Preek-tv

De Bredase bisschop mgr. Tiny Muskens heeft ervoor gepleit dat de overheid alle televisiestations dwingt wekelijks enkele uren aandacht te besteden aan zaken als armoede en hulpbehoevendheid.

Volgens de bisschop is dat hard nodig omdat de samenleving zich in toenemende mate richt op geld verdienen en uitgeven. "Hoeveel miljarden worden er niet aan vuurwerk besteed... Dat is in één nacht weg", aldus Muskens. Voor deze boodschap zouden veel mensen slechts via de tv te bereiken zijn.

Het is bepaald niet de eerste keer dat de rooms-katholieke herder zich op een prikkelende manier uitlaat over tekorten aan zorg en medemenselijkheid.

Zijn opmerkingen in het nabije verleden over het stelen van een brood door een hongerige en over het toelaten van economische vluchtelingen zijn daar voorbeelden van.

Elke keer opnieuw zijn Muskens' pleidooien behartenswaardig en stimuleren zij de discussie.

Dat doet deze bisschop goed. Als een warm en betrokken mens verwoordt hij zijn geloof.

Dit alles betekent echter niet dat hij gelijk heeft wat een verplichte preek-tv betreft.

Meer aandacht voor de nobele doelstelling achter het idee is ongetwijfeld goed, maar dwang daarbij kan slechts averechts werken.

Artikel 3 der Statuten

Onvrede

Dat de Limburgse afdeling van het CDA meer invloed, zo men wil een zekere vorm van autonomie binnen de partij wil, gaat verder dan alleen de onvrede van een regio die meent slecht behandeld te worden.

Het is een uiting van de frustratie die het CDA heeft bevangen, en de stuurloosheid die die partij steeds verder in ondiep water brengt.

Zeker in Limburg, maar ook elders, leeft het gevoel dat de samen-uit samen-thuis gedachte van KVP, ARP en CHU van de jaren zeventig, die uiteindelijk geleid heeft tot het ontstaan van het CDA, niet datgene heeft gebracht wat alle partijen ervan verwachtten.

Bij het CDA wordt de actie van Limburg afgedaan met het verhaal dat er in een levendige politieke partij altijd een levendige discussie is. Maar dat is te gemakkelijk. Het protest van de Limburgers is symptomatisch voor de problemen over de juiste politieke richting waarmee het CDA worstelt.

Het is een feit dat de paarse coalitie het niet goed doet. Een fantastisch perspectief voor de oppositie in het parlement.

Het CDA laat zich in die discussie te weinig zien en scoort niet bij het grote publiek. Ontdaan van alle regionale franje is dat in feite de achtergrond van de kritiek van de Limburgse oppositie.