritsma kan zich dat niet veroorloven."
Voor Hersman wordt het pas zijn tweede WK allround.
Drie jaar geleden eindigde hij bij zijn WK-debuut in Inzell, waar
Ritsma overigens destijds zijn tweede wereldtitel veroverde, als zesde.
Daarna volgden enkele jaren waarin Hersman zich met het oog op de
Spelen van Nagano ging specialiseren op de 1500 meter. Het bracht hem
(mede door een virus) geen medaille, wel een wijze les: in de toekomst
zal hij zich nooit meer jarenlang op een enkel doel richten, veel te
gevaarlijk. Het allrounden krijgt weer een hogere prioriteit.
"Je hebt EK's en WK's nodig om een betere
allrounder te worden. Nu ben ik vaak nog te grillig op de lange
afstanden. Als dat eruit is, kan ik me ook in de strijd om de
hoofdprijzen gaan mengen. Waarom niet? Als ik niet in mijn eigen
kwaliteiten zou geloven, was ik allang gestopt."
|