Marechaussee Frank vindt
zichzelf een stout jongetje
door Fred Soeteman - ARNHEM, dinsdag
Marechaussee Frank B. (24) die ervan wordt
beschuldigd dat hij als grensbewaker op Schiphol een Zuid-Amerikaanse
vrouw in het toilet heeft verkracht, ziet zichzelf als "een stout
jongetje".
't Had niet gemogen, vindt hij, ook al heeft hij de
vrouw naar zijn zeggen niet met geweld gedwongen. "Ik ben gewoon
een jongen die stoute dingen heeft gedaan: een kind dat in de
snoepwinkel iets heeft gepikt."
De Arnhemse officier van justitie, mevr. mr. E. van
Dusschoten, eiste gisteren 2½ jaar gevangenisstraf tegen B.,
waarvan zes maanden voorwaardelijk: "B. heeft uiteindelijk kans
gezien een vrouw te verkrachten, van wie hij dacht dat zij uiterlijk de
volgende dag weer uit Nederland weg zou zijn.
Hij heeft zijn vertrouwenspositie en zijn gezag ernstig
misbruikt, de gewapende macht in diskrediet gebracht, en ervoor gezorgd
dat het slachtoffer voor het leven getekend is."
Om halfzeven was Ecuadoriaanse S. (32) op Schiphol
gearriveerd. Zij wilde naar Italië om te werken "voor de
signores", maar had geen werkvergunning. Daarom werd haar de
toegang tot het 'Europa van Schengen' geweigerd. En reeds om kwart voor
negen was zij in een invalidentoilet intiem verenigd met wachtmeester
Frank, die haar daar wenste te "controleren en fouilleren".
Dwang
't Was seks onder dwang, zo heeft de vrouw met
wisselende argumenten steeds volgehouden. B. zou zelfs naar zijn
dienstwapen hebben gegrepen. Volgens hem wilde zij zelf. Zij had zich
dan ook allesbehalve onbetuigd gelaten.
"Ik heb haar met mijn handen niet aangeraakt."
De vrouw zelf heeft gezegd: "Ik heb me niet verzet want hij had
een pistool..." Zij bevindt zich inmiddels weer in Ecuador. Zij
heeft niet als getuige voor de verdediging naar de rechtszaal willen
komen. De rechtbank beslist nog of toch nog een verhoorpoging moet
worden gedaan.
Meer bewijs voor verkrachting, dan de belastende
verklaring van mevrouw S., is er niet, zo constateerde Frank B.'s
raadsman mr. M. Moszkowicz. Hij probeerde zoveel mogelijk twijfel te
zaaien met betrekking tot mevrouws betrouwbaarheid en waarheidsliefde.
Niet boos
Twee op zijn verzoek verschenen collega-marechaussees
verklaarden als getuige dat S. tot hun verwondering gedurende
anderhalve dag na de gebeurtenissen niets van angst, opwinding,
boosheid of verdriet had laten blijken: "Zij lachte gewoon."
Wachtmeester B., in gevechtspak met camouflagemotieven
voor zijn rechters, heeft gezegd dat hij die 17e september, met de
vrouw in zijn kielzog op weg naar het passantenverblijf, expres een
afwijkende route liep, op zoek naar een afgelegen toiletruimte.
In functie heeft hij wel vaker de gedachte gehad om seks
te hebben met vrouwen die hij zo ontmoette: "Bij ongeveer tien
procent, als ze de weg kwamen vragen of als zij moesten worden
uitgezet. Dan liep ik ook een afwijkende route, maar ik kon me altijd
nog op tijd bedenken."
Kauwgom
Uit haar Italiaanse plannen, haar zonnebril en haar
kauwgom gekauw concludeerde B. dat mevrouw S. van lichte zeden was.
"Dat heeft zeker meegeteld om mij te laten besluiten haar te
vragen om seks", erkende hij.
Nadat het doel was bereikt was de vrouw weer rustig met
hem meegelopen. Toen B. onderweg nog een gesprekje had met een collega
benutte zij die gelegenheid niet om hem vast te nagelen, bijvoorbeeld
met: "Die man heeft me verkracht!", zei advocaat mr.
Moszkowicz.
Het was geen verkrachting, en ook geen ontucht, vond
Frank B. "Ik vind 't wel waardeloos wat ik heb gedaan. Ontucht is
een negatief woord en vrijwillige seks is niet negatief. Het spijt mij
heel erg... die verhalen gaan ook naar Ecuador."
Hij kan zich achteraf voorstellen dat S. zich bedreigd
heeft gevoeld, bijvoorbeeld door zijn handboeien en wapen. "Maar
dat was niet de bedoeling. En zij heeft absoluut niet laten merken dat
zij bang was."
Mr. Moszkowicz: "'t Was voor hem het uitkomen
van een soort jongensdroom: je vraagt om seks en het wordt je op een
schoteltje aangereikt." Bij gebrek aan bewijs moet B. worden
vrijgesproken, vond hij.
Uitspraak: 25 januari.
|