&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

donderdag 14 januari 1999

Amsterdamse makelaarsfamilie misbruikte vriendenkring Van een onzer verslaggevers - AMSTERDAM, donderdag De Amsterdamse makelaarsfamilie T., die deze dagen terecht staat op beschuldiging van fraude met hypotheken, blijkt volgens de getuigenissen van de andere verdachten in dit proces op grote schaal misbruik te hebben gemaakt van het vertrouwen van mensen in hun vriendenkring. De familie, bestaande uit de broers Maarten en Joost T. en echtgenote Mirjam T.-W., blijken veel kwaad bloed te hebben gezet met hun praktijken. De verdachten in de hypotheekfraudezaak met de codenaam FORTIS moesten afgelopen maandag voor de eerste keer voor de rechter verschijnen. Gisteren gebeurde dat opnieuw en ook vandaag gaat de zitting verder. Bovendien zijn er in februari nog twee dagen geprikt, waarop de uitlopende rechtszaak zal worden voortgezet. De acht verdachten worden door justitie beschuldigd van onder meer deelname aan een criminele organisatie, valsheid in geschrifte, oplichting en faillissementsfraude. Tezamen zou het achttal een aantal banken en verzekeringsmaatschappijen voor in totaal zo'n zes miljoen gulden hebben opgelicht. Gisteren bleek tijdens de zitting dat de familie T. er zelfs niet voor terugdeinsde om vriendschappen van ruim 20 jaar op het spel te zetten bij hun pogingen om op onwettige wijze hypotheekgelden op te strijken. De getuigenis van voormalig familievriend en computerhandelaar Pieter Jan W. van S. uit Amsterdam sprak wat dat betreft boekdelen: "Ik voel me behoorlijk belazerd door de familie. Ik zag het als een vriendendienst om enkele van de panden van Maarten T. op mijn naam te laten zetten, maar begrijp nu pas wat de bedoeling daarvan was. Als ik had geweten dat de T.'s er ruim een miljoen gulden aan verdiend hadden, dan had ik zelf nooit een lening hoeven afsluiten om mijn eigen zaak draaiende te houden." W. van S. bestiert vanuit het kantoorpand waarin ook de makelaarsadviesgroep van de familie T. is gevestigd een eigen onderneming. Die liep echter niet zo goed, zodat W. van S. op een gegeven moment stopte met het betalen van huur aan T. Dat hoefde niet meer in ruil voor zijn 'vriendendiensten'. Ook kreeg Pieter Jan W. van S. een lening van 300.000 gulden, waarover hij op een gegeven moment geen aflossing meer hoefde te betalen. W. van S. werd volgens eigen zeggen door de T.'s betrokken in duistere transacties met panden aan de hoofdstedelijke Grensstraat en Gelderse Kade. Eens in de zoveel tijd moest de naïeve computerhandelaar ongezien een groot aantal papieren tekenen, die door met name Maarten T. dan werden gebruikt om de panden van eigenaar te laten verwisselen en om er hypotheken voor aan te vragen. In totaal werd zo voor een pand een overfinanciering van 1,5 miljoen gulden 'geregeld' op een verkoopsom van 4,5 miljoen. In die transacties was ook een grote rol weggelegd voor een andere stroman van de familie, de gewezen ondernemer Joost Paul L.S. Deze kreeg het pand op de Gelderse Kade voorgesteld als belegging. De benodigde investering van 4,5 miljoen gulden zou volgens Maarten T. geen enkel probleem opleveren, vooral omdat deze een collectieve huurovereenkomst voor het pand meeleverde. De huurpenningen zouden ruimschoots voldoende zijn om aan de hypothecaire verplichtingen te voldoen, naast de kosten voor onderhoud van het gebouw. L.S. kreeg het pand dat vlak naast de Amsterdamse Wallen ligt bovendien aangeboden met de benodigde financiering. Pas veel later, volgens L.S. na twee jaar, bleek dat het huurcontract niet klopte en dat L.S. maandelijks met een groot gat in de financiering bleef zitten. Hij ging toen uit nood speculeren op de optiebeurs om de leemte te vullen. Dat ging faliekant mis, hetgeen resulteerde in het stopzetten van de betalingen aan de betrokken banken. De FORTIS-zaak kwam daarmee aan het rollen. Veel later volgens L.S. pas op het politiebureau tijdens zijn verhoor werd hem duidelijk gemaakt dat er weliswaar een hypotheek was verstrekt van in totaal 4,5 miljoen gulden, maar dat de aankoopsom van het pand slechts 3 miljoen gulden was geweest. Het overtollige geld was, volgens hem, buiten zijn zicht om als lening verstrekt aan de makelaarsfamilie T. Het blinde vertrouwen van L.S. hij werkte onder meer veel met volmachten voor de transacties bleek onherstelbaar beschaamd te zijn. Ook op het politiebureau kwam L.S. er volgens zijn eigen getuigenis achter dat voor de financiering van het vervallen appartementencomplex aan de Gelderse Kade particuliere hypotheken waren aangevraagd bij negen verschillende financieringsmaatschappijen. Dat gebeurde via hypotheekbemiddelaar en mede-verdachte Pieter B. Die zag er geen enkel probleem in om die negen banken niets mee te delen over deze bijzondere transactievorm. "Op het moment dat L.S. de hypotheken aanvroeg, had hij inderdaad geen andere financiële verplichtingen. Dat die bij het toekennen van de hypotheken wel zouden ontstaan, daarnaar werd door de banken niet gevraagd. Het ging om het moment van de aanvragen, en die gebeurden gelijktijdig", aldus B. Dat ontlokte de rechter de uitspraak dat B. de vragen op de aanvraagformulieren van de banken dan wel uitzonderlijk strikt had geïnterpreteerd. Vandaag komen er nog een aantal verdachten in deze zaak aan de orde. Besproken zullen worden de verschillende transacties met onroerend goed in Amsterdam. De familie T. zelf hult zich in absoluut stilzwijgen. Zij beroepen zich op hun recht geheel geen vragen te beantwoorden in deze zaak. Slechts via hun raadsman laten de twee broers zo nu en dan vragen stellen aan een mede-verdachte.

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.