&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

vrijdag 8 januari 1999

Blankert wekt woede van vakbeweging en politiek Van onze verslaggevers - DEN HAAG, vrijdag Werkgeversvoorzittter Hans Blankert heeft de woede van de Tweede Kamer en de vakbeweging gewekt door in zijn nieuwjaarstoespraak op te roepen tot een nieuwe ingreep in de hoogte en duur van de wao-uitkeringen als strengere keuringen niet helpen, en een beperking van de koppeling tussen lonen en sociale uitkeringen. "Blankert maakt een valse start. Zijn verhaal is een muffe oude koek, een opgewarmd lijk", aldus voorzitter Lodewijk de Waal van de vakcentrale FNV. "Bij de wao weigert hij de fundamentele oorzaak, de gigantische werkdruk, aan te pakken. Blankert vindt de klachten over werkdruk overdreven. Dat getuigt van onvoldoende niveau van de voorzitter van de grootste werkgeversorganisatie van ons land." Voor een beperking van de koppeling tussen lonen en sociale uitkeringen is volgens De Waal geen economische aanleiding. De koppeling wil zeggen dat de sociale uitkeringen de loonstijging in het bedrijfsleven volgen. Alleen als er tegenover 100 werkenden meer dan zo'n 82 uitkeringsgerechtigden staan, gaat de koppeling niet door. VNO-NCW wil deze grens terugbrengen naar 100:74,5. Dat was de werkelijke verhouding tussen werkenden en niet-werkenden over het gehele jaar 1998. De Waal: "Als Blankert hier echt een hard punt van maakt, wordt het matten. Niet alleen met ons, maar ook met de rest van de samenleving.". Volgens CNV-bestuurder Rienk van Splunder heeft Blankert "de oude grammofoonplaat van de loonmatiging en bezuinigingen weer uit de kast gehaald. Zijn voorstellen zijn voor ons onbespreekbaar." Voorzitter Ad Verhoeven van de MHP wijst erop dat de vakbeweging een verlaging van de wao-uitkering in cao's zal willen herstellen. "Maar door een verschuiving naar een private verzekering in bedrijven stijgen de totale financieringslasten van de wao." Ook over de lonen haalde Blankert zich de woede van de vakbeweging op de hals. Bij een tegenvallende economische groei dit jaar klimt de 'arbeidsinkomensquote', het gedeelte van de bedrijfskosten dat aan lonen opgaat, om verschillende redenen met 2%-punten naar bijna 83%. Blankert vindt dit dermate verontrustend, dat hij herhaalde dat de cao-lonen met niet meer dan 2% mogen stijgen, zo'n 1,5%-punt minder dan de vakbonden willen. Bij een inflatie van 1% of nog minder is 2% loongroei meer dan voldoende, aldus Blankert. "De bonden hebben dat nog niet helemaal in de gaten en lijden aan een vorm van geldillusie." PvdA, VVD, CDA, en D66 vinden dat de werkgevers meer moeten doen aan de reïntegratie van gehandicapte werknemers, in plaats van te roepen om een nieuwe ingreep in de wao. D66 denkt zelfs aan verplichte quota, vaste aantallen gedeeltelijk arbeidsongeschikte werknemers die bedrijven in dienst moeten hebben. "Een nieuwe wao-ingreep is absoluut niet aan de orde", aldus PvdA-woordvoerder Smits. "Het aantal wao-ers stijgt misschien, maar niet als percentage van de beroepsbevolking. Laten de werkgevers liever meer werk maken van de reïntegratie van werknemers met een handicap." D66-kamerlid Bakker verwijt de werkgevers dat zij boter op hun hoofd hebben. "Zij moeten meer doen om gehandicapte werknemers aan het werk te houden of in dienst te nemen in plaats van de wao-ers met dit soort uitspraken de stuipen op het lijf te jagen", briest Bakker. Ook VVD-kamerlid Wilders is ongelukkig met de uitspraken van Blankert. "Het is nog te vroeg om nu al te roepen dat er opnieuw moet worden gekeken naar de hoogte en duur van de uitkeringen", zegt Wilders. "Bovendien is een nieuwe ingreep ook niet afgesproken in het regeerakkoord." Wilders heeft het volste vertrouwen in de binnenkort te verwachten maatregelen van staatssecretaris Hoogervorst (Sociale Zaken) om het weer stijgende aantal wao-ers in te dammen. "Hierdoor wordt de geplande bezuiniging van ƒ300 miljoen gehaald", zegt de VVD-er. De fracties houden ook vast aan de huidige koppeling tussen lonen en uitkeringen. "We hebben afgesproken ook bij een behoudende groei te blijven koppelen", aldus D66-kamerlid Bakker. Blankert was uiterst somber over de collectieve uitgaven. Die zullen volgens hem in 1999 de begroting van paars-II met tenminste ƒ2 miljard overschrijden, onder meer door de nasleep van de watersnood, de hogere kosten voor de opvang voor asielzoekers en de stijgende ww- en wao-uitgaven. In het jaar 2000 zal de overschrijding oplopen tot ƒ4 miljard, aldus de VNO-NCW-voorman. Daarom zijn extra ombuigingen broodnodig. Zo moet er van Blankert flink worden gesneden in het AWBZ- en ziekenfondspakket. Bij de AWBZ moeten de kortdurende thuiszorg en de ambulante geestelijke gezondheidszorg sneuvelen. Bij het ziekenfonds gaat het om het schrappen van onder meer een aantal geneesmiddelen, verloskundige hulp en kraamzorg en op termijn de diensten van de huisarts.

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.