&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

vrijdag 8 januari 1999

Oranje met supertrio in Mali door Bert Schaap - NIORO, vrijdag Malinese militairen houden de vele duizenden toeschouwers op afstand. Met hun gemene riemen meppen zij links en rechts op het publiek in. Op het aeroport de Nioro du Sahel worden geen halve maatregelen genomen en verloopt de finish van de zevende etappe van Granada-Dakar zonder problemen. De intocht in één van de armste landen ter wereld wordt van een oranje rand voorzien. Henk Knuiman, Eric Verhoef en Wim Hutten arriveren bij de eerste twintig. Henk Vercoelen wordt op grote achterstand gezet. Bij het armetierige vliegveldje is het allang donker geworden als het Hollandse supertrio arriveert. Vanwege ramadan zit de lokale bevolking net aan tafel. Ook Henk Knuiman komt bijna om van de honger en vooral de dorst. "Dit was echt afzien", stamelt de Gelderlander. "Het eerste stuk kregen wij een zandstorm voor onze kiezen. Na het derde controlepunt moest ik nog driehonderd kilometer, maar verloor ik mijn tankdop. Een lekker idee, midden in de woestijn, halverwege zo'n zware etappe. Gelukkig kwam Eric Verhoef eraan, want ik had nog maar een paar druppels over. Hij heeft mij helpen zoeken. Toen wij niets konden vinden, heb ik van Eric benzine gekregen en de tank met plastic afgedekt." Een Mauretaanse schaapsherder wuift een deelnemer van Granada-Dakar uit. De rit van Tidjikja naar Nioro (Mali) was, ondanks een zware zandstorm, succesvol voor de Nederlandse motorequipe. FOTO: EPA Na het derde controlepunt werd Knuiman ingehaald door de Mitsubishi van Jutta Kleinschmidt. Hoewel het voertuig enorme stofwolken opwierp, ging de Wijchense ondernemer op zeker en in haar kielzog zitten. "Het stoof geweldig. Links en rechts heb ik zoveel mogelijk mijn eigen koers gereden, maar het navigeren aan haar overgelaten." "Na de Nega-pas werden wij zo de wildernis ingestuurd", keek Thierry Magnaldi terug op zijn derde plaats in de daguitslag. "Daarna kwam er een oceaan van zand en bleef het zoeken. Ik moest het vandaag van mijn navigatie hebben en niet van mijn stuurmanskunst." Ook Wim Hutten raakte tussen Tidjikja en Nioro op een vreselijke manier het spoor bijster. Het eerste stuk gaf de man uit Beetsterveld vliegles. "Daarna heb ik na het derde controlepunt met mijn billen tegen elkaar gereden. Zeker twintig kilometer heb ik omgereden. Wat was ik benauwd om naar huis te moeten. En maar zoeken naar die ene tankstop. Nu is er een last van mij afgevallen en ben ik helemaal kapot." Op dat moment zat Jaap van der Kooy al in het vliegtuig naar Parijs. De Leidse horecagigant strandde woensdag op weg naar Tidjikja en meldde zich in het holst van de nacht in het bivak. Met de tranen in zijn ogen somde hij een lange lijst tegenslagen op. "Kort na het vertrek was ik al de weg kwijt. Plotseling lag ik op de stenen. Toen ik weer op gang was gekomen, zat ik zomaar zonder benzine. Iedereen reed me voorbij, er zijn slechts een paar gasten gestopt. Voor controlepunt drie dook ik vol een gat in van twee meter diep. Mijn licht was kapot, maar ik kon toch nog honderd meter rijden. Weer ging ik tegen de grond, ik denk voor de tiende keer. Er brak iets in mij. Ik heb mijn motor laten staan, een chauffeur vijfhonderd francs gegeven en die heeft mij hier afgeleverd. Het is voorbij." Voor de zevende keer slaagt Jaap van der Kooy (47) er niet in Dakar te halen. De volgende ochtend laat hij zijn laarzen in de woestijn achter. Bij het inchecken wordt hij aangeschoten door een collega. "Het is niet te geloven, maar hij heeft mijn laarzen bij mijn bagage gezet. Zo kom ik nooit van mijn Dakar-manie af. Volgend jaar weer? Daar wil ik nu even niet aan denken. Ik ga lekker naar huis. De zolder opruimen." Wellicht zal Hans Bekx ook naar dergelijke huishoudelijke sores hebben gesmacht. Met navigator Martin Ketelaars en monteur Albert de Rooder dook hij woensdagmiddag onder in een zandduin. Sindsdien werd niets meer van de Hollandse equipe vernomen. Volgens Belgische collega's zat de truck muurvast in het zand en was verder rijden onmogelijk. Ondertussen maakt Granada-Dakar zich op voor de bijna duizend kilometer lange achtste etappe van vandaag. De rally is bijna halverwege en gaat nu echt beginnen. Ook voor de drie Nederlandse vuurvreters. Nioro. Rally Granada - Dakar, zevende etappe, Tidjikja (Mau) - Nioro (Mau). Granada-Dakar. Zesde etappe, Atar - Tidjikja (Mau), aansluiting. Vrachtwagens: 1. Moskovskich-Jakoubov-Tschaguine (Rus) Kamaz 9.05.51, 2. Kabirov-Beliaev-Goloub (Rus) Kamaz 4.52, 3. De Azevedo-Tomecek-Neubarth (Braz-Tsj-Braz) Tatra 5.15. Nederlanders: Bekx-Ketelaars-De Rooder met Ginaf (13 uur straftijd vanwege vastzitten in duinen). Algemeen: 1. Loprais-Stachura-Kalina (Tsj) Tatra 28.34.19, 2. Kabirov 6.09, 3. Moskovskich 17.00, 22. Bekx 23.24.13 (13 uur straftijd). Zevende etappe, Tidjikja (Mau) - Nioro (Mali), 625 km (434 km special), gestart 83 motoren, 52 auto's en 22 vrachtwagens. Auto's: 1. Prieto-Serieys (Spa/Fra) Mitsubishi 6.40.28, 2. Schlesser-Monnet (Fra) Buggy Schlesser-Renault 12.46, 3. Kleinschmidt-Thorner (Dui) Mitsubishi 20.03, 4. Masuoka-Schulz (Jap/Dui) Mitsubishi 26.37, 5. Peterhansel-Cottret (Fra) Nissan 36.40. Algemeen: 1. Schlesser 28.44.32, 2. Kleinschmidt 15.07, 3. Prieto 20.03, 4. Masuoka 1.13.28, 5. Shinozuka-Magne (Jap/Fra) Mitsubishi 1.52.40. Motoren: 1. Meoni (Ita) KTM 6.31.38, 2. Tiainen (Fin) KTM 9.51, 3. Magnaldi (Fra) KTM 10.46, 4. Sainct (Fra) BMW 29.00, 5. Arcarons (Spa) KTM 42.52. Nederlanders, allen KTM: 14. Wim Hutten 1.37.23, 19. Henk Knuiman 1.51.51, 22. Eric Verhoef 2.01.04, 58. Henk Vercoelen 4.42,17. Niet gestart: Jaap van der Kooij (opgave). Algemeen: 1. Sainct 28.30.31, 2. Magnaldi 5.55, 3. Meoni 17.53, 4. Cox (ZAf) KTM 34.30, 5. Arcarons 41.12. Nederlanders: 14. Knuiman 4.44.28, 15. Verhoef 4.55.50, 16. Hutten 5.03.33, 38. Vercoelen 9.50,15.

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.