&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

maandag 18 januari 1999

De Financiële Consument onder redactie van Peter van der Tuin. Bijdrage: Theo Mebius. Ongeveer 42% van de Nederlandse gezinshoofden heeft een testament laten opstellen. De rest heeft dat om wat voor reden dan ook nog niet gedaan. Dat is niet altijd verstandig, want via een testament kun je zaken regelen die na je overlijden worden uitgevoerd. De tarieven voor het opstellen van een testament zijn nu nog laag en deze gaan op korte termijn behoorlijk omhoog. Reden om nu serieus te overwegen toch eens met een notaris te gaan praten, want het opstellen van een testament is altijd een verstandig besluit. Snel naar de notaris Notarissen worden in Nederland door de Koningin benoemd. Dat is logisch, want een notaris heeft tot taak vermogensrechtelijke aangelegenheden te regelen en hij of zij voert dus een deel van de taken uit die voortvloeien uit wettelijke maatregelen. Zo moet de overdracht van onroerend goed (een woning dus) door een notaris worden geregeld. Hetzelfde geldt voor het sluiten van hypothecaire leningen en het maken van een testament. Een notaris is een onpartijdige deskundige op het gebied van het vermogensrecht. Dit alles is geregeld in de Notariswet van 1843 en het is logisch dat er nu behoefte bestaat aan een nieuwe versie. Een aantal jaren geleden is daarmee een begin gemaakt. De aanleiding tot de opstelling van die nieuwe wettekst was, dat naar het oordeel van de overheid de wet moest worden aangepast aan nieuwe ontwikkelingen en jurisprudentie. Later is ook een rol gaan spelen dat de marktwerking een zekere vrijheid gebiedt ten aanzien van de prijzen van de diensten die aan het publiek worden aangeboden. Dat verdraagt zich niet met vaste tarieven die en daar gaat het in de politiek om de inkomens van notarissen te hoog zouden maken. Dus werd de inzet van de nieuwe Notariswet toen, dat een grotere vrijheid met betrekking tot tarieven diende te worden ingevoerd. Deze nieuwe Notariswet is nog steeds niet ingevoerd. Wel is het ontwerp van de wet de Tweede Kamer inmiddels gepasseerd, maar de Eerste Kamer moet daaraan nog haar goedkeuring geven. De verwachting is dat dit de komende maanden gebeurt. Is dat het geval dan zal de wet op 1 juli a.s. van kracht worden. Onder de nieuwe wet zal er een zekere mate van tarievenvrijheid worden ingevoerd, alhoewel dat niet inhoudt dat je over de prijs van een transportakte voor een woonhuis eerst met de notaris zult moeten marchanderen. Trouwens, de tarieven daarvoor zijn door de notarissen de laatste jaren al enkele keren verlaagd als reactie op de sterke stijging van de woningprijzen. Bovendien zal er een overgangsperiode van drie jaar gelden, alvorens de vrije tarieven daadwerkelijk zullen worden ingevoerd. Wanneer de nieuwe wet op 1 juli a.s. wordt ingevoerd, gaan vanaf dat moment wél andere tarieven gelden voor het opmaken van testamenten. Een enkelvoudig testament wordt nu door een notaris opgemaakt tegen een vast tarief van ƒ292,57, exclusief de inschrijvingskosten in het testamentenregister van ƒ21,15. Dat is goedkoop, want een vrije beroepsbeoefenaar rekent dat ongeveer voor één uur werk. Het maken van een testament kost echt meer tijd. Er moet immers worden gepraat, de situatie moet worden uitgelegd en de notaris moet vaststellen wat iemands "uiterste" wil is. Bovendien moet dat nog op papier worden gezet. Ook al is de computer daarbij een uitkomst, meer dan een uur werk is het altijd. Daarom gaan bij de invoering van de nieuwe wet de tarieven ook flink omhoog. Notarissen zullen in de nieuwe situatie twee tariefsystemen gaan hanteren, namelijk voor minvermogenden en voor niet-minvermogenden. Voor de eerste categorie zal men maximaal ruim ƒ545 in rekening gaan brengen en voor de tweede categorie maximaal ruim ƒ2.000. In aanmerking genomen dat met het opstellen van een testament en alles daaromheen een aantal werkuren gemoeid is, lijkt het waarschijnlijk dat in veel gevallen het maximumtarief zal gaan gelden. Dat wil dus zeggen dat "de gang naar de notaris" in de loop van dit jaar fors duurder wordt. Wie dus allang het voornemen heeft om een testament op te stellen of te veranderen, kan dit beter in de eerste helft van dit jaar doen. Overigens zal het onder de nieuwe wet niet meer nodig zijn om een zogenaamd "langstlevende testament" op te stellen. Via een dergelijk testament regelt men dat bij het overlijden van één der ouders nog niet meteen tot verdeling van diens nalatenschap zal worden overgegaan, maar dat daarmee wordt gewacht tot het overlijden van de langstlevende ouder. Dit komt zo vaak voor dat het in de nieuwe wet is opgenomen. Hebben ouders geen testament gemaakt, dan geldt onder de nieuwe wet dat altijd met de boedelverdeling kan worden gewacht tot de laatste ouder overlijdt.

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.