Gorinchem

Tegen misdadige gekken is geen verweer mogelijk.

Tot het te laat is.

Tegen de gestoorde figuren die zaterdagnacht een serie kogels afvuurden op een volle discotheek in Gorinchem, was geen voorafgaand verweer mogelijk.

Nu is het te laat, voor een achttienjarig meisje dat dodelijk getroffen werd nadat ze een avondje onschuldig plezier had beleefd.

Een tweede meisje zweeft nog tussen leven en dood, een derde ligt ook nog in het ziekenhuis.

Het is nauwelijks te bevatten.

Opnieuw een staaltje dodelijk straatgeweld van een of meer gefrustreerde gekken.

De vermoedelijke daders zijn gepakt.

Strafrechtgeleerden zullen wel weer gaan vertellen dat het hier geen moord betrof, maar onbedoelde doodslag.

En in de nabije toekomst zullen verdedigers wel weer gaan vertellen dat de verdachten niet geheel toerekeningsvatbaar waren en dat hun persoonlijke omstandigheden vragen om enig begrip.

Het moet echter maar eens afgelopen zijn met welk begrip dan ook voor plegers van dodelijk straatgeweld.

Is een aanpassing van de strafmaat niet haalbaar in een rechtsstelsel als het onze?

Sluit dergelijke figuren dan voorgoed op in een inrichting.

Artikel 3 der Statuten

Schokkend

Aan de Vrije Universiteit in Amsterdam worden kinderen tussen de twaalf en veertien jaar behandeld met een puberteitsvertragende hormoonbehandeling om te voorkomen dat hun sekse zich ontwikkelt in een richting die geestelijk niet passend bij hen zou zijn.

Operaties die een man of een vrouw moeten verlossen van het verkeerde lichaam waarin zij naar eigen zeggen zijn geboren, zijn bij volwassenen al enige tijd te doen gebruikelijk.

Maar het is schokkend dat nu al bij kinderen die weg wordt opgegaan ook al is het de sterke wens van dat kind en worden de ouders er bij betrokken en er in zekere zin een weg terug is.

Artsen kunnen met geen mogelijkheid zeker weten welke ontwikkeling kinderen op die leeftijd later zullen doormaken. Dan is het veel te riskant om aan hen te gaan knutselen met de kans dat ze uiteindelijk de verkeerde kant blijken te zijn opgestuurd.

Bovendien staat het lang niet vast dat zij in hun veranderde lichaam gelukkig zullen worden. Bij veel volwassenen is dat niet het geval. Maar die hebben weloverwogen een keuze kunnen maken. Bij een kind is dat nog niet mogelijk.

Een dergelijke behandeling heeft dan ook veel weg van een sprong in het duister, in de hoop op een goede afloop. Dat mag kinderen niet worden aangedaan, niet door hun ouders en ook niet door hun artsen.