&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

zaterdag 16 januari 1999

Muntz put wat minder, maar haalt wel de cut door Charles Taylor - JOHANNESBURG, zaterdag Zuid-Afrika, het land van de regenboog, zit in de hoek waar klappen vallen. Een kelderende munteenheid (de rand), zeer hoge cijfers op het gebied van de criminaliteit en fatale verkeersongelukken, het naderende aftreden van president Nelson Mandela in april, met daaraan gepaard grote onzekerheid in sociaal-maatschappelijk en economisch opzicht en wat al niet meer. Alleen de zon schijnt voor niets en de zelfs de meest misdadige stad van dit continent, Johannesburg, koestert zich in deze dagen graag in haar weldadige warmte. Op terrasjes in de luxe wijken, zoals Sandton en Rosebank, waar de well-to-do stedelingen hun espressootje drinken, schrikt men allang niet meer van de huidige negatieve ontwikkelingen. Hun kapitaal is doorgaans allang veilig gesteld en hun afgestudeerde kinderen vertrekken en masse naar Amerika, Europa of Australië. Desondanks houden ze toch graag hun jaarlijkse feestjes en het vierde Alfred Dunhill PGA Golfkampioenschap van Zuid-Afrika op de exclusieve Houghton Golf Club is er een van. Na twee dagen van harde strijd gaat de Zuid-Afrikaan Ernie Els aan de leiding met 134 slagen ( 8) en is deze koninklijke 'swinger' en onder meer tweevoudig US Open-winnaar de absolute favoriet voor de titel. Er zijn echter heel wat kapers op de kust, van wie de gelouterde en consistent spelende Zimbabwiaan Mark McNulty ( 5) de meest gevaarlijke is. Uit die groep van aanvallers is, jammer voor ons land, Rolf Muntz ( 1) wat teruggevallen na een ronde van 75 slagen. Vooral het putten was in zijn openingstoernooi van de Europese Tour van matige kwaliteit. Zo liet hij op 3 twee puntgave birdie-puttkansen liggen om later nog verder weg te zakken met een bogey op de slothole. Niettemin was Muntz met zijn score zeker van de twee laatste ronden in dit weekeinde. Voor Maarten Lafeber en Robert-Jan Derksen was de seizoenopening een te zware opgave. Zij werden met 153 (+11) en 149 (+5) uitgeschakeld, evenals outsider Faldo met een beschamend totaal van 151 slagen. Nee, erg goed werd er op Houghton nog niet gespeeld en daarom was het zo leuk dat niet de erkende toppers en andere mondiale prijsvechters de show stalen, maar de 21-jarige zwarte golfer Bafana Hlophe. Dappere en volhardende zoon uit een straatarm gezin van acht kinderen en woonachtig in, natuurlijk, Soweto. Bafana, wat zoon betekent, is een van de zes zwarte spelers op Houghton en een groot talent. Zijn ongeletterde ouders weten daar niets van, want nog nooit zagen zij hun Bafana spelen, eenvoudig omdat ze geen geld voor de bus hebben. Bafana wel, want sinds dit jaar is hij professional en heeft hij al 2500 gulden gewonnen. Hij wordt verder gesponsord, zodat hij tenminste regelmatig kan eten en drinken en zijn reizen binnen Afrika en zijn uitrusting kunnen worden betaald. Verder moet Bafana het zelf (nog) maar uitzoeken. "En dat wil ik ook. Ik wil de beste worden, net zoals Tiger Woods in Amerika", zei hij in gebroken Engels, nadat zeker was dat hij vandaag en morgen mag doorspelen met een score over de eerste twee ronden van 145 slagen. Bafana is er apetrots op.

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.