&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT=""> [Nederland]
[Buitenland]
[Telesport]
[Financiën]
[Nederland]
 

 


maandag
18 januari 1999

 



Kosovo-missie OVSE
tot mislukken gedoemd

door Frank van Vliet - BOEDAPEST, maandag

De Kosovo-missie van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) dreigt al te mislukken voordat zij echt begonnen is. Het steeds maar weer oplaaiende geweld in Kosovo roept steeds nadrukkelijker de vraag op wat ongewapende vredesapostelen te zoeken hebben in de Servische provincie. Vechten met de handen op de rug levert alleen maar ellende op, dat heeft Bosnië meer dan eens duidelijk gemaakt.

De OVSE kan echter nauwelijks iets verweten worden. Hooguit dat het wel erg lang duurt voordat de gewenste tweeduizend waarnemers ter plekke waren. Dat had echter vooral te maken met de treuzelende houding van de lidstaten die naar nu blijkt terecht vreesden voor de veiligheid van hun mensen.

Tegen alle pessimistische verwachtingen in werd door de OVSE een aantal aardige successen geboekt. Het laatste wapenfeit, de vrijlating van acht Servische soldaten door het etnisch-Albanese Kosovo Bevrijdingsleger (UCK), leek een periode van rust in te luiden.

Vernederingen

Niets bleek minder waar. De Joegoslavische president Slobodan Milosevic houdt niet van publieke vernederingen en stuurden zijn troepen weer op pad. De gevolgen waren gisteren te zien in Racak.

Ook hier treft de OVSE-missie in Kosovo weinig blaam. Het was de internationale gemeenschap die iets te duidelijk liet merken de gijzeling van de Servische soldaten door het UCK af te wijzen. Vorig jaar maart liet Washington weten het UCK als terroristen te beschouwen. Milosevic reageerde met een grootschalig offensief. Ook nu gebruikte de Joegoslavische president de even naar zijn zijde overhellende sympathie voor hard ingrijpen.

Milosevic wordt daartoe ook wel 'uitgenodigd' door het UCK, dat de droom van een onafhankelijk Kosovo niet opgeeft en nare speldenprikken blijft uitdelen.

Daar ligt ook de kern van het probleem. Het merendeel van de Albanezen, die 90 procent van de bevolking in Kosovo uitmaken, nemen met minder dan een zelfstandige staat geen genoegen meer. De Serviërs willen niet verder gaan dan een vorm van zelfbestuur binnen de Joegoslavische Federatie. Een lange geschiedenis van onderling geweld verhindert ook maar enige toenadering.

De internationale gemeenschap vindt een onafhankelijk Kosovo te gevaarlijk met het oog op de Albanese minderheid in Macedonië en de droom die sommigen in Tirana hebben van een groot Albanië.

Beide partijen krijgen dus de boodschap opgedrongen dat er meer dan een vorm van zelfbestuur niet inzit. De OVSE-missie is niet meer dan een noodverband om tijd te winnen om tot een diplomatieke oplossing te komen. Het is niet alleen vanwege de onwil van de beide partijen in het conflict dat dit mislukt is. De internationale gemeenschap is tot nu toe weinig creatief geweest in het vinden van een compromis.

Mogelijk moet het beleid van 'pappen en nathouden', dat zo lang de Balkan-politiek heeft gekenmerkt, nu verlaten worden. Zo zou een splitsing van Kosovo in een Servisch en een Albanees deel besproken moeten worden. Zelfs het plaatsen van NAVO-grondtroepen zou kunnen worden overwogen. Pas toen de blauwhelmen in Bosnië door groene baretten werden vervangen kwam een oplossing in zicht.

Familieleden van in het Kosovaarse dorp Racak gedode Albanezen treuren bij de lichamen van hun dierbaren. De Amerikaanse diplomaat William Walker zei dat het er sterk op lijkt dat de mannen zijn geëxecuteerd.

FOTO: EPA






[Voorpagina]

[Nederland]

[Buitenland]

[Telesport]

[De Financiële Telegraaf]

[Xtra]




Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam
De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.